افتادگی واژن یا افتادگی اندام لگن زمانی اتفاق می افتد که عضلات کف لگن دیگر از یک یا چند اندام واقع در لگن پشتیبانی نکنند. طبق تحقیقات دفتر بهداشت زنان آمریکا، افتادگی واژن زمانی رخ می دهد که عضلات لگن شل می شوند. این امر باعث بیرون آمدن یک یا چند عضو لگن به داخل واژن می شود.
بعضی اوقات ، ممکن است فرد علائمی را متوجه نشودو برخی دیگران ممکن است در ناحیه لگن احساس ناراحتی یا فشار کنند. درمان در دسترس است و فرد باید علائم و گزینه های درمانی خود را با پزشک در میان بگذارد تا بهترین روش را تعیین کند. در این مقاله علل ، انواع و گزینه های درمانی افتادگی واژن بررسی می شود.
افتادگی واژن چگونه رخ می دهد؟
لگن زنان شامل اندام های مختلفی از جمله:
- راست روده
- رحم
- واژن
- مجرای ادرار
- مثانه
- کف لگن که ساختاری است که از عضلات و بافت همبند تشکیل شده است ، از این اندام ها پشتیبانی می کند.
بارداری ، زایمان ، آسیب دیدگی ، جراحی یا دلایل دیگر می تواند باعث ضعیف یا کشش عضلات و بافت همبند کف لگن شود. اگر عضلات دیگر نتوانند وزن اندام را تحمل کنند، ممکن است عضله و بافت های همبند فرو ریخته و باعث برآمدگی اندام در واژن شوند.
انواع افتادگی واژن
چندین نوع مختلف افتادگی واژن یا لگن وجود دارد. پزشکان آنها را با توجه به اینکه کدام اندام سقوط کرده و کجا شناسایی می کنند. طبق کالج متخصص زنان و زایمان آمریکا، انواع مختلف افتادگی عبارتند از:
- افتادگی خرک واژن : قسمت بالای واژن پشتیبانی خود را از دست داده و به قسمت تحتانی واژن می ریزد.
- رکتوسل : راست روده به داخل واژن برآمده است.
- انتروسل : روده کوچک به داخل واژن برآمده است.
- پرولاپس رحم : رحم در واژن فرو می ریزد.
- سیستوسل : مثانه به داخل واژن می ریزد.
علائم افتادگی واژن
ممکن است فرد هنگام بروز علائم و نشانه های افتادگی لگن متوجه آن نشود. فردی که دچار افتادگی اندام لگن می شود ممکن است در هنگام فعالیت جنسی احساس ناراحتی و فشار کند. طبق OWH ، برخی از افراد بدتر شدن علائم را در زمان های مختلف روز یا پس از ایستادن به مدت طولانی گزارش می کنند. علائم دیگر عبارتند از:
- مقاربت واژن دردناک
- برآمدگی در واژن
- احساس فشار یا پری لگن
- بی اختیاری ادرار یا نشت اندام هایی که از واژن بیرون می آیند
- اجابت مزاج دشوار
- مشکل در تخلیه کامل مثانه
- خشکی واژن
- مشکلات مربوط به قرار دادن اپلیکاتور یا تامپون
- درد پایین کمر
- بافت بیرون زده از واژن
فردی که این علائم را تجربه می کند یا اگر این علائم بدتر می شود باید برای معاینه با پزشک قرار ملاقات بگذارد.
دلایل به وجود آمدن افتادگی واژن
ضعف عضلات لگن و بافت های همبند علت اصلی افتادگی لگن یا واژن است. چندین دلیل بالقوه وجود دارد که ممکن است کف لگن فرد ضعیف شده و باعث افتادگی لگن شود:
- داشتن اضافه وزن
- بارداری و زایمان
- کاری که نیاز به سنگین برداشتن زیاد دارد
- هیسترکتومی
- یبوست طولانی مدت
- سالخوردگی
- یائسگی
علاوه بر این ، چند شرایط مختلف ممکن است باعث ضعیف شدن کف لگن شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سندرم مارفان: علامت سندرم مارفان فتق در کشاله ران یا شکم است. طبق مقاله ای در مجله International Neuroulogy Journal ، افراد مبتلا به سندرم مارفان معمولاً افتادگی اندام لگن را تجربه می کنند.
- سندرم Ehlers-Danlos: این وضعیتی است که مفاصل ، رگهای خونی و پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. این می تواند بر کلاژن تأثیر بگذارد ، که یک جز component اصلی در بافت همبند است. طبق مجله بین المللی اروژینکولوژی ، زنان مبتلا به این بیماری در معرض خطر بالای ابتلا به افتادگی اندام لگن هستند.
- سندرم تحرک بیش از حد مفصل: مقاله ای در BJOG اشاره می کند که افتادگی اندام لگن در کسانی که سندرم بیش تحرک مفصلی دارند شدیدتر است.
درمان افتادگی واژن
گزینه های درمانی از روش های درمانی تا جراحی متفاوت است. برخی از گزینه های درمان اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- Pessary: این وسایل قابل جابجایی است که فرد می تواند برای کمک به حمایت از اندام ها، درون واژن قرار دهد.
- تمرینات عضلانی کف لگن: تمرینات کگل ممکن است به تقویت عضلات کمک کند. با این حال ، مقالات علمی کمی برای حمایت از این موضوع وجود دارد.
- تجویز استروژن: کاهش استروژن ممکن است به کاهش بافت همبند دستگاه تناسلی کمک کند. مصرف استروژن ممکن است نیاز به جراحی را کاهش دهد.
جراحی
همه نیازی به جراحی نخواهند داشت. پزشکان به طور معمول جراحی را برای کسانی که درد شدید ناشی از افتادگی اندام لگن دارند ، توصیه می کنند. قبل از تجویز جراحی ، پزشک ممکن است موارد زیر را در نظر بگیرد:
- اندامهایی که افتاده اند
- شدت افتادگی
- سن فرد
- فعالیت جنسی
- میل به فرزندان آینده
- هدف از جراحی
- ترمیم اندام افتاده
- و ایجاد پشتیبانی با استفاده از بافت فرد یا مواد مصنوعی
در بعضی موارد ، یک جراح می تواند بخشی از واژن را ببندد تا جای خود را به اعضای دیگر بدهد. با این حال ، این روش به این معنی است که دیگر رابطه واژینال امکان پذیر نیست ، بنابراین پزشکان این روش را فقط در افرادی انجام می دهند که دیگر از نظر جنسی فعال نیستند. در این مورد با این حال ، گزینه های دیگری مانند بازیابی موقعیت های اصلی اندام ها یا ترمیم بافت وجود دارد.
تشخیص افتادگی
یک پزشک ممکن است در طی یک ویزیت معمول متوجه افتادگی شود. آنها اغلب می توانند از طریق معاینه در ناحیه و از فرد بخواهند دستورالعمل های سفت یا شل شدن عضلات خود را تشخیص دهد. یک پزشک در مورد علائم شخص سوال می کند. اگر فرد در ادرار كردن مشكل دارد ، پزشك ممكن است آزمايشاتی را برای بررسی ادرار از نظر علائم عفونت يا ساير موارد تجويز كند.
عوامل خطر
عوامل خطر خاص می تواند افتادگی واژن را بیشتر احتمال دهد. برخی از عوامل خطر احتمالی عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- بیماری های ریوی که باعث سرفه زیاد می شوند
- داشتن اضافه وزن یا چاقی
- بلند کردن اجسام سنگین به عنوان بخشی از شغل
- یبوست مزمن
- سابقه خانوادگی افتادگی
- زایمان واژینال ، به خصوص شامل چندقلویی یا زایمان طولانی مدت
راه های جلوگیری از افتادگی واژن
جلوگیری از افتادگی واژن ممکن است ممکن نباشد. با این حال ، فرد می تواند اقدامات زیر را برای کاهش خطر انجام دهد:
- وزن سالم را حفظ کنید
- از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید
- یبوست را درمان کنید یا اقداماتی انجام دهید
- از استعمال سیگار خودداری کنید
- تمرینات کگل را برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید
آیا افتادگی واژن نیاز به جراحی دارد؟
ممکن است افراد نیازی به جراحی نداشته باشند و برخی از تغییراتی در سبک زندگی می تواند به درمان و جلوگیری از احتمال بروز افتادگی اندام لگن کمک کند. راه های مانند کم کردن وزن، درمان یبوست و تمرینات کگل از این دست هستند.
علائم افتادگی چیست؟
مقاربت واژن دردناک، برآمدگی در واژن، احساس فشار یا پری لگن، بی اختیاری ادرار یا نشت اندام هایی که از واژن بیرون می آیند، اجابت مزاج دشوار و مشکل در تخلیه کامل مثانه از جمله این علائم هستند.
نظر (0)