آیا دوچرخه سواری می تواند باعث اختلال نعوظ شود؟

دوچرخه سواری یک روش محبوب در ورزش هوازی است که ضمن تقویت عضلات پا ، کالری می سوزاند. بعضی از افراد گاهی برای سرگرمی دوچرخه سواری می کنند و برخی دیگر بصورت جدی تری این ورزش را پیگیری کرده و روزانه ساعت های زیادی را با دوچرخه می گذرانند.

ارتباط بین مشکلات سواری و نعوظ چیز جدیدی نیست، اما افرادی که آلت تناسلی مردانه دارند و دوچرخه سواری می کنند می توانند مشکلات نعوظ را به عنوان نتیجه ای ناخواسته از صرف وقت زیاد روی صندلی دوچرخه تجربه کنند.

تاثیر دوچرخه سواری بر اختلال نعوظ

وقتی به مدت طولانی روی دوچرخه می نشینید ، صندلی به پروینوم شما فشار می آورد ، منطقه ای که بین مقعد و آلت تناسلی شما قرار دارد. پرینه پر از عروق و اعصاب است که خون غنی از اکسیژن و احساس آلت تناسلی شما را تأمین می کند. برای اینکه یک مرد نعوظ داشته باشد ، تکانه های عصبی مغز پیام های برانگیختگی را به آلت تناسلی مرد می فرستد. این سیگنال های عصبی باعث شل شدن رگ های خونی شده و جریان خون را از طریق رگ های داخل آلت تناسلی افزایش می دهد.

هر مشکلی در اعصاب ، رگهای خونی یا هر دو باعث می شود نتوانید نعوظ داشته باشید. به این اختلال نعوظ (ED) گفته می شود. در طی چند دهه گذشته ، محققان کشف کرده اند که در برخی از دوچرخه سواران مرد به عصب پودندال ، عصب اصلی در پرینه و شریان پودندال آسیب می رسد که خون را به آلت تناسلی مرد می رساند.

مردانی که ساعات زیادی را روی دوچرخه می گذرانند ، بی حسی و مشکل در نعوظ را گزارش کرده اند. کارشناسان معتقدند که اختلال نعوظ هنگامی شروع می شود که عروق و اعصاب بین صندلی باریک دوچرخه و استخوان های دوچرخه سوار قرار می گیرند.

چگونه خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش دهیم

با چند تغییر ، شما می توانید بدون اینکه زندگی عاشقانه خود را فدا کنید ، دوچرخه را برای ورزش و لذت بردن سوار شوید.

در اینجا چند تغییر وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به اختلال نعوظ ایجاد کنید:

• جای خود را عوض کنید. صندلی باریک دوچرخه خود را با وسایل اضافی که از پروینوم شما پشتیبانی می کند ، برای وسعت بیشتری استفاده کنید. همچنین ، برای کاهش فشار صندلی بدون بینی (بیشتر به شکل مستطیل است) را انتخاب کنید.
• فرمان را پایین بیاورید. خم شدن به جلو ، پشت شما را از روی صندلی بلند کرده و از فشار وارده بر روی پرینوم شما می کاهد.
• شورت دوچرخه پر شده بپوشید. این به شما یک لایه محافظت اضافی می دهد.
• از شدت تمرین خود بکاهید. هر بار ساعتهای کمتری دوچرخه سواری کنید.
• در طول مسافرت های طولانی مدت مرتب استراحت کنید. به صورت متناوب به اطراف رکاب بزنید یا بایستید.
• روال ورزش خود را مخلوط کنید. به جای انحصار دوچرخه سواری ، بین دویدن ، شنا و سایر اشکال ورزش هوازی جابجا شوید. دوچرخه سواری را بخشی از یک برنامه تمرینی کاملاً منظم کنید.
• در صورت مشاهده درد و بی حسی در ناحیه بین راست روده و کیسه بیضه ، برای مدتی سوارکاری کنید.

در صورت داشتن اختلال نعوظ چه باید کرد

اگرچه معمولاً دائمی نیست ، اما اختلال نعوظ و بی حسی ناشی از دوچرخه سواری می تواند چندین هفته یا ماه ادامه داشته باشد. راه حل آسان این است که دوچرخه سواری را کاهش دهید و یا کلاً از رانندگی دست بکشید.

اگر چندین ماه می گذرد و هنوز در رسیدن به نعوظ مشکل دارید ، به پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص اورولوژی مراجعه کنید. یک بیماری پزشکی مانند بیماری قلبی ، مشکل عصبی یا اثرات باقیمانده جراحی ممکن است از دیگر دلایل احتمالی اختلال نعوظ باشد.

داروهای اختلال نعوظ برای کسانی که از نیترات (نیتروگلیسیرین) برای درد قفسه سینه یا افرادی که فشار خون بسیار پایین یا بالا دارند ، بیماری کبد یا بیماری کلیوی مصرف می کنند ، توصیه نمی شود. سایر داروها برای درمان اختلال نعوظ و همچنین گزینه های غیر دارویی مانند پمپ های آلت تناسلی و ایمپلنت در دسترس هستند.

خودآزمایی نعوظ چیست؟

خودآزمایی نعوظ روشی است که انسان می تواند به تنهایی برای تعیین اینکه آیا علت اختلال نعوظ جسمی است یا روانی پی ببرد. همچنین به عنوان تست تمبر آلت تناسلی شبانه (NPT) شناخته می شود.

چرا خودآزمایی نعوظ انجام می شود؟

این آزمایش برای تأیید اینکه نعوظ شبانه را تجربه می کنید انجام می شود. مردانی که عملکرد نعوظ فیزیولوژیکی طبیعی دارند ، در خواب طبیعی نعوظ را تجربه می کنند.

طبق مرکز پزشکی دانشگاه کالیفرنیا ، سانفرانسیسکو ، به طور متوسط ​​یک مرد بزرگسال بلوغ سالم بین سه تا پنج نعوظ خود به خود در شب خواهد داشت که هر کدام 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

مشکلات جسمی ، عاطفی یا روحی می تواند منجر به اختلال نعوظ شود. این تست کمک می کند تا تشخیص دهد که اختلال نعوظ شما ناشی از مشکلات جسمی است یا خیر. روش های مختلفی برای انجام آن وجود دارد. اکنون آزمایش های معتبرتر مانند آزمایش NPT در دسترس هستند.

RigiScan یک وسیله خانگی قابل حمل است که برای ارزیابی کیفیت نعوظ آلت شبانه استفاده می شود. واحد باتری قابل حمل در اطراف ران بسته شده است. این مجهز به دو حلقه است که به یک موتور گشتاور جریان مستقیم متصل هستند.

یک حلقه دور پایه آلت تناسلی مرد می چرخد ​​و حلقه دیگر در زیر تاج ، ناحیه آلت تناسلی مرد قبل از آلت تناسلی قرار دارد. در طول شب ، دستگاه به طور مکرر میزان خون در آلت تناسلی شما را اندازه گیری می کند و می تواند در برابر خم شدن یا کمانش مقاومت کند.

این تست را می توان چندین شب پشت سر هم تکرار کرد. نتایج حاصل از هر شب بر روی دستگاه ذخیره می شود تا پزشک بتواند آن را بارگیری و تجزیه و تحلیل کند.

فلتاسموگرافی آلت تناسلی آزمایش دیگری است که گاهی اوقات برای تمایز بین اختلال نعوظ و جسمی مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه هنگام مشاهده یا گوش دادن به مواد جنسی ، نعوظ آلت تناسلی شما را اندازه گیری می کند. این می تواند شامل مشاهده تصاویر ، تماشای اسلایدها یا فیلم های پورنوگرافی یا گوش دادن به نوارهای صوتی محرک جنسی باشد. در طول آزمایش ، کافهای آلت تناسلی به یک ضبط کننده میزان نبض (plethysmograph) متصل می شوند که امواج خون به آلت را نشان می دهد و ثبت می کند.

اینها فقط چند تست زوجی است که به جای آزمون مهر شناخته شده استفاده می شود و اغلب دقیق ترند. همچنین یافتن تمبرهای پستی (که در این آزمون استفاده می شود) که از قبل به پشت چسبیده نیستند ، بسیار دشوارتر می شود.

بزرگترین مزیت خودآزمایی نعوظ این است که به شما اجازه می دهد در صورت خجالت از گفتگو در مورد موضوع با پزشک خود ، خود را آزمایش کنید.

چگونه می توان برای خودآزمایی نعوظ آماده شد

شما باید چهار تا شش تمبر پستی بخرید. نام تمبرها اهمیتی ندارد ، اما آنها باید در پشت چسب خشک داشته باشند.

تمبر راحت ترین گزینه است ، اما گزینه های دیگری نیز وجود دارد. اگر تمبر ندارید ، می توانید از یک نوار کاغذ استفاده کنید. نوار کاغذ باید 1 اینچ عرض و طول داشته باشد تا بتواند با اندکی همپوشانی در اطراف آلت تناسلی مرد شود. کاغذ را می توان با یک قطعه نوار 1 اینچی محکم کرد.

به مدت دو شب قبل از آزمایش از مصرف الکل یا هرگونه داروی کمکی شیمیایی خودداری کنید. این می تواند از نعوظ جلوگیری کند. همچنین برای اطمینان از اینکه خواب خوبی دارید باید از مصرف کافئین خودداری کنید.

چگونه خودآزمایی نعوظ انجام می شود؟

قبل از خواب به شورت یا لباس زیر کوتاه بوکسر تغییر دهید. به اندازه کافی مهر بردارید تا شافت آلت تناسلی خود را دور بزنید.

آلت تناسلی شل خود را از طریق مگس در لباس زیر بکشید. یکی از تمبرهای رول را مرطوب کرده و تمبرها را به دور آلت تناسلی خود بپیچید. تمبرها را در رول همپوشانی کنید تا اطمینان حاصل کنید که در جای خود ایمن باقی خواهند ماند. باید به اندازه کافی راحت باشد تا اگر نعوظ دارید تمبرها از هم جدا شوند. آلت تناسلی خود را دوباره در داخل شورت قرار دهید و به رختخواب بروید.

برای بهترین نتیجه ، به پشت بخوابید تا تمبرها از نظر حرکت مزاحم نشوند. این کار را سه شب پشت سر هم انجام دهید.

نتایج

بررسی کنید که آیا رول تمبرها هنگام صبح که از خواب بیدار می شوید شکسته است یا خیر. در صورت خراب شدن تمبرها ممکن بود نعوظ در خواب داشته باشید. این می تواند نشان دهد که آلت تناسلی شما از نظر جسمی به درستی کار می کند.

شکسته نشدن تمبر در خواب می تواند نشان دهنده این باشد که اختلال نعوظ شما به دلیل مشکل جسمی ایجاد می شود. این تست فقط نشان می دهد که آیا شما قادر به نعوظ هستید یا خیر. این توضیح نمی دهد که چرا در گرفتن یا حفظ نعوظ مشکل دارید.

عدم نعوظ در حین رابطه جنسی ممکن است ماهیتی روانشناختی داشته باشد ، مانند افسردگی. اگر در گرفتن یا حفظ نعوظ مشکلی دارید با پزشک خود وقت بگیرید. پزشک می تواند شما را از نظر افسردگی یا سایر اختلالات روانی غربال کند و شما را برای درمان به یک متخصص بهداشت روان توصیه کند.

اگر به طور منظم اختلال نعوظ را تجربه می کنید با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از مردان احساس راحتی نمی کنند در مورد موضوع صحبت کنند ، اما شما نباید احساس خجالت کنید. این یک بیماری نسبتاً شایع است ، خصوصاً با افزایش سن.

پزشک می تواند به شما کمک کند تا تأیید کنید که اختلال نعوظ شما به دلایل جسمی یا روانی ایجاد شده است. گفتگوی درمانی و داروهای دارویی از درمانهای رایج اختلال نعوظ هستند.