آیا خروپف کردن نوزادان امری عادی است؟

هر مادری با دیدن خواب راحت فرزندش، خوشحال می‌شود. در واقع، زمانی که کودک با شکم سیر به خواب عمیق می‌رود، به نظر می‌رسد او به دنیای ناشناخته‌ای سفر کرده و آرامش مطلق سرتاسر دنیای او را پر کرده است. با همه این توصیفات، در برخی موارد، نوزاد صدای نگران‌کننده‌ای را ایجاد کنید که در لحظه‌های حساسی را برای مادر خود به وجود می‌آورد؛ این، صدای خروپف مردن کودک شما است. به نظر می‌رسد که برای برخی از مادران، شنیدن صدای خروپف نیز بسیار خوشایند است، اما اگر این حالت به طور مکرر رخ دهد، ممکن است کمی نگران‌کننده باشد. با این حال، لازم است بدانید که نوزادان در موارد خیلی نادر، خروپف می‌کنند. با این حال، خروپف و حتی خرناس کشیدن نیز در نوزادان اتفاق می‌افتد. دلیل این موضوع چه می‌تواند باشد؟ در ادامه این مقاله، علل احتمالی خروپف کردن و خرناس کشیدن کودکان را بررسی کرده و راه‌های مقابله با این مشکل را توضیح خواهیم داد.

آیا خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان امری عادی است؟

بله به یاد داشته باشید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان در بیشتر موارد، امری طبیعی هستند. در واقع، خروپف کردن کودک هنگامی اتفاق می‌افتد که مجاری هوایی موجود در گلوی او دچار انسداد یا انقباض شود؛ در این صورت، هوای استنشاق شده باعث لرزش بافت‌های گلو می‌شود. یکی از ده نوزاد، تقریباً هر شب خروپف می‌کند و خروپف کردن نوزادان یک اتفاق عادی محسوب می‌شود. در برخی موارد نیز ماهیچه‌های کودک از جمله عضلات گردن او در هنگام خواب آرام می‌شوند، بنابراین این ماهیچه‌ها به دیواره خلفی مجاری هوایی فشار وارد کرده و باعث خروپف نوزاد می‌شوند. خرناس کشیدن صدای دیگری است که در صورت انسداد راه‌های هوایی نوزادان ایجاد می‌شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان مکمل یکدیگر هستند.

نوزادان از لحظه تولد نفس می‌کشند؛ بنابراین‌، اگر نوزاد شما در روزهای اول بعد از تولد خروپف کرده یا خرناس می‌کشد، تعجب نکنید. با این حال، شما باید در برخی شرایط، خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان را جدی بگیرید.

چه عواملی باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می‌شوند؟

لازم است بدانید که خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان با بزرگ‌تر شدن آن‌ها، به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. علیرغم این توضیحات، این بیماری ممکن است به دلیل ناهنجاری‌های خاصی در بدن نوزادان ایجاد شود. در واقع، خروپف کردن و خرناس کشیدن کودک شما می‌تواند نشانه‌ای از بیماری او باشد. رایج‌ترین مشکلاتی که باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می‌شوند، به شرح زیر می‌باشند:

اگر بدن نوزادتان دچار کم آبی شده است دنبال راهی برای حل این مشکل هستید خواندن این مطلب جلوگیری از کم ­آبی بدن نوزادان با مصرف خیار به شما توصیه میشود

1-وقفه تنفسی در خواب:

این اختلال، یکی از دلایل عمده خروپف کردن و خرناس کشیدن در بین نوزادان است. وقفه تنفسی در خواب وقتی اتفاق می‌افتد که مجاری هوایی کودک به دلیل انسداد قسمت قدامی راه هوایی در قسمت خلفی، بسته شود. در این شرایط، هوایی که از مجاری هوایی نوزاد عبور می‌کند، باعث ارتعاش بافت‌های گردن شده و خروپف کردن او را به دنبال خواهد داشت. وقفه تنفسی در خواب نوزادان اغلب بر اثر تجمع مخاط در مجاری هوایی کودک یا به دلیل مشکلات دیگر مانند آدنوئیدهای بزرگ‌شده یا لوزه‌ها ایجاد می‌شود.

علائم وقفه تنفسی در خواب:

خروپف کردن و خرناس کشیدن روزانه نوزاد یکی از علائم وقفه تنفسی در خواب است. در چنین شرایطی، کودک حداقل یک بار در طول خواب، بیدار شده، به صورت بریده بریده نفس کشیده و دوباره به حالت عادی برمی‌گردد؛ این روند، گاهی اوقات با خروپف کردن و خرناس کشیدن او همراه است. همچنین، ممکن است نوزاد در طول روز، بدون هیچ مشکل پزشکی بیش از حد خواب آلود به نظر برسد.

روش درمان وقفه تنفسی در خواب:

به خاطر بسپارید که نوزادان دارای مغز در حال توسعه هستند که حتی برای چند ثانیه هم نمی‌تواند بدون اکسیژن، به فعالیت خود ادامه دهد؛ بنابراین، باید در مورد وضعیت بدن نوزادان مبتلا به وقفه تنفسی در خواب، در اسرع وقت با پزشک متخصص اطفال مشورت کرد. پزشک علت اصلی بروز وقفه تنفسی در خواب (انسداد، مخاط و غیره) را بررسی کرده و روش درمانی مناسبی را پیشنهاد می‌کند. جراحی فقط در موارد شدید مورد نیاز است. معمولاً، خروپف کردن نوزادان مبتلا به وقفه تنفسی در خواب بدون هیچ گونه مداخله تهاجمی پزشک متخصص اطفال فروکش می‌کند.

2-انسداد سوراخ بینی:

جالب است بدانید که سوراخ بینی مسدود شده در بین نوزادان، امری شایع است، زیرا نوزادان هنوز توانایی بیرون ریختن مخاط را از بینی خود ندارند. با این حال، سوراخ بینی مسدود شده می‌تواند به دلیل مشکلات جدی‌تر مانند "شکاف غضروفی بینی" رخ دهد. این مشکل، یک بیماری مادرزادی است که قسمت پشت سوراخ بینی توسط یک ساختار استخوانی یا غضروفی مسدود می‌شود. این شرایط ممکن است باعث فشرده شدن هوا در بینی کودک شود که منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او در هنگام خواب می‌شود. همچنین، یک بیماری به نام "سپتوم بینی انحرافی" وجود دارد که در آن یک گذر بینی نوزاد، مستقیم است؛ در حالی که دیگری کج می‌باشد. این امر یکی از سوراخ‌های بینی نوزاد را تنگ کرده و ممکن است منجر به خروپف کردن و خرناس کشیدن او شود.

علائم انسداد سوراخ بینی:

کودک مبتلا به انسداد سوراخ بینی ممکن است در روند تنفس خود دچار مشکلاتی شود. همچنین، این نوزادان همیشه با آبریزش بینی روبرو هستند. علاوه بر این موارد، ممکن است انسداد سوراخ بینی کودک باعث شود که او از راه دهان نفس بکشد.

اگر نوزادتان به مصرف کنجد آلرژی دارد خواندن این مطلب علائم آلرژی نوزادان به مصرف کنجد به شما توصیه میشود

روش درمان انسداد سوراخ بینی:

جراحی، همراه با از بین بردن ساختار استخوانی که مانع عملکرد درست سوراخ بینی می‌شود‌، این اختلال نوزادان را درمان می‌کند. در واقع، سوراخی در استخوان بینی بیمار حفر شده و یک استنت برای جلوگیری از رشد مجدد، وارد آن می‌شود. در مورد انحراف بیش از حد بینی، جراحی می‌تواند به راحتی راه‌های هوایی بینی نوزاد را صاف کند. با این حال، اگر بینی کودک توسط مخاط مسدود شود، پزشک متخصص اطفال می‌تواند با استفاده از پمپ بینی این مشکل را برطرف کند.

3-آدنوئیدها یا لوزه‌ها بزرگ شده:

عفونت آدنوئیدها و لوزه‌ها می‌تواند باعث فشار بر مجاری هوایی نوزادان شود. همان‌طور که قبلاً نیز اشاره شد، این مشکل می‌تواند منجر به وقفه تنفسی نوزادان در خواب شود. آدنوئید و لوزه‌ها بخشی از سیستم لنفاوی هستند که نقش مهمی در محافظت از دستگاه تنفسی کودک در برابر انواع عفونت‌ها ایفا می‌کنند. با این حال، خود این اعضا در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیر هستند. آدنوئید یا لوزه آلوده بزرگ شده و باعث انسداد راه‌های هوایی نوزادان می‌شود. این روند نیز موجب خروپف کردن و خرناس کشیدن فرزند شما خواهد شد.

علائم آدنوئیدها یا لوزه‌ها بزرگ شده:

لوزه بزرگ شده را می‌توان به راحتی در قسمت جانبی گلو، در داخل دهان کودک مشاهده کرد. آدنوئید از طریق دهان قابل مشاهده نیست و بزرگ شدن خود را از طریق علائمی مانند تنفس مزمن دهانی، فک باز و بروز مشکلاتی در روند تنفس از طریق بینی نشان می‌دهد.

روش درمان آدنوئیدها یا لوزه‌ها بزرگ شده:

به یاد داشته باشید که عفونت لوزه‌ای و آدنوئید در نوزادان را می‌توان با داروهای آنتی‌بیوتیکی درمان کرد. در مورد عفونت‌های شدید، ممکن است پزشک متخصص اطفال جراحی بافت‌های آلوده را پیشنهاد کند.

4-اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی:

ممکن است کودک به دلیل ضعف در عضله و علائم ناشی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون، خروپف کند. این وضعیت باعث بزرگ شدن زبان، مسطح شدن بینی مسطح و کاهش سایز فک نوزاد می‌شود؛ همه این موارد ممکن است مجاری هوایی فرزند شما را دچار اختلال کنند. برخی از اختلالات عصبی-عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی نیز باعث شل شدن عضلات زبان نوزاد می‌شود؛ این روند باعث عقب رفتن زبان شده و انسداد مجاری هوایی فرزند شما را به دنبال خواهد داشت.

علائم اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی:

کودک مبتلا به اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی علائم شایع دیگری را از خود نشان می‌دهد که به سادگی توسط والدین و پزشک متخصص اطفال قابل تشخیص است. خروپف کردن و خرناس کشیدن کودک به خودی خود نشانه اصلی این نوع اختلالات نیست.

روش درمان اختلالات ژنتیکی و عصبی-عضلانی:

لازم است بدانید که روش درمانی خاصی برای این شرایط وجود ندارد؛ اما والدین می‌توانند یاد بگیرند که این شرایط را مدیریت کنند.

5-آسم و آلرژی:

علاوه بر موارد ذکر شده، آسم و آلرژی نیز می‌تواند باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان شود؛ اگرچه این علامت، به تنهایی نشانه‌ای از آسم نیست. آسم، اغلب ارتباط مستقیمی با آلرژی تنفسی دارد؛ بر این اساس، اکثر پزشکان متخصص اطفال عقیده دارند که آسم ناشی از آلرژی ممکن است منجر به خروپف کردن نوزادان شود.

علائم آسم و آلرژی:

کودک مبتلا به آسم تمام علائم مهم دیگر این بیماری مانند تنگی نفس و خستگی سریع در هنگام بازی را در بدن خود تجربه می‌کند.

روش درمان آسم و آلرژی:

آسم را نمی‌توان درمان کرد؛ اما با مصرف داروهای دستگاه تنفسی، علائم این بیماری قابل کنترل است.

6-سرماخوردگی و دندان در آوردن:

سرماخوردگی نیز ممکن است به دلیل تجمع مخاط در سوراخ بینی نوزاد، باعث خروپف کردن او شود. این شرایط منجر به احتقان بینی کودک شده و می‌تواند باعث انسداد راه‌های هوایی او شود؛ بنابراین، سرماخوردگی یکی از عوامل شایعی است که باعث می‌شود کودک در هنگام خواب خروپف کند. در عین حال، هنگامی که کودک در حال دندان در آوردن می‌باشد، نیز ممکن است مقدار زیادی بزاق را در دهان خود حس کند. این بزاق زمانی که نوزاد بر روی پشت دراز کشیده است، به حفره بینی او می‌ریزد.

برای اطلاع از اینکه چرا نباید اصلا به کودک مسموم لبنیات بدهید این مطلب را بخوانید

علائم سرماخوردگی و دندان در آوردن:

اگر فرزند شما سرماخوردگی داشته باشد، قطعاً علائم دیگری از سرماخوردگی مانند آبریزش بینی و احتمالاً تب خفیف را در بدن خود نشان می‌دهد. همچنین، اگر نوزاد در حال دندان در آوردن باشد، بیش از اندازه بهانه‌گیری می‌کند.

روش درمان سرماخوردگی و دندان در آوردن:

در نظر داشته باشید که در چنین شرایطی، استفاده از پمپ بینی ساده و محلول نمکی، تحت نظارت پزشک متخصص اطفال می‌تواند برای درمان انسداد بینی نوزاد مفید باشد.

با همه این توصیفات، به خاطر بسپارید که هر یک از شرایط بالا توسط پزشک متخصص اطفال قابل تشخیص است. هنگامی که کودک شما در حال درمان است، باید اطمینان حاصل کنید که او به موقع داروهای خود را استفاده می‌کند. در حالی که این شرایط ساده نیز معاینات پزشکی را طلب می‌کند، علائم خاصی وجود دارد که شما باید در صورت مشاهده آن‌ها، فوراً در مورد وضعیت بدن فرزند خود با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

استریدور چیست؟

ممکن است مواقعی به نظر برسد که کودک در حال خروپف است، اما صدا در واقع از گلوی او سرچشمه بگیرد. به این شرایط "استریدور" گفته می‌شود که به اصطلاح پزشکی به تنفس پر سر و صدا اشاره دارد. استریدور معمولاً در اثر اختلال مادرزادی در حنجره نوزاد ایجاد می‌شود؛ شرایطی که غضروف نرم بالای حنجره فوقانی شروع به چین خوردن به سمت داخل کرده، در نهایت فرو رفته و باعث انسداد مجاری هوایی می‌شود. کودک مبتلا به استریدور معمولاً با صدایی شبیه به خروپف، یعنی با صدای بلند نفس می‌کشد. این بیماری از حنجره نوزاد سرچشمه می‌گیرد؛ در واقع، هوا به دلیل فشرده شدن باعث ایجاد لرزش در بافت‌های این قسمت از بدن می‌شود.

علائم استریدور:

لازم است بدانید که عمده‌ترین علامت حنجره در نوزادان تنفس پر سر و صدا شبیه صدای خروپف کودک در هنگام خواب است. کودک مبتلا به این بیماری حتی ممکن است هنگام نفس کشیدن خس خس کند؛ در هنگام شیر خوردن یا بعد از تغذیه نیز خروپف کند، زیرا این نوزادان قادر به بلع و تنفس هم‌زمان نیستند. استریدور باعث ایجاد صدا در هنگام تغذیه کودک می‌شود. البته در نظر داشته باشید که این صدا دقیقاً شبیه خروپف نیست، زیرا لرزش‌های مسیر هوایی بسیار پایین‌تر از آنچه در خروپف واقعی رخ می‌دهد، قرار دارند.

روش درمان استریدور:

جالب است بدانید که در اغلب موارد، استریدور به خودی خود درمان می‌شود و نیازی به مداخله پزشکی ندارد. علاوه بر اختلالات مادرزادی، این حالت ممکن است توسط ریفلاکس اسید معده نیز ایجاد شود که در این صورت، اسید غضروف‌های حنجره را منقبض کرده و باعث انسداد راه‌های هوایی بیمار می‌شود. در چنین شرایطی، پزشک متخصص اطفال برای کاهش التهاب حنجره نوزاد، ابتدا ریفلاکس اسید معده او را درمان می‌کند. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی به نام "سوپراگلوتوپلاستی" برای درمان استریدور در نوزادان باشد؛ این جراحی شامل برش بافت اضافی و ایجاد فضای بیشتر برای عبور هوا در راه‌های تنفسی نوزادان است.

چه موقع باید در مورد خروپف کردن فرزند خود با دکترمشورت کرد؟

در ادامه این مقاله، علائمی بیان شده است که شما باید در صورت مشاهده آن‌ها در بردن فرزند خود، فوراً با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید. مهم‌ترین این موارد به شرح زیر می‌باشند:

1-هنگامی که تنفس نوزاد نامنظم است:

اگر فرزند شما در هنگام خروپف کردن، چندین ثانیه نفس نمی‌کشد، مطمئناً اتفاق جدی در بدن او رخ داده است. در چنین شرایطی، نباید منتظر باشید که خروپف او به خودی خود فرو رود. به خاطر بسپارید که عدم تنفس نوزاد حتی برای چند لحظه نیز می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر اندام‌های داخلی او بگذارد.

2-هنگامی که فرزند شما مرتباً خروپف می‌کند/ هر بار که می‌خوابد، خروپف می‌کند:

همان‌طور که قبلاً اشاره شد، خروپف کردن نوزادان در برخی موارد طبیعی است؛ اما اگر فرزند شما هر بار که بخوابد، این کار را برای هفته‌ها و ماه‌ها انجام دهد‌، می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل اساسی پزشکی در بدن او باشد.

3-وقتی صدای خروپف نوزاد زیاد است:

اگر صدای خروپف نوزاد آزاردهنده باشد، طوری که گوش شما را سوراخ کند، شرایط عادی نیست. یادتان باشد که خروپف کردن با صدای بلند برای یک کودک کوچک طبیعی نیست؛ باید به پزشک متخصص اطفال اجازه دهید تا او را معاینه کند.

4-هنگامی که خروپف کردن نوزاد با روند خواب او تداخل داشته باشد:

اگر خروپف کردن نوزاد، او را از خواب بیدار می‌کند یا انسداد مداوم راه‌های هوایی در روند خواب او مشکلاتی به وجود می‌آورد، حتماً به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید.

نکاتی برای کنترل خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان:

در ادامه این مقاله، چند روش اساسی برای کنترل خروپف کردن و خرناس کشیدن کودکان ارائه شده است که مهم‌ترین این موارد به شرح زیر می‌باشند:

• نوزاد را در وضعیت صحیح بخوابانید:

بهترین کاری که می‌توانید برای کنترل خروپف فرزند خود انجام دهید، این است که او را در وضعیت صحیح بخوابانید. معمولاً به بزرگ‌سالان توصیه می‌شود که بر روی یک طرف از بدن خود بخوابند تا از خروپف جلوگیری شود؛ اما این موقعیت برای کودکان خطرناک است؛ بنابراین هرگز این کار را امتحان نکنید. یادتان باشد که بهترین موقعیت برای خوابیدن کودک روی پشت بدن است. هنگامی که نوزادی روی پشت بدن دراز کشیده است، می‌توانید سر او را در یک جهت کج کنید تا احتمال گرفتگی مجاری هوایی را کاهش دهید.

اگر میخواهید از پوست نوزاد خود مراقبت کنید این مطلب 7 نکته مفید برای حفظ سلامت پوست نوزاد را بخوانید

• آلرژن‌ها را از فرزند خود دور نگه دارید:

تمیز نگه داشتن محیط خواب نوزاد باعث جلوگیری از قرار گرفتن او در معرض آلرژن‌های احتمالی که ممکن است باعث سرماخوردگی، آلرژی و بروز سایر مشکلات تنفسی در او شود، خواهد شد. در واقع، این راه‌کار از خروپف کردن فرزند شما جلوگیری می‌کند! همچنین، شما باید اتاق خوابی را برای نوزاد خود انتخاب کنید که تهویه مناسبی داشته باشد.

• در صورت خشک بودن هوای محیط زندگی خود، از مرطوب‌کننده استفاده کنید:

هوای خشک می‌تواند راه هوایی کودک را تحریک کند؛ اگر هوای محیط زندگی شما خیلی خشک است، می‌توانید از دستگاه مرطوب‌کننده استفاده کنید. رطوبت سازها، دستگاه‌هایی هستند که بخار آب را به هوا پمپ می‌کنند تا سطح بهینه رطوبت برای تنفس آسان نوزادان حفظ شود. این روند، بیماری‌هایی را که باعث خروپف کردن و خرناس کشیدن نوزادان می‌شوند، درمان نمی‌کند؛ اما می‌تواند به راحتی تنفس کودک کمک شایانی کند.

در نهایت، یادتان باشد که به هیچ وجه از داروهای مسکن یا داروهای بدون نسخه پزشک متخصص اطفال، برای تسکین علائم خروپف در بدن فرزند خود استفاده نکنید، زیرا این مواد برای نوزادان در نظر گرفته نشده‌اند. خروپف اندک خوب است! اما اگر شرایط مزمن است و خروپف کردن و خرناس کشیدن کودکی هر روز پررنگ‌تر می‌شود، باید در مورد وضعیت بدن او با پزشک متخصص اطفال مشورت کرد.