کاهش میل جنسی زنان | علائم و درمان کاهش میل جنسی زنان

اختلال میل جنسی کم‌فعال (HSDD) که امروزه به عنوان اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان شناخته می‌شود، یک اختلال عملکرد جنسی است که باعث کاهش میل جنسی زنان می‌شود.

بسیاری از زنان علائم HSDD را به عنوان اثرات اجتناب ناپذیر پیری یا تغییرات در بدن خود می پذیرند. اگر میل جنسی شما کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، ممکن است وقت آن رسیده که با پزشک خود صحبت کنید.

علائم کاهش میل جنسی زنان چیست؟

در حالی که نوسان میل جنسی سالم است، یک زن مبتلا به HSDD معمولاً به مدت شش ماه یا بیشتر کمبود میل جنسی را تجربه می کند. اگر تغییرات در میل جنسی آنقدر شدید باشد که بر روابط یا عزت نفس شما تأثیر بگذارد، ممکن است HSDD باشد.

علائم مرتبط با HSDD عبارتند از:

• علاقه اندک به فعالیت جنسی
• افکار یا تخیلات جنسی کم یا بدون هیچ
• بی علاقگی به شروع رابطه جنسی
• مشکل لذت بردن از رابطه جنسی
• فقدان احساسات لذت بخش در هنگام تحریک اندام تناسلی

چگونه پزشکان HSDD را تشخیص می دهند؟

برخلاف سایر شرایط پزشکی، آزمایش خاصی برای تشخیص HSDD وجود ندارد. با این حال، چند روش توسط پزشکان برای تشخیص این بیماری استفاده می شود. با اطلاع دادن به پزشک در مورد علائم خود شروع کنید. پزشک شما ممکن است در مورد اینکه چگونه میل جنسی کم شما بر سلامتی شما تأثیر می گذارد سؤالاتی بپرسد.

پزشک شما سعی خواهد کرد که علت اصلی این بیماری را شناسایی کند. این علل می تواند فیزیکی، احساسی یا ترکیبی باشد.

علل فیزیکی کاهش میل جنسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آرتروز
• بیماری عروق کرونر
• دیابت
• کاهش سطح استروژن یا تستوسترون
• تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا بعد از آن
• خستگی یا خستگی ناشی از برنامه طاقت فرسا کاری، خانوادگی یا مدرسه
• مصرف داروهای خاصی که بر میل جنسی تأثیر می گذارد

علل احساسی کاهش میل جنسی زنان عبارتند از:

• سابقه اضطراب، افسردگی یا اعتماد به نفس پایین
• سابقه سوء استفاده جنسی
• مشکلات اعتماد با شریک جنسی

پزشک شما همچنین ممکن است یک معاینه لگنی برای شناسایی هرگونه تغییری که ممکن است بر میل جنسی شما تأثیر گذاشته باشد، انجام دهد. همچنین ممکن است یک آزمایش خون برای بررسی سطوح تحت تاثیر هورمون انجام شود. با این حال، گاهی اوقات هیچ دلیل زمینه ای خاصی برای HSDD وجود ندارد. این بدان معنا نیست که HSDD قابل درمان نیست.

پزشکان چگونه کاهش میل جنسی زنان را درمان می کنند؟

روش های مختلفی برای درمان HSDD استفاده می شود. برای یافتن درمان مناسب، مهم است که علت اصلی علائم خود را درک کنید. پزشک شما ممکن است از شما بپرسد که آیا در حال حاضر دارویی مصرف می کنید. برخی داروها می توانند بر میل جنسی تأثیر منفی بگذارند.

به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث کاهش میل جنسی شوند. در چنین مواردی، پزشک ممکن است نسخه ای با عوارض جانبی کمتر را پیشنهاد کند. مصرف داروهای ضد افسردگی را بدون تایید پزشک قطع نکنید.

اگر به نظر می رسد که مسائل عاطفی ریشه علائم شما هستند، ممکن است پزشک شما مشاوره ای را پیشنهاد دهد. یک متخصص نه تنها می تواند به شما یاد دهد که چگونه با شریک زندگی خود ارتباط بهتری برقرار کنید، بلکه می تواند به شما در شناسایی تکنیک های جنسی برای تجربه لذت بخش تر کمک کند.

معمولاً برای زنان یائسه تغییراتی در سطح استروژن وجود دارد. این به دلیل کاهش جریان خون به واژن است. اگر سطوح پایین استروژن باعث علائم HSDD شما شود، ممکن است درمان با استروژن پیشنهاد شود. پزشک استفاده از کرم، شیاف یا حلقه ای را که استروژن را در واژن آزاد می کند، توصیه می کند. این می تواند جریان خون را بدون عوارض جانبی ناخواسته ناشی از مصرف قرص استروژن افزایش دهد.

گزینه درمانی دیگر قرص فلیبانسرین (Addyi) است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده است. نشان داده شده است که این دارو میل جنسی را در زنان یائسه با میل جنسی کم تقویت می کند. با این حال، این دارو برای همه نیست. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از افت فشار خون (فشار خون پایین)، غش و سرگیجه.

داروی تزریقی برملانوتید (Vyleesi) نیز برای درمان میل جنسی کم در زنان یائسه مورد تایید FDA قرار گرفته است. عوارض جانبی احتمالی شامل حالت تهوع شدید، واکنش در محل تزریق و سردرد است.

تغییرات سبک زندگی همچنین می تواند استرس را کاهش دهد و به بهبود کاهش میل جنسی زنان کمک کند. این شامل:

• ورزش منظم
• وقت گذاشتن برای صمیمیت
• آزمایش های جنسی (مانند موقعیت های مختلف، نقش آفرینی یا اسباب بازی های جنسی)
• اجتناب از موادی که بر میل جنسی تأثیر می گذارد، مانند تنباکو و الکل
• تمرین تکنیک های کاهش استرس، مانند مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی

تأثیر کاهش میل جنسی بر سلامتی شما را دست کم نگیرید. اگر احساس می کنید علائم HSDD بر کیفیت زندگی شما تأثیر گذاشته است، با پزشک خود صحبت کنید. گزینه های درمانی موجود است.

اختلال میل جنسی کم‌فعال (HSDD)، که امروزه به عنوان اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان شناخته می‌شود، یک اختلال عملکرد جنسی است که باعث کاهش شدید میل جنسی در زنان می‌شود. در حالی که بسیاری از زنان در مقطعی از زندگی خود کاهش میل جنسی را تجربه می کنند، علائم HSDD برای شش ماه یا بیشتر باقی می ماند.

اگر علائم آنقدر شدید هستند که به روابط صمیمانه یا کیفیت زندگی شما آسیب رسانده اند، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با پزشک خود صحبت کنید. گوش دادن به بدن شما کلید انتقال علائم به پزشک است. با درک صحیح علائم شما، پزشک می تواند درمان مناسب را برای بهبود میل جنسی و بهزیستی کلی شما پیشنهاد دهد.

آیا علائم HSDD را دارم؟

علائم کاهش میل جنسی در زنان عبارتند از:

• علاقه اندک به فعالیت جنسی
• تخیلات جنسی کم یا بدون
• بی علاقگی به شروع روابط جنسی و پاسخ اندک به تلاش های شریک برای شروع
• مشکل لذت بردن از رابطه جنسی، تقریباً 75 تا 100 درصد مواقع
• تقریباً 75 تا 100 درصد مواقع احساس اندک یا بدون احساس تناسلی با فعالیت جنسی

آیا من در خطر ابتلا به HSDD هستم؟

همه زنان هر از گاهی تغییراتی را در میل جنسی تجربه خواهند کرد. علائم HSDD برای شش ماه یا بیشتر باقی خواهند ماند. اگر علائم بر روابط یا عزت نفس شما فشار وارد کرده است، عوامل خطر HSDD زیر را در نظر بگیرید:

• شرایط پزشکی که به اختلال عملکرد جنسی کمک می کند، مانند دیابت یا اختلالات تیروئید
• سابقه مصرف مواد مخدر یا الکل
• سابقه سوء استفاده فیزیکی یا عاطفی
• اختلالات سلامت روان، مانند افسردگی یا اضطراب
• داشتن یک شغل پر استرس که باعث اضطراب زیادی می شود
• عدم اعتماد در روابط صمیمانه

این عوامل لزوماً به این معنی نیست که یک زن به HSDD مبتلا می شود. با این حال، خطر بالاتر است. درک علت اصلی علائم به پزشک کمک می کند تا شما را ارزیابی کند و درمان مناسب را ارائه دهد.

در جستجوی مشاوره پزشکی برای HSDD، برخی از زنان ممکن است ندانند از کجا شروع کنند. متخصصان پزشکی که HSDD را درمان می کنند، از پزشکان مراقبت های اولیه گرفته تا متخصصان زنان، روانپزشکان و درمانگران جنسی را شامل می شود. بهتر است ابتدا با پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنید. هنگامی که علائم شما را ارزیابی کردند، می توانند شما را به متخصص مناسب ارجاع دهند.