همه چیز درباره آزمایش های غربالگری در بارداری

در دوران بارداری چیزهای زیادی برای فکر کردن وجود دارد و ما صادق خواهیم بود: برخی از این افکار می توانند کمی ترسناک باشند. اگر با ذکر آزمایش های غربالگری قبل از تولد احساس می کنید نبض شما تند می شود، تنها نیستید - اما علم قدرت است.

بیایید آزمایشی را که در دوران بارداری خود دریافت خواهید کرد (یا شاید در برخی موارد از انجام آن انصراف دهید) مرور کنیم. به یاد داشته باشید، پزشک شما فرد مهمی است - اگر در مورد آزمایشات یا نتایج خاص نگرانی دارید، آنها آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند.

آزمایش های غربالگری در بارداری چیست؟

آزمایش های غربالگری قبل در بارداری یک اصطلاح کلی است که شامل انواع آزمایشاتی است که پزشک شما ممکن است توصیه کند یا ممکن است در طول بارداری انجام دهید.

برخی از آزمایش‌های غربالگری قبل از تولد برای تعیین اینکه آیا نوزاد احتمالاً دارای شرایط سلامتی خاص یا ناهنجاری‌های کروموزومی است، مانند سندرم داون، انجام می‌شود.

به احتمال زیاد، پزشک شما این آزمایشات غربالگری را در اولین قرار ملاقات قبل از زایمان شما ذکر کرده است، زیرا بیشتر آنها در سه ماهه اول و دوم بارداری انجام می شوند.

این نوع آزمایش غربالگری فقط می تواند خطر یا احتمال وجود یک وضعیت خاص را ارائه دهد. تضمین نمی کند که اتفاقی بیفتد. آنها معمولا غیر تهاجمی و اختیاری هستند. وقتی نتایج مثبت باشد، آزمایش‌های تشخیصی بیشتر - برخی از آنها ممکن است تهاجمی‌تر باشند - می‌توانند پاسخ‌های قطعی‌تری را برای شما و پزشکتان ارائه دهند.

سایر آزمایش‌های غربالگری قبل از تولد، روش‌های معمولی هستند که به دنبال مشکلات سلامتی هستند که ممکن است بر شما، بارداری یا جنین شما تأثیر بگذارد. یک مثال آزمایش تحمل گلوکز است که دیابت بارداری را بررسی می کند - که اتفاقاً قابل کنترل است.

معمولاً به افراد بارداری که در معرض خطر بالاتری برای داشتن فرزندی با شرایط خاص هستند، آزمایشات غربالگری اضافی ارائه می شود. برای مثال، اگر در مناطقی زندگی می‌کردید که سل شایع است، پزشک ممکن است آزمایش پوستی توبرکولین (TB) را تجویز کند.

آزمایش های غربالگری در بارداری چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش های غربالگری سه ماهه اول می تواند از 10 هفته آغاز شود. این معمولا شامل آزمایش خون و سونوگرافی است. آنها رشد کلی کودک شما را آزمایش می کنند و بررسی می کنند که آیا کودک شما در معرض خطر بیماری های ژنتیکی مانند سندرم داون است یا خیر.

آنها همچنین کودک شما را از نظر ناهنجاری های قلبی، فیبروز کیستیک و سایر نگرانی های رشدی بررسی می کنند.

این همه خیلی سنگین است اما آنچه برای بسیاری از مردم بسیار هیجان‌انگیزتر است این است که این آزمایش‌های غربالگری فوق‌العاده زودهنگام می‌توانند جنسیت کودک شما را نیز تعیین کنند. به طور خاص، خونگیری که می تواند به شما بگوید پسر یا دختر دارید، آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) است.

تست های غربالگری سه ماهه دوم ممکن است بین 14 تا 18 هفته انجام شود. آنها می توانند شامل یک آزمایش خون باشند، که آزمایش می کند آیا جنین شما در معرض خطر ابتلا به سندرم داون یا نقص لوله عصبی است یا خیر.

سونوگرافی، که به تکنسین ها یا پزشکان اجازه می دهد تا به دقت آناتومی نوزاد را بررسی کنند، معمولاً بین هفته های 18 تا 22 انجام می شود.

اگر هر یک از این تست‌های غربالگری نتایج غیرطبیعی را نشان دهد، ممکن است غربالگری‌های بعدی یا آزمایش‌های تشخیصی داشته باشید که اطلاعات دقیق‌تری را در مورد نوزادتان به پزشکتان می‌دهد.

آزمایش های غربالگری سه ماهه اول

سونوگرافی

سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از جنین در رحم استفاده می کند. این آزمایش برای تعیین اندازه و موقعیت کودک، تأیید فاصله شما و یافتن هرگونه ناهنجاری احتمالی در ساختار استخوان‌ها و اندام‌های در حال رشد کودک شما استفاده می‌شود.

یک سونوگرافی ویژه که سونوگرافی شفافیت نوکال نامیده می شود، بین هفته های یازدهم تا چهاردهم بارداری انجام می شود. این سونوگرافی تجمع مایع در پشت گردن کودک شما را بررسی می کند.

وقتی مایعات بیش از حد طبیعی باشد، به این معنی است که خطر ابتلا به سندرم داون بیشتر است. (اما قطعی نیست.)

آزمایشات خون اولیه

در طول سه ماهه اول، پزشک می تواند دو نوع آزمایش خون به نام های آزمایش غربالگری یکپارچه متوالی و غربالگری یکپارچه سرم را تجویز کند.

آنها برای اندازه گیری سطوح برخی از مواد در خون شما استفاده می شوند، یعنی پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری-A و هورمونی به نام گنادوتروپین جفتی انسانی. سطوح غیر طبیعی هر کدام به این معنی است که خطر ناهنجاری کروموزومی بالاتر است.

در اولین ویزیت قبل از تولد، ممکن است خون شما برای بررسی اینکه آیا در برابر سرخجه واکسینه شده اید یا نه و برای غربالگری سیفلیس، هپاتیت B و HIV آزمایش می شود. خون شما نیز احتمالا از نظر کم خونی بررسی می شود.

همچنین از آزمایش خون برای بررسی گروه خونی و فاکتور Rh استفاده می‌شود که سازگاری Rh شما با جنین در حال رشد را تعیین می‌کند. شما می توانید Rh مثبت یا Rh منفی باشید. اکثر افراد Rh مثبت هستند، اما اگر Rh منفی باشید، بدن شما آنتی بادی هایی تولید می کند که بر بارداری های بعدی تأثیر می گذارد.

هنگامی که ناسازگاری Rh وجود داشته باشد، به اکثر زنان در هفته 28 و چند روز پس از زایمان تزریق گلوبولین Rh-ایمنی داده می شود.

ناسازگاری در صورتی رخ می دهد که زن Rh منفی باشد و نوزادش Rh مثبت باشد. اگر زن Rh منفی باشد و نوزادش مثبت باشد، به واکسن نیاز دارد. اگر کودک او Rh منفی باشد، این کار را نخواهد کرد.

توجه: راه غیرتهاجمی برای تعیین گروه خونی نوزادتان تا پس از تولد وجود ندارد.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) یک آزمایش غربالگری تهاجمی است که شامل برداشتن قطعه کوچکی از بافت از جفت است. پزشک شما ممکن است این آزمایش را به دنبال نتایج غیرطبیعی از یک غربالگری غیرتهاجمی قبلی پیشنهاد دهد.

معمولاً بین هفته های 10 و 12 انجام می شود و برای آزمایش ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون و شرایط ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک استفاده می شود.

دو نوع CVS وجود دارد. یک نوع از طریق شکم آزمایش می شود که به آن تست ترانس شکمی می گویند و یک نوع از طریق دهانه رحم تست می شود که به آن تست ترانس سرویکال می گویند.

آزمایش عوارض جانبی مانند گرفتگی یا لکه بینی دارد. همچنین خطر سقط جنین کمی وجود دارد. این یک آزمون اختیاری است - اگر نمی خواهید لازم نیست آن را انجام دهید.

آزمایش های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

سونوگرافی

در طول سه ماهه دوم، یک سونوگرافی دقیق تر، که اغلب به آن بررسی آناتومی جنین گفته می شود، برای ارزیابی دقیق نوزاد از سر تا پا برای هر گونه مشکل رشدی استفاده می شود.

در حالی که سونوگرافی سه ماهه دوم نمی تواند تمام مشکلات احتمالی کودک شما را رد کند - این همان چیزی است که صفحه های اضافی توضیح داده شده در زیر می توانند به آن کمک کنند - برای OB شما برای اعضای بدن کره چشم مفید است و دیدن آن انگشتان دست و پا برای شما جالب است. ، بیش از حد!

آزمایشات خون

تست غربالگری نشانگر چهارگانه یک آزمایش خونی است که در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود. این می تواند به پزشک شما کمک کند تا بفهمد که آیا خطر حمل نوزادی با سندرم داون، نقص لوله عصبی و ناهنجاری های دیواره شکم در شما افزایش می یابد یا خیر. چهار پروتئین جنین را اندازه گیری می کند (بنابراین "چهار").

غربالگری نشانگر چهارگانه معمولاً در صورتی پیشنهاد می‌شود که مراقبت‌های دوران بارداری را خیلی دیر شروع کنید تا غربالگری یکپارچه سرم یا غربالگری یکپارچه متوالی را دریافت کنید.

نسبت به آزمایش غربالگری یکپارچه متوالی یا آزمایش غربالگری یکپارچه سرم، میزان تشخیص کمتری برای سندرم داون و سایر مسائل دارد.

غربالگری گلوکز

آزمایش غربالگری گلوکز دیابت بارداری را بررسی می کند، وضعیتی که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود. معمولاً موقتی است و پس از زایمان برطرف می شود.

این آزمایش غربالگری گلوکز برای همه بسیار استاندارد است، خواه شما در معرض خطر قرار بگیرید یا نه. و توجه داشته باشید: حتی اگر قبل از بارداری دیابت نداشته اید، می توانید به دیابت بارداری مبتلا شوید.

دیابت بارداری می تواند نیاز احتمالی شما را برای زایمان سزارین افزایش دهد زیرا نوزادان مادران مبتلا به دیابت بارداری معمولا بزرگتر به دنیا می آیند. همچنین ممکن است نوزاد شما در روزهای پس از زایمان قند خون پایین داشته باشد.

برخی از مطب‌های پزشکان با یک غربالگری گلوکز کوتاه‌تر شروع می‌شوند، جایی که شما یک محلول شربتی می‌نوشید، حدود یک ساعت بعد خونتان را می‌گیرند و سپس سطح قند خونتان را بررسی می‌کنید.

اگر سطوح شما بالا باشد، پزشک آزمایش تحمل گلوکز طولانی‌تری را برنامه‌ریزی می‌کند، که در آن قبل از عمل ناشتا می‌گیرید، خونتان را برای سطح قند خون ناشتا می‌گیرند، محلول قندی می‌نوشید، سپس سطح خونتان را ساعتی یک‌بار بررسی می‌کنید. به مدت سه ساعت

برخی از پزشکان ترجیح می دهند تنها آزمایش تحمل گلوکز طولانی تر را انجام دهند. و اگر عوامل خطر خاصی برای دیابت بارداری دارید، ممکن است طولانی تر انجام شود.

اگر آزمایش دیابت بارداری مثبت باشد، خطر ابتلا به دیابت در 10 سال آینده بیشتر است، بنابراین باید بعد از بارداری دوباره آزمایش را انجام دهید.

آمنیوسنتز

در طول آمنیوسنتز، مایع آمنیوتیک را برای آزمایش از رحم خود خارج می کنید. مایع آمنیوتیک در دوران بارداری نوزاد را احاطه می کند. حاوی سلول های جنینی با ساختار ژنتیکی مشابه جنین و همچنین مواد شیمیایی مختلفی است که توسط بدن نوزاد تولید می شود.

آزمایش آمنیوسنتز برای ناهنجاری های ژنتیکی، مانند سندرم داون و اسپینا بیفیدا. آمنیوسنتز ژنتیکی معمولاً بعد از هفته 15 بارداری انجام می شود. ممکن است در نظر گرفته شود اگر:

• آزمایش غربالگری قبل از تولد نتایج غیر طبیعی را نشان داد
• در بارداری قبلی دچار ناهنجاری کروموزومی شده اید
• شما 35 سال یا بیشتر دارید
• شما سابقه خانوادگی یک اختلال ژنتیکی خاص دارید
• شما یا همسرتان ناقل شناخته شده یک اختلال ژنتیکی هستید

آزمایش غربالگری سه ماهه سوم بارداری

غربالگری استرپتوکوک گروه B

استرپتوکوک گروه B (GBS) نوعی باکتری است که می تواند باعث عفونت های جدی در زنان باردار و نوزادان شود. GBS اغلب در نواحی زیر در زنان سالم یافت می شود:

• دهان
• گلو
• دستگاه روده تحتانی
• واژن

GBS در واژن به طور کلی برای شما مضر نیست، صرف نظر از اینکه باردار هستید. با این حال، می تواند برای نوزاد تازه متولد شده ای که به صورت واژینال متولد می شود و هنوز سیستم ایمنی قوی ندارد، بسیار مضر باشد. GBS می تواند باعث عفونت های جدی در نوزادانی شود که در هنگام تولد در معرض آنها قرار می گیرند.

شما می توانید از نظر GBS با سوابی که از واژن و رکتوم خود گرفته می شود در هفته 36 تا 37 غربالگری شوید. اگر آزمایش GBS مثبت باشد، در حین زایمان آنتی بیوتیک دریافت می کنید تا خطر ابتلای کودک به عفونت GBS را کاهش دهید.

با پزشک خود صحبت کنید

تست های غربالگری قبل از تولد می تواند منبع مهمی از اطلاعات برای افراد باردار باشد. در حالی که بسیاری از این آزمایشات معمولی هستند، برخی از آنها می توانند تصمیمی بسیار شخصی تر باشند.

اگر مطمئن نیستید که باید غربالگری شوید یا اگر احساس اضطراب می کنید، در مورد نگرانی های خود با پزشک خود صحبت کنید. همچنین می توانید درخواست کنید که به یک مشاور ژنتیک معرفی شوید.

تیم مراقبت های بهداشتی شما می تواند خطرات و فواید را با شما در میان بگذارد و به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام غربالگری قبل از تولد برای شما مناسب است.