هرچیزی که باید درباره عفونت ادراری بدانید

عفونت ادراری (UTI) عفونت میکروب ها است. اینها موجوداتی هستند که برای مشاهده بدون میکروسکوپ بسیار کوچک هستند. بیشتر عفونت ادراری ناشی از باکتری است ، اما برخی دیگر توسط قارچ ها و در موارد نادر ویروس ایجاد می شوند. عفونت ادراری از شایعترین عفونتها در انسان است.

عفونت ادراری می تواند در هر جای دستگاه ادراری شما اتفاق بیفتد. دستگاه ادراری شما از کلیه ها ، حالب ها ، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. بیشتر مجاری ادراری فقط مجرای ادرار و مثانه را در قسمت پایین دستگاه قرار می دهند. با این حال ، عفونت ادراری می تواند حالب ها و کلیه ها را در قسمت فوقانی دستگاه درگیر کند. اگرچه عفونت ادراری دستگاه فوقانی ناحیه فوقانی نادر است ، اما معمولاً شدت آن نیز بیشتر است.

علائم UTIعلائم عفونت ادراری

به این بستگی دارد که چه بخشی از دستگاه ادراری آلوده باشد. عفونت ادراری دستگاه تحتانی مجرای ادرار و مثانه را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم عفونت ادراری تحتانی شامل:

•  سوزش ادرار
• تکرر ادرار بدون دفع ادرار زیاد
• افزایش فوریت ادرار
• ادرار خونین
• ادرار ابری
• ادراری که شبیه کولا یا چای است
• ادراری که بوی شدیدی دارد
• درد لگن در زنان
• درد مقعدی در مردان

عفونت ادراری دستگاه فوقانی کلیه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر باکتری ها از کلیه آلوده به خون بروند ، این می تواند به طور بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. این بیماری که اوروزپسیس نام دارد ، می تواند به طور خطرناکی فشار خون پایین ، شوک و مرگ ایجاد کند. علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی شامل:

 درد و حساسیت در قسمت فوقانی کمر و پهلوها

• لرز
• تب
• حالت تهوع
• استفراغ

علائم UTI در مردان

علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی در مردان مانند زنان است. علائم عفونت ادراری دستگاه تحتانی در مردان گاهی اوقات شامل درد مقعدی علاوه بر علائم مشترک مشترک بین زنان و مردان است. 

علائم UTI در زنان

زنان مبتلا به عفونت ادراری در قسمت پایین ممکن است درد لگن داشته باشند. این علاوه بر علائم شایع دیگر است. علائم عفونت دستگاه فوقانی در زنان و مردان مشابه است.

 

 درمان عفونت ادراری

درمان UTI بستگی به علت آن دارد. پزشک شما از نتایج آزمایش استفاده شده برای تأیید تشخیص می تواند ارگانیسم ایجاد کننده عفونت را تشخیص دهد. در بیشتر موارد ، علت آن باکتری است. عفونت ادراری ناشی از باکتری با آنتی بیوتیک درمان می شود. در برخی موارد ، ویروس ها یا قارچ ها علت آن هستند. UTI ویروسی با داروهایی به نام ضد ویروس درمان می شود. غالباً ، cidofovir ضد ویروسی گزینه ای برای درمان عفونت های رحمی ویروسی است. UTI های قارچی با داروهایی به نام ضد قارچ درمان می شوند.

آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری

شکل آنتی بیوتیکی که برای درمان عفونت ادراری باکتریایی استفاده می شود معمولاً به قسمت مربوط به دستگاه بستگی دارد. عفونت ادراری دستگاه تحتانی معمولاً با آنتی بیوتیک خوراکی قابل درمان است. عفونت ادراری دستگاه فوقانی به آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیاز دارد. این آنتی بیوتیک ها مستقیماً وارد رگ های شما می شوند. گاهی اوقات ، باکتری ها به آنتی بیوتیک ها مقاومت می کنند. برای کاهش خطر مقاومت آنتی بیوتیکی ، پزشک احتمالاً شما را در کوتاه ترین دوره درمانی ممکن قرار می دهد. درمان به طور معمول بیش از 1 هفته طول نمی کشد. نتایج حاصل از کشت ادرار می تواند به پزشک کمک کند تا یک درمان آنتی بیوتیکی انتخاب کند که بهترین عملکرد را در برابر نوع باکتری عامل عفونت شما داشته باشد. روش های درمانی غیر از آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری باکتریایی در حال بررسی است. در برخی موارد ، درمان UTI بدون آنتی بیوتیک ممکن است گزینه ای برای UTI باکتریایی با استفاده از شیمی سلول برای تغییر تعامل بین بدن و باکتری باشد.

درمان های خانگی برای عفونت ادراری

هیچ درمان خانگی ای وجود ندارد که بتواند عفونت ادراری را درمان کند اما مواردی وجود دارد که می توانید به شما کمک کند تا داروهای شما بهتر عمل کند. این داروهای خانگی برای عفونت ادراری ، مانند نوشیدن آب بیشتر ، ممکن است به بدن شما کمک کند تا عفونت را سریعتر پاک کند. در حالی که قره قاط درمانی محبوب است ، اما تحقیقات در مورد تأثیر آن بر عفونت های ادراری متفاوت است. آب کرن بری یا زغال اخته پس از شروع با UTI درمان نمی کند. با این حال ، یک ماده شیمیایی موجود در قره قاط ممکن است به جلوگیری از انواع خاصی از باکتری ها که می توانند باعث اتصال UTI باکتریایی به پوشش مثانه شما شوند ، کمک کند. این ممکن است در جلوگیری از عفونت ادراری در آینده مفید باشد.

عفونت های درمان نشده

درمان UTI مهم است - هرچه زودتر ، بهتر است. عفونت های رحمی درمان نشده هر چه بیشتر گسترش می یابند شدیدتر و شدیدتر می شوند. درمان عفونت ادراری معمولاً آسان تر در دستگاه ادراری تحتانی است. درمان عفونت به مجاری ادراری فوقانی بسیار دشوارتر است و به احتمال زیاد در خون گسترش می یابد و باعث سپسیس می شود. این یک واقعه تهدید کننده زندگی است. اگر مشکوک به UTI هستید ، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. یک معاینه ساده و آزمایش ادرار یا خون می تواند در طولانی مدت شما را از مشکلات زیادی نجات دهد.

تشخیص UTI

اگر بر اساس علائم خود مشکوک به UTI هستید ، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک علائم شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی می کند. برای تأیید تشخیص عفونت ادراری ، پزشک شما باید ادرار شما را از نظر میکروب آزمایش کند. نمونه ادراری که به پزشک خود می دهید باید یک نمونه "صید تمیز" باشد. این به این معنی است که نمونه ادرار در وسط جریان ادرار شما جمع می شود ، نه در ابتدا. این به شما کمک می کند تا از جمع آوری باکتری ها یا مخمر از پوست خود که می تواند نمونه را آلوده کند ، جلوگیری کنید. دکتر شما به شما توضیح می دهد که چگونه یک صید سالم را بدست آورید. هنگام آزمایش نمونه ، پزشک شما به دنبال تعداد زیادی گلبول سفید در ادرار شما خواهد بود. این می تواند نشان دهنده عفونت باشد. پزشک همچنین کشت ادرار را برای آزمایش باکتری یا قارچ انجام می دهد.

در صورت مشکوک شدن به ویروس ، ممکن است لازم باشد آزمایشات ویژه ای انجام شود. ویروس ها از علل نادر عفونت ادراری هستند اما در افرادی که پیوند اعضای بدن انجام داده اند یا بیماری های دیگری دارند که سیستم ایمنی بدن آنها را ضعیف می کند ، دیده می شود.

عفونت ادراری دستگاه فوقانی

اگر پزشک شما مشکوک به عفونت ادراری دستگاه فوقانی باشد ، ممکن است لازم باشد علاوه بر آزمایش ادرار ، شمارش کامل خون (CBC) و کشت خون را نیز انجام دهد. کشت خون می تواند اطمینان حاصل کند که عفونت شما به جریان خون منتقل نشده است. 

UTI های مکرر

اگر به عود ادراری مکرر مبتلا هستید ، ممکن است پزشک بخواهد هرگونه ناهنجاری یا انسداد در دستگاه ادراری شما را بررسی کند. برخی از آزمایشات برای این موارد عبارتند از:

•  سونوگرافی ، که در آن وسیله ای به نام مبدل از روی شکم شما عبور داده می شود.
• مبدل با استفاده از امواج اولتراسوند تصویری از اندام های دستگاه ادراری شما ایجاد می کند که روی مانیتور نمایش داده می شود.یک pyelogram داخل وریدی (IVP) ، که شامل تزریق رنگی به بدن است که از طریق دستگاه ادراری شما عبور می کند و اشعه ایکس از شکم شما انجام می شود. این رنگ دستگاه ادراری شما را بر روی تصویر اشعه ایکس برجسته می کند.
• سیستوسکوپی ، که از دوربین کوچکی استفاده می کند که از طریق مجرای ادرار و به داخل مثانه قرار می گیرد تا داخل مثانه شما را ببیند. در طی سیستوسکوپی ، پزشک ممکن است تکه کوچکی از بافت مثانه را برداشته و آن را آزمایش کند تا التهاب مثانه یا سرطان را به عنوان علت علائم شما رد کند.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای به دست آوردن تصاویر دقیق تر از سیستم ادراری شما.

علل و عوامل خطر عفونت ادراری

هر چیزی که تخلیه مثانه شما را کاهش دهد یا مجاری ادراری را تحریک کند ، می تواند منجر به عفونت ادراری شود. همچنین عوامل زیادی وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر افزایش ابتلا به عفونت ادراری قرار دهد. این عوامل عبارتند از: 

• سن - افراد مسن بیشتر به عفونت ادراری مبتلا می شوند
• کاهش تحرک پس از جراحی یا استراحت طولانی مدت در رختخواب
• سنگ کلیه
• UTI قبلی
• انسداد یا انسداد مجاری ادراری ، مانند بزرگ شدن پروستات ، سنگ کلیه و انواع خاصی از سرطان
• استفاده طولانی مدت از کاتترهای ادراری ، که ممکن است ورود باکتری ها به مثانه شما را راحت کند
• دیابت ، به ویژه اگر ضعیف کنترل شود ، که احتمال ابتلای شما به UTI را بیشتر می کند
• بارداری
• ساختارهای ادراری غیرطبیعی
• یک سیستم ایمنی ضعیف