انواع بیماری مقاربتی | علائم و درمان

اصطلاح بیماری مقاربتی (STD) برای اشاره به بیماری منتقل شده از شخص به شخص دیگر از طریق تماس جنسی استفاده می شود. با داشتن رابطه جنسی بدون محافظت از واژن ، مقعد و یا دهان با کسی که مبتلا به آن است ، می توانید به STD مبتلا شوید.

STD همچنین ممکن است یک عفونت مقاربتی (STI) یا بیماری ونیر (VD) باشد. این بدان معنا نیست که رابطه جنسی تنها راهی است که STD منتقل می شود. بسته به نوع STD خاص ، عفونت ها نیز می توانند از طریق به اشتراک گذاشتن سوزن و شیردهی منتقل شوند.

علائم بیماری مقاربتی در مردان

بدون وجود علائم ممكن است STD منتقل شود. اما برخی از بیماریهای مزمن STD باعث علائم آشکار می شوند. در مردان علائم شایع شامل موارد زیر است:

• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• زخم ها ، برآمدگی ها یا بثورات در آلت تناسلی، بیضه ها، مقعد، باسن، ران ها یا دهان
• ترشحات غیرمعمول یا خونریزی از آلت تناسلی مرد
• بیضه های دردناک یا متورم بسته به STD علائم می تواند متفاوت باشد.

علائم بیماری مقاربتی در زنان

در بسیاری موارد، بیماری های مزمن STD علائم قابل ملاحظه ای ایجاد نمی کنند. در صورت بروز این علائم، علائم بیماری مقاربتی شایع در زنان شامل موارد زیر است: 

• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• زخم ها، برآمدگی ها یا بثورات واژن، مقعد، باسن، ران یا دهان یا اطراف آن
• ترشحات غیرمعمول یا خونریزی از مهبل
• خارش داخل یا اطراف واژن

علائم خاص می تواند از یک بیماری به دیگری متفاوت باشد.

انواع بیماری مقاربتی

بسیاری از انواع مختلف عفونت ها می توانند از نظر جنسی منتقل شوند. متداول ترین بیماری ها در زیر شرح داده شده است.

کلامیدیا

نوع خاصی از باکتری ها باعث ایجاد کلامیدیا می شوند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) یادآور می شود که این بیماری شایعترین بیماری در بین آمریکایی ها است. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. هنگامی که علائم بروز می کند ، اغلب شامل موارد زیر است:

•  درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
•  ترشحات سبز یا زرد از آلت تناسلی مرد یا واژن
•  درد در پایین شکم
• اگر درمان نشود ، کلامیدیا می تواند منجر به موارد زیر شود:
• عفونت مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه ها
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

اگر یک زن باردار مبتلا به کلامیدیا درمان نشده باشد ، می تواند آن را هنگام تولد به کودک خود منتقل کند. کودک ممکن است دچار این بیماری ها شود:

• ذات الریه
• عفونت چشم
• نابینایی
• آنتی بیوتیک ها به راحتی می توانند کلامیدیا را درمان کنند.

HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس صمیمی پوست به پوست یا تماس جنسی می تواند از یک شخص به فرد دیگر منتقل شود. انواع مختلف ویروس وجود دارد که برخی از دیگران خطرناک تر هستند.

شایع ترین علامت HPV زگیل بر روی دستگاه تناسلی ، دهان یا گلو است. برخی از انواع عفونت HPV می توانند منجر به سرطان شوند ، از جمله:

• سرطان دهان
• سرطان دهانه رحم
• سرطان ولووار
• سرطان آلت
• سرطان رکتوم
• در حالی که بیشتر موارد HPV به سرطان تبدیل نمی شوند، برخی از ویروس ها نسبت به سایرین به احتمال زیاد باعث ایجاد سرطان می شوند. طبق اعلام موسسه ملی سرطان بیشتر موارد سرطان HPV در ایالات متحده ناشی از HPV 16 و HPV 18 است. این دو نوع 70 درصد از کل موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. با این حال ، عفونت HPV اغلب به خودی خود از بین می رود. همچنین واکسنی برای محافظت در برابر برخی از خطرناک ترین سویه ها ، از جمله HPV 16 و HPV 18 موجود است. اگر به HPV مبتلا شوید ، آزمایش و غربالگری مناسب می تواند به پزشک شما در ارزیابی و مدیریت خطر عوارض کمک کند.

سفلیس

سفلیس یکی دیگر از عفونت های باکتریایی است. این اغلب اوقات در مراحل اولیه خود بی توجه می ماند. اولین علامتی که ظاهر می شود ، زخم گرد کوچک است که به عنوان یک چانکر شناخته می شود. این بیماری می تواند در دستگاه تناسلی ، مقعد یا دهان ایجاد شود.

این بیماری مقاربتی بی درد است اما بسیار عفونی است. علائم بعدی سفلیس می تواند شامل موارد زیر باشد:

• راش
• خستگی
• تب
• سردرد
• درد مفاصل
• کاهش وزن
• ریزش مو

در صورت عدم درمان ، سفلیس در اواخر مرحله می تواند منجر به موارد زیر شود:

• از دست دادن شنوایی
• از دست دادن حافظه
• بیماری روانی
• عفونت مغز یا نخاع
• بیماری قلبی
• مرگ

خوشبختانه اگر به اندازه کافی تشخیص داده شود ، سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. با این حال عفونت سفلیس در یک نوزاد می تواند کشنده باشد. به همین دلیل برای همه زنان باردار مهم است که از نظر سفلیس بررسی شوند.

HIV

HIV می تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر انقباض ویروس ها یا باکتری ها و سرطان های خاص را افزایش دهد. در صورت عدم درمان ، می تواند به مرحله 3 HIV ، معروف به ایدز منجر شود. اما با معالجه امروز ، بسیاری از افراد مبتلا به HIV هرگز ایدز مبتلا نمی شوند.

در مراحل اولیه یا حاد ، به راحتی می توان علائم HIV را با علائم آنفولانزا اشتباه کرد. به عنوان مثال ، علائم اولیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• درد ها
• تورم غدد لنفاوی
• گلو درد
• سردرد
• حالت تهوع
• بثورات

این علائم اولیه به طور معمول ظرف مدت یک ماه مشخص می شود. از آن زمان به بعد ، فرد می تواند HIV را بدون ایجاد علائم جدی یا پایدار برای سال های طولانی حمل کند. سایر افراد ممکن است علائم غیر اختصاصی مانند:

• خستگی مکرر
• تب
• سردرد
• مشکلات معده

هنوز درمانی برای HIV وجود ندارد ، اما گزینه های درمانی برای مدیریت آن در دسترس است. درمان زودرس و مؤثر می تواند به افراد مبتلا به HIV کمک کند تا زمانی که افراد مبتلا به HIV هستند، زندگی کنند.

همچنین درمان مناسب می تواند احتمال انتقال HIV به شریک جنسی را کاهش دهد. در حقیقت ، درمان به طور بالقوه می تواند میزان HIV در بدن شما را به سطح غیر قابل کشف برساند. CDC گزارش می دهد ، در سطوح غیر قابل کشف ، HIV به افراد دیگر قابل انتقال نیست.

بدون آزمایش روتین ، بسیاری از افراد مبتلا به HIV متوجه نیستند که آن را انجام دهند. برای ترویج تشخیص و درمان زودرس ، CDC توصیه می کند همه افراد بین 13 تا 64 سال حداقل یکبار آزمایش شوند. افراد در معرض خطر HIV باید حداقل سالی یک بار آزمایش شوند ، حتی اگر علائمی نداشته باشند.

سوزاک

سوزاک دیگر بیماری مقاربتی باکتریایی شایع است. همچنین به عنوان "کلاه" شناخته می شود. بسیاری از مبتلایان به سوزاک علائمی ندارند. اما در صورت وجود ، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشح سفید، زرد، بژ یا سبز رنگ از آلت تناسلی مرد یا واژن
• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• تکرر ادرار
• خارش اطراف دستگاه تناسلی
• گلو درد

در صورت عدم درمان، سوزاک می تواند به موارد زیر منجر شود: 

• عفونت مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه ها
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

این امکان وجود دارد که مادر در هنگام زایمان سوزاک را به نوزاد متولد کند. وقتی این اتفاق بیفتد ، سوزاک می تواند مشکلات جدی در سلامتی در کودک ایجاد کند. به همین دلیل است که بسیاری از پزشکان ، زنان باردار را تشویق می کنند که تحت آزمایش بیماری مراقبتی قرار بگیرند.

شپش خاویاری

"خرچنگ" نام دیگری برای شپش های پوکی است. آنها حشرات ریز و درشتی هستند که می توانند در موهای پوکی شما ساکن شوند. مانند شپش سر و شپش بدن از خون انسان تغذیه می کنند. علائم متداول شپش های چربی شامل:

• خارش اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• برجستگی های کوچک صورتی یا قرمز در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• تب درجه پایین
• کمبود انرژی
• تحریک پذیری

همچنین ممکن است بتوانید شپش ها یا تخم های کوچک ریز آنها را در اطراف ریشه موهای پوستی مشاهده کنید. یک ذره بین می تواند به شما در یافتن آنها کمک کند. در صورت عدم درمان ، شپش های پوستی می توانند از طریق تماس پوستی به پوست یا لباس های مشترک ، ملافه یا حوله به دیگران منتقل شوند. بهتر است بلافاصله آلودگی به شپش های پوستی را درمان کنید. اگر شپش های پوستی دارید ، می توانید از روش های موضعی بدون نسخه و موچین استفاده کنید تا آنها را از بدن خود خارج کنید.  تمیز کردن لباس، ملافه، حوله و خانه نیز مهم است.

تریکومونیازیس

Trichomoniasis  یک بیماری مقاربتی است که همچنین به عنوان "ترشح" شناخته می شود. این ناشی از یک ارگانیسم کوچک تک یاخته است که می تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از یک شخص به فرد دیگر منتقل شود. براساس منبع CDCTrusted ، كمتر از يك سوم افراد مبتلا به علائم دچار علائم هستند. هنگام بروز علائم ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•  ترشح از مهبل یا آلت تناسلی مرد
• سوزش یا خارش اطراف واژن یا آلت تناسلی مرد
• درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
•  تکرر ادرار در زنان
•  اگر درمان نشود ، ممکن است منجر به موارد زیر شود:
•  عفونت مجرای ادراری
•  بیماری التهابی لگن
•  ناباروری

هرپس تناسلی

تبخال نام کوتاه شده برای ویروس تبخال سیمپلکس (HSV) است. دو سویه اصلی ویروس ، HSV-1 و HSV-2 وجود دارد. هر دو می توانند از نظر جنسی منتقل شوند. این بیماری مقاربتی  بسیار متداول است. در درجه اول باعث تبخال دهان می شود ، که مسئولیت زخم های سرماخوردگی است. با این حال ، HSV-1 همچنین می تواند از دهان یک شخص به دستگاه تناسلی شخص دیگر در طول رابطه جنسی دهانی منتقل شود.وقتی این اتفاق بیفتد ، HSV-1 می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود. HSV-2 در درجه اول باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود. شایع ترین علامت تبخال ، زخم تاول است.

 در مورد تبخال دستگاه تناسلی ، این زخم ها در یا اطراف دستگاه تناسلی ایجاد می شوند. در تبخال دهان ، روی یا اطراف دهان ایجاد می شود. زخم های تبخال معمولاً در طی چند هفته پوسته پوسته می شوند و بهبود می یابند. اولین شیوع معمولاً دردناک است. شیوع این بیماری مقاربتی معمولاً با گذشت زمان دردناکتر و مکرر می شود. اگر یک زن باردار تبخال داشته باشد ، می تواند به طور بالقوه آن را به جنین خود در رحم یا نوزاد تازه متولد شده خود در هنگام زایمان منتقل کند. این تبخال به اصطلاح مادرزادی می تواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد. به همین دلیل برای زنان باردار مفید است که از وضعیت HSV خود آگاه شوند. هنوز درمانی برای تبخال وجود ندارد. اما داروهایی برای کنترل شیوع و کاهش درد زخم تبخال وجود دارد. همین داروها همچنین می توانند احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی خود را کاهش دهند.

سایر بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی دیگر که کمتر متداول هستند عبارتند از:

• سرطان
• لنفوگرانولوم
• ونیرومگرانولوما اینگوینال
• molluscum contagiosum
• زخم

بیماری مقاربتی از سکس اورال

رابطه جنسی واژینال و مقعد تنها راه انتقال بیماریهای مقاربتی نیست. همچنین ممکن است. بیماری مقاربتی از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود. به عبارت دیگر، می تواند از دستگاه تناسلی یک شخص به دهان یا گلو شخص دیگر منتقل شود و بالعکس.

بیماری های مقاربتی قابل درمان

بسیاری از بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال ، STD های زیر می توانند با آنتی بیوتیک یا سایر درمان ها درمان شوند:

•  کلامیدیا
• سیفیلیس
• سوزاک
• خرچنگ ها
• تریکومونیازیس

بیماری های مقاربتی غیرقابل درمان

سایر بیماری های مقاربتی قابل درمان نیستند. به عنوان مثال ، بیماری های مقاربتی زیر در حال حاضر غیر قابل درمان هستند: 

• HPV
• اچآیوی
• تبخال

حتی اگر قابل درمان نباشد با این وجود ، هنوز هم می توان آن را مدیریت کرد. هنوز هم مهم است که تشخیص زودرس انجام شود. گزینه های درمانی اغلب برای کمک به کاهش علائم و کاهش احتمال انتقال بیماری STD به شخص دیگر در دسترس هستند.

آیا بیماری مقاربتی فقط از طریق رابطه واژینال منتقل می‌شود؟

نخیر، برخی از بیماری های مقاربتی از طریق رابطه اورال هم منقل می شود و ممکن است عامل بیماری از واژن وارد دهان شود و یا بالعکس

بیماری مقاربتی درمان دارد؟

بیماری های مقاربتی کلامیدیا، سیفیلیس، سوزاک، خرچنگ ها، تریکومونیازیس درمان دارند اما برخی دیگر از بیماری های مقاربتی درمانی ندارند اما با تشخیص می توان آن را کنترل و جلوی انتقال آن را گرفت.