در ابتدا، به یاد داشته باشید که زنان باید در 9 ماه دوران بارداری خود، دقت بیشتری به خرج داده و نسبت به زمانهای عادی، مراقبت بیشتری از خود و جنین بکنند. برای انجام این کار، کافی است مادر باردار عجله نکرده و در راههای ناهموار قدم نزند. در واقع، قرار گرفتن پاهای مادر باردار بر روی سنگهای ناهموار سبب زمین خوردن او شده و صدمات جبرانناپذیری به خود مادر و کودک درون رحم او خواهد زد. به همین دلیل، میتوان ادعا کرد که زمین خوردن زنان در 9 ماه دوران بارداری، به هر دلیلی، میتواند بسیار نگرانکننده باشد. اما آیا میدانستید که بدن زنان باردار طوری طراحی شده است که بتواند از جنین داخل رحم خود، در این دوران حساس به طور کامل محافظت کند؟ لازم است بدانید که کیسه آمنیوتیک مادران باردار، عضوی است که بخش عمده محافظت از جنین داخل رحم این افراد را به عهده دارد؛ این عضو تأثیر زیادی در بهبود روند محافظت و رشد مناسب جنین دارد. با همه این توصیفات، سقوط جزئی زنان حامله معمولاً پیامدهای کمی به دنبال دارد؛ اما هر گونه زمین خوردن که شدید باشد، صدمات زیادی را به کودک درون رحم مادر و خود او میرساند. در ادامه این مقاله، دلایل زمین خوردن زنان در 9 ماه دوران بارداری برای شما توضیح داده شده است؛ زمانی که ممکن است زمین خوردن مادر باردار برای نوزاد درون رحم او خطرناک باشد، به طور کامل شرح داده شده است.
علل زمین خوردن در دوران بارداری چیست؟
بر اساس نتایج تحقیق انجام شده توسط محققین، حدود 27 درصد از زنان در 9 ماه دوران بارداری خود، حداقل یک بار یا بیشتر دچار مشکل زمین خوردن شده و 10 درصد از جنینهای داخل رحم این مادران نیز در چنین مواردی سقط میشوند. یکی از واقعیتهای آزاردهنده در مورد زمین خوردن زنان در دوران بارداری این است که 29 درصد زنان به دلیل سقط جنین داخل رحم خود، از آسیبهای جدی رنج میبرند. با این حال، به عنوان یک زن حامله در نظر داشته باشید که زمین خوردن زنان در این دوران حساس امری کاملاً اجتنابناپذیر است. دلایل زیادی برای بروز این حادثه وجود داشته و بیشتر زنان باردار، بر اثر زمین خوردن، یا سلامتی خود را از دست داده یا با از دست دادن جنین داخل رحم خود مواجه میشوند. شایعترین دلایل زمین خوردن زنان در 9 ماه دوران بارداری عبارتند از:
1- بروز تغییر در مرکز ثقل بدن مادران باردار:
وارد شدن شوک به بدن زنان، بر اثر آغاز روند حاملگی باعث میشود که بدن، مرکز -ثقل خود را تغییر داده و با حرکت کردن بر روی سطوح ناهموار و ناآشنا، موجب سقوط مادر باردار شود.
2- تولید هورمونهای بارداری در بدن زنان:
جالب است بدانید که تولید هورمونهای رولکسین در بدن زنان باردار به آنها کمک میکند تا مفاصل و رباطهای خود را شل کنند؛ این تغییرات بر نوع حرکت و پیادهروی زنان باردار تأثیر مثبتی میگذارد. اما، همانطور که میدانید ترشح این هورمون، بافت لگن و گردن رحم مادر باردار را برای انجام روند زایمان طبیعی نرم نموده و سبب گسترش یافتن آن میشود تا این ناحیه از بدن بتوانید نوزاد را در هنگام زایمان، به راحتی به محیط بیرون از رحم فشار دهد. شل شدن این مفاصل نیز میتواند باعث ایجاد بیثباتی در پاهای زنان حامله شده و آسیب دیدن آنها را بر اثر زمین خوردن را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
3- پایین آمدن قند خون و فشار خون ، با آغاز بارداری:
افت فشار خون و قند خون زنان با آغاز دوران بارداری، بسیار رایج بوده و میتواند موجب ایجاد سرگیجه؛ در نتیجه به هم خوردن تعادل این افراد در هنگام راه رفتن شود.
اگر در بارداری دچار شار خون شدید این مطلب علائم و مشکلات فشارخون ناشی از بارداری را بخوانید
4- متورم شدن پاهای در بارداری:
متورم شدن پاهای زنان در دوران بارداری باعث میشود تا این افراد گامهای خود را لرزان برداشته و ثبات کمتری داشته باشند. این مشکل بر روند راه رفتن زنان حامله تأثیر داشته، تعادل کلی بدن این مادران را به هم زده و سبب زمین خوردن آنها در هنگام راه رفتن بر روی سطوح ناهموار میشود.
5- خستگی ناشی از بارداری:
با شروع دوران حاملگی، این فرایند باعث بروز ناراحتی، احساس خستگی و بیثباتی در زنان شده و تمرکز آنها را به میزان قابل توجهی کاهش خواهد داد. این مشکلات، به نوبه خود میتواند خطر زمین خوردن زنان حامله را به شدت افزایش دهد.
آیا سر خوردن زنان در بارداری میتواند به جنین درون رحم آسیب برساند؟
تا زمانی که در هنگام زمین خوردن، مادر حامله، خود به شدت آسیب نبیند، بعید است به سلامت جنین درون رحم او نیز آسیب برسد. این حالت به دلیل محافظت کامل جنین در داخل رحم مادر باردار روی میدهد. در واقع، اعضای مختلفی که در داخل و اطراف رحم مادران حامله وجود دارند، از جنین داخل رحم این افراد محافظت میکنند. این اعضا عبارتند از:
- کیسه آمنیوتیک و مایع موجود در آن که اثرات وارد شدن ضربههای ناگهانی به جنین داخل خود را کاهش میدهد
- ضخیم و عضلانی شدن دیواره داخلی رحم زنان با شروع روند بارداری
- بروز تغییرات در ماهیچهها و چربیهای شکم مادر با آغاز روند بارداری
- استخوانهای لگنی زنان حامله
به خاطر بسپارید که ترکیبی از همه ساختارهای فوق میتواند حرکت ناگهانی نوزاد را در درون رحم مادر باردار به حداقل رسانده و خطرات ناشی از حوادث جزئی را در بدن این افراد کاهش دهد. اما اگر زمین خوردن زنان در دوران بارداری شدید باشد، آسیب زیادی به خود مادر وارد نموده و احتمال دارد سلامت کودک درون رحم او را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
اگر در بارداری دچار تب شدید این مطلب چگونه در بارداری میزان تب را کاهش بدهم ؟ رابخوانید
زمین خوردن در بارداری، چه زمانی میتواند برای جنین درون رحم خطرناک باشد؟
تأثیر فرایند سقوط یا زمین خوردن زنان در دوران بارداری بر روی سلامت مادر و جنین درون رحم او به چهار عامل زیر بستگی دارد که عبارتند از:
1- سن مادر باردار:
لازم است بدانید که شانس افزایش عوارض ناشی از زمین خوردن زنان در 9 ماه دوران بارداری با میزان سن مادر حامله ارتباط مستقیمی دارد. زمین خوردن، برای زنانی که در سنین بالاتر از 35 سالگی حامله میشوند، مشکلات بسیار زیادی را به دنبال خواهد داشت. در چنین مواردی، حتی اگر علائم جدی در بدن فرد باردار مشاهده نشود، او بهتر است بلافاصله به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند تا از سلامت خود و جنین داخل رحم خود کاملاً مطمئن شود.
2- موقعیت زمین خوردن زنان باردار:
تا زمانی که مادر حامله بر روی صورت و شکم خود نیافتد، آسیب جدی به خود او و نوزاد درون رحم او وارد نخواهد شد، زیرا زمین خوردن بر روی پشت بدن به جز بروز درد در منطقه ضربدیده، هیچ مشکلی را در بدن مادر ایجاد نخواهد کرد. بنابراین، هنگامی که به عنوان یک مادر باردار سقوط کردید، سعی کنید هر دو دست خود را در مقابل شکم نگه داشته و از نوزاد درون رحم خود محافظت کنید.
3- نوع سطح زمینی که مادر باردار روی آن میافتد:
میزان تأثیرات زمین خوردن زنان در 9 ماه دوران بارداری، به نوع سطح زمین نیز بستگی دارد؛ اگر زمین بسیار سخت باشد، آسیبهای آن جدیتر از زمین خوردن مادر بر روی سطوح نرم خواهد بود. با این حال، جالب است بدانید که بسیاری از زنان نیز با زمین خوردن بر روی سطوح بتنی یا سقوط از پلهها، نوزادان کاملاً سالمی به دنیا آوردهاند.
4- مرحله حاملگی مادر:
در نهایت، یادتان باشد که اثرات حوادثی مانند زمین خوردن زنان در دوران بارداری به مرحله حاملگی آنها نیز بستگی دارد؛ ممکن است آسیبهای واردشده به بدن مادر باردار و جنین داخل رحم او در سه ماهه اول از دوران باردار نسبت به سه ماهه سوم از این دوران بسیار کمتر باشد، زیرا عوامل خطرزا در سه ماهه آخر از حاملگی بر اثر زمین خوردن به میزان قابل توجهی افزایش مییابد. دلیل آن هم این است که با آغاز سه ماهه سوم از دوران بارداری، نوزاد، به سطح پوست شکم مادر نزدیک شده و با رشد زیاد، فضا به اندازه مناسب نخواهد داشت. علاوه بر این موارد، سمت سر نوزاد در ماه آخر از دوران بارداری در اکثر موارد رو به پایین است که شانس آسیب دیدن او بر اثر زمین خوردن مادر را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد.
زمین خوردن در سه ماهه اول بارداری:
در ماههای اولیه از دوران بارداری، رحم زنان کاملاً در داخل لگن قرار گرفته و از طریق استخوانهای این ناحیه محافظت میشود. بنابراین، زمین خوردن مادران در این دوره، بر روی سلامت نوزاد یا جفت او تأثیر کمتری خواهد داشت. بر اساس این توضیحات، اگر به عنوان یک زن حامله در سه ماهه اول بارداری خود بر روی زمین افتادید، فقط لازم است برای مدتی دراز کشیده و آرام باشید. اما اگر نگران هستید یا در معرض درد شکمی و کمر قرار داشتید، بهتر است برای بهره بردن از مراقبتهای پزشکی، به مرکز درمانی معتبر مراجعه کنید.
زمین خوردن در سه ماهه دوم بارداری:
در سه ماهه دوم بارداری، هنوز رحم مادر به طور کامل در کف لگن قرار نگرفته؛ با این حال، پوششهای محافظتی دیگری در این ناحیه از رحم وجود دارد که از جنین در برابر ضربات ناگهانی محافظت کند. اگر زمین خوردن زنان در سه ماهه دوم از دوران بارداری شدید بوده و ضربات محکمی به شکم مادر در حین سقوط کردن وارد شود، ممکن است جنین را در معرض برخی عوارض جدی قرار دهد. بر اساس این توضیحات، در چنین شرایطی، مادر باید به وضعیت بدنی خود دقت نموده و در صورت مشاهده برخی علائم خاص در بدن خود، به دنبال استفاده از مراقبتهای پزشکی باشد. این علائم عبارتند از:
- مادر حامله درد شدیدی را پس از زمین خوردن، در قسمتهای مختلف بدن خود داشته باشد
- به نظر برسد که بعد از وقوع حادثه، میزان حرکت جنین داخل رحم مادر باردار کاهش یافته است
- همچنین، در صورت مشاهده لکه بینی در ناحیه واژن یا شروع خونریزی، مادر باردار باید فوراً به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه شود
- با گذشت زمان، انقباضات رحمی مادر باردار رفته رفته توسعه یابد
- مادر حامله حالت تنگی نفس یا سرگیجه را بعد از زمین خوردن احساس کند
- احساس رطوبت در دستگاه تناسلی زنان، بعد از زمین خوردن که نشان از پاره شدن کیسه آب این افراد دارد
زمین خوردن در سه ماهه سوم بارداری:
همانطور که مادری وارد سه ماهه سوم بارداری خود میشود، شانس آسیب دیدن خود مادر و کودک درون رحم او بر اثر زمین خوردن نیز به میزان قابل توجهی افزایش مییابد. از طرف دیگر، وقوع حوادثی مانند زمین خوردن در زنان، در ماههای آخر از دوران بارداری به دلیل احساس خستگی و بیحالی او بالا بوده و روند بارداری، بیشتر از ماههای دیگر در معرض خطر قرار میگیرد. اگر در این دوره، سقوط مادر شدید باشد، آسیبهای جدی به ناحیه جفت نوزاد بیشتر از هر بخش دیگری بوده و این امر، شانس کشیده شدن جفت از دیواره رحم را افزایش میدهد. علائم هشداردهنده که به مادران حامله در هنگام زمین خوردن در سه ماهه سوم از این دوران، استفاده از مراقبتهای پزشکی را توصیه میکند، عبارتند از:
- لکه بینی در ناحیه واژن مادر باردار یا مواجه شدن او با خونریزی شدید
- نشت مایع آمنیوتیک از کیسه آب زنان باردار، بعد از وقوع حادثه
- کاهش حرکات جنین داخل رحم مادر باردار
- احساس سرگیجه شدید بعد از زمین خوردن
- بروز انقباضات زیاد در دیواره رحم مادر باردار
- مواجه شدن مادر حامله با مشکل تنگی نفس
- احساس درد در ناحیه شکم مادر باردار
در نهایت، فراموش نکنید که زمین خوردن زنان در سه ماهه سوم از دوران بارداری، در برخی موارد میتواند منجر به انجام زایمان زودرس در این افراد شود. بنابراین، به عنوان یک زن باردار، حتی اگر هیچ یک از علائم ذکر شده در مقاله بالا را در بدن خود مشاهده نکردید، در سه ماهه سوم از دوران بارداری خود، بلافاصله بعد از زمین خوردن به دنبال توصیه پزشکی باشید؛ در چنین مواردی، دکتر متخصص زنان و زایمان انجام اسکن سونوگرافی را برای بررسی وضعیت شما و فرزند داخل رحم شما توصیه خواهد کرد.
آزمایشهایی برای بررسی میزان آسیب وارده به بدن زنان حامله:
پزشک متخصص زنان و زایمان ممکن است در ابتدای مراجعه مادر حامله، برای بررسی هر گونه صدمه و توصیه روش درمان مناسب، انجام آزمایش و عکسبرداری را به بیمار خود تجویز کند، زیرا آسیبهای ناشی از زمین خوردن زنان باردار میتواند منجر به شکستن یک یا چند استخوان در قسمتهای مختلف بدن این افراد شده یا شکستگی و آسیب دیدن قفسه سینه آنها را به دنبال داشته باشد (این روند بر الگوی تنفسی مادر باردار تأثیر خواهد گذاشت). بعد از این مرحله، دکتر بر وضعیت حیاتی جنین درون رحم مادر باردار نظارت نموده و در بیشتر موارد، ممکن است با کمک سونوگرافی یا داپلر نتهای قلب جنین را اندازهگیری کند. همچنین، سؤالاتی را درباره علائم خاص این حادثه مانند خونریزی رحمی، بروز حساسیت و انقباضات رحمی از بیمار خود خواهد پرسید. انجام نظارت الکترونیکی مداوم بر وضعیت جنین داخل رحم مادر باردار به پزشک متخصص زنان و زایمان کمک میکند تا بروز عوارضی مانند انقباض جفت یا ضربان غیرطبیعی قلب کودک را بررسی نماید.
علاوه بر این موارد، انجام آزمایش خون نیز برای بررسی نوع خون و تعداد پلاکتهای موجود در خون مادر باردار، به او توصیه میشود؛ دلیل انجام این تست، تعیین Rh منفی خون مادران باردار میباشد، زیرا چنین افرادی در معرض خطر بالای ابتلا به خونریزی داخلی هستند که میتواند بر روند زندگی جنین درون رحم آنها تأثیر بگذارد. همچنین، اکثر پزشکان انجام Rho-GAM را برای جلوگیری از بروز هر گونه مشکل مرتبط با ناسازگاری نوع خون نیز به زنان حاملهای که دچار حادثه زمین خوردن شدهاند، توصیه میکنند.
اگر در بارداری دچار اسهال شدید این مطلب رفع مشکل اسهال در بارداری را بخوانید
سوءتفاهمات متداول در مورد زمین خوردن در بارداری:
در هنگام زمین خوردن زنان در دوران بارداری بر اثر حادثه یا بدرفتاری اطرافیان، ممکن است اتفاقات جبرانناپذیری برای خود مادر یا کودک درون رحم او رخ دهد. در ادامه این مقاله، برخی از ترسهای رایج در مورد زمین خوردن زنان در دوران بارداری برای شما عنوان شده است که عبارتند از:
- در اکثر موارد، زمین خوردن زنان در دوران بارداری سبب سقط جنین میشود.
- ممکن است بر اثر وقوع حادثه، رحم یا لولههای فالوپی مادر حامله آسیب ببیند.
- اعضای بدن کودک درون رحم زنان باردار نیز در برخی موارد، ممکن است بر اثر زمین خوردن او، دچار شکستگی شوند.
- فرایند زمین خوردن مادران در دوران بارداری سلامت مغز کودک درون رحم او را تحت تأثیر قرار میدهد.
البته فراموش نکنید که اکثر این ایدهها از داستانهای قدیمی به دست آمده و زنان حامله قبل از مراجعه به پزشک متخصص زنان و زایمان، نباید به هیچ کدام از آنها توجه کنند.
چگونه میتوان از زمین خوردن و لغزش در بارداری جلوگیری کرد؟
زن حامله نمیتواند همیشه و در همه موارد، از زمین خوردن خود در این دوران حساس جلوگیری کند. با این حال، اگر اقدامات احتیاطی لازم صورت پذیرد، بروز این گونه خطرات را به حداقل خواهد رساند. در گام نخست، اگر به عنوان یک زن حامله احساس سرگیجه کردید، سعی کنید از یک پشتوانه قوی برای حمایت از قسمتهای مختلف بدن خود استفاده کنید که نشستن سریع بر روی زمین، یکی از این اقدامات احتیاطی است. همچنین، پوشیدن کفش راحتی با کفهای طبی نیز یکی دیگر از اقداماتی است که در پیشگیری از خطر زمین خوردن زنان در دوران بارداری مفید است، زیرا استفاده از کفشهای پاشنه بلند میتواند بدن مادر باردار را دچار انحنا نموده و به سمت جلو حرکت دهد. بنابراین، همه زنان حامله باید از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند خودداری کنند، زیرا باعث ایجاد فشار اضافی بر روی عضلات پشت بدن و عضلات ران این افراد خواهد شد. در حالی که به عنوان یک زن حامله در حال حرکت به سمت جلو، بر روی سطوح ناهموار هستید، کاملاً به جلو نگاه کرده و مراقب تعادل بدن خود باشید. بهتر است برای جلوگیری از بروز حادثه از پیادهروی بر روی سطوح ناهموار، آب و مناطق جنگلی سرسبز که سطح زمین قابل مشاهده نیست، خودداری کنید. علاوه بر این موارد، هنگام بالا رفتن از پلهها حتماً از دستگیره کناری پلهها استفاده کنید. اگر هم چنین وسیله کمکی در کنار پلهها وجود نداشت، از همسر خود یا کس دیگر بخواهید دست شما را برای پشتیبانی بگیرد.
به عنوان مادر حامله از حمل بارهای سنگین خودداری کنید، زیرا بیشتر توجه شما به این بار اضافی معطوف شده و شما را در روند راه رفتن، حفظ تعادل بدن و پاها دچار مشکل خواهد کرد. همچنین، به عنوان یک خانم جوان و بیتجربه به یاد داشته باشید که راه رفتن و انجام کار در محیطهای مرطوب مانند حمام و آشپزخانه در 9 ماه دوران بارداری بسیار خطرناک بوده و شما را مستعد ابتلا به حوادث گوناگون میکند، زیرا وجود آب و صابون در کف زمین میتواند سطح محیط را لغزنده نماید. پس به عنوان یک زن حامله، برای جلوگیری از بروز خطرات زمین خوردن، میتوانید در سطح حمام خود تا زمان تولد نوزاد از نوار ضد لغزش یا غیر چسبنده استفاده کنید.
در نهایت به خاطر بسپارید که در 9 ماه دوران بارداری، زمین خوردن مادر همیشه برای سلامت نوزاد درون رحم او خطرناک نیست، اما بهتر است اقدامات احتیاطی انجام گیرد. بنابراین، همیشه مراحل حرکت خود را در نظر بگیرید و در عجله نباشید!
نظر (6)