در آنچه درباره سقط دیررس نمی دانید(بخش اول) مفهوم سقط دیررس و چگونگی رخ دادن آن توضیح داده شد ، در ادامه می خوانید..
چه عواملی باعث ایجاد سقط دیررس می شوند؟
گاهی اوقات سقط دیررس بدون هیچ گونه دلیل مشخصی رخ می دهد، با این حال بیشتر سقط ها بدون در نظر گرفتن زمان رخداد آن ها در طول بارداری به علت ناهنجاری های کروموزومی یا سایر مشکلات مرتبط با رشد نوزاد اتفاق می افتند.
مشکلات در زمان لقاح که تعداد اشتباهی از کروموزوم های پدری یا مادری منتقل می شوند، رخ می دهند. شرایطی چون سندرم ادوارد و سندرم پاتو مثال هایی از ناهنجاری های کروموزومی نادری هستند که می توانند به سقط دیررس ختم شوند.ذیا ممکن است نوزاد نقایص مادرزادی در قلب یا لوله عصبی داشته باشد همانند بیرون زدگی طناب نخاعی
در بارداری در سنین بالا احتمال این که نوزادتان ناهنجاری های کروموزومی داشته باشد بیشتر خواهد بود. در ۳۰ سالگی خطر سقط یک در هر ۱۰ مورد است، بین ۳۵ تا ۳۹ سالگی این خطر یک در هر ۴ مورد است. در ۴۰ سالگی این خطر یک در هر دو مورد است. خوشبختانه سقط دیررس مشکلی است که به ندرت در مادران رخ می دهد، اما یکسری وضعیت های بهداشتی وجود دارند که به از دست دادن دیررس بارداری مربوط می شوند.
ممکن است رحمتان شکل غیرطبیعی پیدا کند یا مشکلی در گردن رحم وجود داشته باشد که ضعف گردن رحم نامیده می شود.
وضعیتی که لخته شدن خون را افزایش می دهد یا سندرم چسبندگی خون، سندرم آنتی فسفولیپید (APS) یا سندرم هوگس می توانند منجر به سقط دیررس شوند، وضعیت ارثی همانند ترومبوفیلی (افزایش پلاکت های خون) که احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهد ممکن است دلیل دیگری برای این نوع از سقط باشد.
وضعیت هایی که روی بالانس هورمون ها تاثیر می گذارند همانند دیابت یا مشکلات تیروئیدی می توانند به سقط دیررس منجر شوند.
تخمدان های پلی کیستیک هم با از دست دادن نوزاد در آخر بارداری مرتبط اند، اگر این وضعیت ها در زمان بارداری به خوبی مدیریت شوند به احتمال کم مشکلی ایجاد خواهند کرد.
عفونتی که شما را بسیار بد حال کند همانند آنفولانزا می تواند باعث سقط شود، بعضی از عفونت های ملایم تر به صورت نظری می توانند از جفت عبور کرده یا به مایع آمنیوتیک منتقل شده و به نوزاد برسند، به عنوان مثال توکسوپلاسموز عفونتی است که می توانید با خوردن گوشت های خام و نیم پز یا از طریق تماس با مدفوع آلوده گربه دریافت کنید. عفونت واژنی همانند واژینوزیس باکتریایی می تواند دلیل احتمالی سقط دیررس باشد. امکان دارد از واژن به رحم کشیده شود، هرچند احتمال آن کم است.
بعد از سقط دیررس چه اتفاقی می افتد؟
بسته به مرحله بارداری و وضعیت سقط، ماما یا پزشک از شما در رابطه با تمایلتان برای دیدن، لمس و نگه داشتن نوزاد سوال می کند. این تصمیمی کاملا شخصی است و گرفتن این تصمیم در زمان آشفتگی احساسی ممکن است برایتان سخت باشد، در این زمان نمی توانید بفهمید که آیا دیدن نوزاد به شما کمک می کند یا خیر.
بعضی از والدین تمایل به دیدن نوزادشان دارند اما درباره این که نوزادشان چه شکلی است، مضطرب اند. پزشک یا ماما می توانند برای کمک به گرفتن این تصمیم دردناک نوزادتان را توصیف کنند، می توانید درخواست دهید که از نوزادتان عکس گرفته شود حتی اگر برای دیدن این عکس ها تصمیم قطعی نگرفته باشید. بعضی از افراد به طور غریزی می دانند که نمی خواهند نوزادشان را ببینند و بعضی دیگر به خاطر مسائل اعتقادی یا فرهنگی نمی پذیرند که نوزادشان را ببینند.
ساختن یادگاری با گرفتن عکس، گرفتن اثر انگشت یا اثر پا و یا کمی از موی نوزاد ممکن است برایتان کمی آرامش بیاورد. بعضی از والدین تمرکز روی ناراحتیشان را کمک کننده دانسته اند. با این حال این تصمیمات کاملا شخصی است، هیچ روش درست یا غلطی وجود ندارد و می توانید وقتتان را صرف تفکر در رابطه با این موارد کنید. هر تصمیمی که در ساعات و روزهای بعد از از دست دادن نوزاد بگیرید، کارکنان بیمارستان باید به این تصمیم شما کمک کرده و به خواسته های شما احترام بگذارند.
در آنچه درباره سقط دیررس نمی دانید (بخش سوم) ، مشکلات بعد از سقط دیررس و بهبودی بعد از سقط دیررس بررسی می شود.
نظر (2)