همه چیز درباره سرطان پستان | کنترل و پیشگیری

سرطان زمانی اتفاق می افتد که تغییراتی به نام جهش در ژن هایی رخ دهد که رشد سلول را تنظیم می کنند. جهش ها باعث می شوند سلول ها به روشی کنترل نشده تقسیم و تکثیر شوند. سرطان پستان سرطانی است که در سلولهای پستان ایجاد می شود. به طور معمول ، سرطان در لوبول ها یا مجاری پستان ایجاد می شود. لوبول ها غده هایی هستند که شیر تولید می کنند و مجاری مسیرهایی هستند که شیر را از غدد به نوک پستان می رسانند. سرطان همچنین می تواند در بافت چربی یا بافت پیوندی رشته ای درون پستان شما ایجاد شود.

سلولهای سرطانی کنترل نشده غالباً به سایر بافتهای سالم پستان حمله کرده و می توانند به غدد لنفاوی زیر بازوها بروند. غدد لنفاوی یک مسیر اصلی است که به سلول های سرطانی کمک می کند تا به سایر قسمت های بدن منتقل شوند.

علائم سرطان سینه

در مراحل اولیه ، سرطان سینه ممکن است هیچ علائمی ایجاد نکند. در بسیاری از موارد ، ممکن است تومور خیلی کوچک باشد تا احساس شود ، اما هنوز می توان یک ناهنجاری را در ماموگرافی مشاهده کرد. اگر توموری احساس شود ، اولین علامت معمولاً یک توده جدید در پستان است که قبلاً آنجا نبود. با این حال ، همه توده ها سرطان نیستند. هر نوع سرطان پستان می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. بسیاری از این علائم مشابه هستند ، اما برخی از آنها می توانند متفاوت باشند. علائم شایع ترین سرطان های سینه عبارتند از:

•  توده پستان یا ضخیم شدن بافت که متفاوت از بافت اطراف است و اخیراً ایجاد شده است
• درد پستان
• پوست قرمز و سوراخ دار روی کل پستان شما
• تورم در تمام یا بخشی از پستان شما
• ترشحات نوک پستان غیر از شیر مادر
• ترشحات خونی از نوک پستان شما
• لایه برداری ، پوسته پوسته شدن یا پوسته پوسته شدن پوست نوک پستان یا پستان
• یک تغییر ناگهانی و غیر قابل توضیح در شکل یا اندازه پستان شما
• پستانک معکوس
• تغییرات ظاهری روی پوست پستان شما
• یک توده یا تورم زیر بازو

اگر هر یک از این علائم را دارید ، لزوماً به این معنی نیست که سرطان پستان دارید. به عنوان مثال ، درد در پستان یا توده پستان شما می تواند توسط کیست خوش خیم ایجاد شود. هنوز هم اگر توده ای در پستان خود مشاهده کردید یا علائم دیگری دارید ، باید برای معاینه و آزمایش بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

انواع سرطان سینه

انواع مختلفی از سرطان پستان وجود دارد و آنها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: "مهاجم" و "غیرتهاجمی" یا درجا. در حالی که سرطان مهاجم از مجاری پستان یا غدد به سایر قسمت های پستان گسترش یافته است ، سرطان غیرتهاجمی از بافت اصلی گسترش پیدا نکرده است. از این دو دسته برای توصیف رایج ترین انواع سرطان پستان استفاده می شود که شامل موارد زیر است:

•  سرطان مجاری در محل
• سرطان مجاری درجا (DCIS): یک بیماری غیرتهاجمی است. با استفاده از DCIS ، سلولهای سرطانی به مجاری در پستان شما محدود می شوند و به بافت پستان اطراف حمله نکرده اند.
• سرطان لوبولار درجا: سرطان لوبولار درجا (LCIS) سرطانی است که در غدد تولید شیر پستان شما رشد می کند. مانند DCIS ، سلولهای سرطانی به بافت اطراف حمله نکرده اند.
• کارسینوم مجرای تهاجمی: کارسینوم مجرای تهاجمی (IDC) شایع ترین نوع سرطان پستان است. این نوع سرطان پستان از مجاری شیر مادر شروع می شود و سپس به بافت نزدیک پستان حمله می کند. هنگامی که سرطان به بافت خارج از مجاری شیر شما گسترش یافت ، می تواند به سایر اندام ها و بافت های مجاور گسترش یابد.
• کارسینوم لوبولار تهاجمی: کارسینوم لوبولار تهاجمی (ILC) ابتدا در لوبول های پستان شما ایجاد می شود و به بافت اطراف آن حمله کرده است.

انواع دیگر کمتر شایع سرطان پستان عبارتند از:

•  بیماری پاژه نوک سینه: این نوع سرطان سینه از مجاری نوک پستان شروع می شود ، اما هرچه رشد می کن ، روی پوست و آرئول پستانک تأثیر می گذارد.
• تومور فیلودس: این نوع بسیار نادر از سرطان پستان در بافت همبند پستان رشد می کند. بیشتر این تومورها خوش خیم هستند ، اما برخی دیگر سرطانی هستند.
• آنژیوسارکوم: این سرطانی است که در رگهای خونی یا عروق لنفاوی پستان رشد می کند.نوع سرطانی که دارید گزینه های درمانی و همچنین نتیجه احتمالی طولانی مدت شما را تعیین می کند.

سرطان سینه در مردان

اگرچه به طور کلی مقدار کمتری از آن را دارند ، اما مردان مانند زنان بافت پستان دارند. مردان نیز می توانند به سرطان پستان مبتلا شوند ، اما بسیار نادر است. طبق انجمن سرطان آمریكا (ACS) ، این سرطان در مردان سفیدپوست 100 برابر زنان سفیدپوست و 70 برابر در مردان سیاه پوست شیوع كمتری نسبت به زنان سیاه پوست دارد.

همانطور که گفته شد، سرطان پستانی که مردان مبتلا می شوند به همان اندازه سرطانی که زنان مبتلا هستند نیز جدی است. همچنین علائم مشابهی دارد.

مراحل سرطان سینه

سرطان سینه را می توان بر اساس بزرگ بودن تومور یا تومورها و میزان گسترش آن به مراحل تقسیم کرد. سرطانهایی که بزرگ هستند و یا به بافتها یا اندامهای اطراف حمله کرده اند ، در مرحله بالاتر از سرطان های کوچک و یا هنوز در پستان هستند. برای مرحله بندی سرطان ، پزشکان باید بدانند: اگر سرطان تهاجمی یا غیرتهاجمی باشد تومور چقدر بزرگ است؟آیا غدد لنفاوی درگیر هستند یا خیر؟

اگر سرطان به بافت یا اندام های مجاور گسترش یافته باشدسرطان پستان دارای پنج مرحله اصلی است: مراحل 0 تا 5. 

مرحله 0

مرحله 0 DCIS است. سلول های سرطانی در DCIS به مجاری در پستان محدود می شوند و به بافت های مجاور گسترش نمی یابند.

 مرحله 1

مرحله 1A: عرض تومور اولیه 2 سانتی متر یا کمتر است و غدد لنفاوی تحت تأثیر قرار نمی گیرند.

مرحله 1B: سرطان در غدد لنفاوی مجاور دیده می شود و یا تومور در پستان وجود ندارد ، یا تومور کوچکتر از 2 سانتی متر است.

مرحله 2

مرحله 2A: تومور کوچکتر از 2 سانتی متر است و به 1-3 گره لنفاوی مجاور گسترش یافته است ، یا بین 2 تا 5 سانتی متر است و به هیچ گره لنفاوی گسترش پیدا نکرده است.

مرحله 2B: تومور بین 2 تا 5 سانتی متر است و به 1-3 گره لنفاوی زیر بغل (زیر بغل) گسترش یافته است ، یا از 5 سانتی متر بزرگتر است و به هیچ گره لنفاوی گسترش پیدا نکرده است.

مرحله 3

مرحله 3A:سرطان به 4-9 غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته یا غدد لنفاوی پستانی داخلی را بزرگ کرده است و تومور اولیه می تواند به هر اندازه باشد.تومورها بیشتر از 5 سانتی متر است و سرطان به 1-3 گره لنفاوی زیر بغل یا هر گره استخوان پستان گسترش یافته است.

مرحله 3B: توموری به دیواره یا پوست قفسه سینه حمله کرده و ممکن است تا 9 غدد لنفاوی حمله کند یا نکند.

مرحله 3C: سرطان در 10 یا بیشتر غدد لنفاوی زیر بغل ، غدد لنفاوی نزدیک استخوان یقه یا گره های پستانی داخلی دیده می شود.

مرحله 4

مرحله 4 سرطان می تواند توموری در هر اندازه داشته باشد و سلول های سرطانی آن به غدد لنفاوی مجاور و دور و همچنین اندام های دور گسترش یافته است. آزمایشی که پزشک انجام می دهد ، مرحله سرطان پستان را تعیین می کند که در درمان شما تأثیر می گذارد.

تشخیص سرطان سینه

برای تعیین اینکه علائم شما ناشی از سرطان یا یک بیماری خوش خیم پستان است ، پزشک علاوه بر معاینه پستان ، یک معاینه بدنی کامل را نیز انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است یک یا چند آزمایش تشخیصی را برای کمک به درک علت علائم شما درخواست کنند. آزمایشاتی که می توانند به تشخیص سرطان کمک کنند عبارتند از: 

• ماموگرافی: رایج ترین راه برای دیدن زیر سطح پستان شما انجام آزمایش تصویربرداری به نام ماموگرافی است. بسیاری از زنان 40 سال به بالا برای بررسی سرطان سینه سالانه ماموگرافی می کنند. اگر پزشک شما به داشتن تومور یا لکه مشکوک مشکوک باشد ، وی همچنین درخواست ماموگرافی می کند. اگر ناحیه غیرطبیعی در ماموگرافی دیده شود ، پزشک ممکن است آزمایشات اضافی را درخواست کند.
• سونوگرافی: سونوگرافی پستان با استفاده از امواج صوتی تصویری از بافت های عمیق پستان شما ایجاد می کند. سونوگرافی می تواند به پزشک کمک کند بین یک توده جامد ، مانند یک تومور ، و یک کیست خوش خیم تشخیص دهد.همچنین ممکن است پزشک آزمایشاتی مانند MRI یا نمونه برداری از پستان را به شما پیشنهاد دهد

نمونه برداری از پستان

اگر پزشک شما به سرطان  مشکوک باشد ، ممکن است هم ماموگرافی و هم سونوگرافی را تجویز کند. اگر هر دو این آزمایش ها نتوانند به پزشک خود اطلاع دهند که آیا سرطان دارید ، پزشک ممکن است آزمایشی به نام بیوپسی پستان انجام دهد. در طول این آزمایش ، پزشک یک نمونه بافت را از منطقه مشکوک خارج می کند تا آزمایش شود. بیوپسی پستان انواع مختلفی دارد. با برخی از این آزمایشات ، پزشک شما با استفاده از یک سوزن نمونه بافت را می گیرد. با دیگران ، آنها برشی در پستان شما ایجاد می کنند و سپس نمونه را بر می دارند. پزشک شما نمونه بافت را به آزمایشگاه می فرستد.

اگر آزمایش نمونه از نظر سرطان مثبت باشد ، آزمایشگاه می تواند آن را بیشتر آزمایش کند تا به پزشک شما بگوید شما چه نوع سرطانی دارید.

درمان سرطان سینه

مرحله سرطان، میزان نفوذ آن (در صورت وجود) و بزرگی تومور ، همه در تعیین نوع درمانی شما نیاز دارند. برای شروع ، پزشک اندازه ، مرحله و درجه سرطان شما را تعیین می کند (چقدر احتمال رشد و گسترش دارد). پس از آن ، می توانید در مورد گزینه های درمانی خود بحث کنید. جراحی رایج ترین درمان سرطان پستان است. بسیاری از زنان درمان های اضافی مانند شیمی درمانی ، درمان هدفمند ، پرتودرمانی یا هورمون درمانی دارند. 

عمل جراحی

انواع مختلفی از جراحی ممکن است برای حذف سرطان پستان استفاده شود ، از جمله:

•  لومپکتومی: این روش تومور و برخی از بافتهای اطراف را از بین می برد و بقیه سینه را دست نخورده باقی می گذارد.
• ماستکتومی: در این روش ، یک جراح کل پستان را برمی دارد. در یک عمل جراحی مضاعف ، هر دو پستان برداشته می شود.
• نمونه برداری از گره سنتینل: این عمل جراحی تعدادی از غدد لنفاوی خارج شده از تومور را از بین می برد. این غدد لنفاوی مورد آزمایش قرار می گیرند. اگر آنها سرطان ندارند ، ممکن است برای برداشتن بیشتر غدد لنفاوی نیازی به جراحی اضافی نباشید.
• تشریح غدد لنفاوی زیر بغل: اگر گره های لنفاوی برداشته شده در طی نمونه برداری از گره های نگهبان حاوی سلول های سرطانی باشد ، پزشک ممکن است غدد لنفاوی اضافی را از بین ببرد.
• ماستکتومی پیشگیرانه متقابل: حتی اگر سرطان پستان فقط در یک پستان وجود داشته باشد ، برخی از خانمها انتخاب می کنند که از عمل جراحی پیشگیری پرولاکتیک استفاده کنند. این جراحی پستان سالم شما را از بین می برد تا خطر ابتلا به سرطان پستان را دوباره کاهش دهد.
• پرتو درمانی: با پرتودرمانی، از پرتوهای پرقدرت برای هدف قرار دادن سلولهای سرطانی و از بین بردن آنها استفاده می شود. در اکثر درمان های پرتوی از پرتوی پرتوی خارجی استفاده می شود. در این روش از یک ماشین بزرگ در خارج از بدن استفاده می شود. 

پیشرفت در درمان سرطان پزشکان را قادر می سازد تا از داخل بدن سرطان را تحت تابش قرار دهند. به این نوع پرتودرمانی ، براکی تراپی گفته می شود. برای انجام براکی تراپی ، جراحان دانه های رادیواکتیو یا گلوله ها را در داخل بدن نزدیک محل تومور قرار می دهند. دانه ها برای مدت کوتاهی در آنجا می مانند و برای از بین بردن سلول های سرطانی کار می کنند. شیمی درمانیشیمی درمانی یک روش درمانی دارویی است که برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. برخی از افراد ممکن است به تنهایی تحت شیمی درمانی قرار بگیرند ، اما این نوع درمان غالباً در کنار سایر روشهای درمانی بخصوص جراحی استفاده می شود. در بعضی موارد ، پزشکان ترجیح می دهند قبل از جراحی به بیماران شیمی درمانی بدهند. امید این است که درمان تومور را کوچک کند و سپس نیازی به تهاجمی بودن جراحی نخواهد بود. شیمی درمانی عوارض جانبی ناخواسته زیادی دارد ، بنابراین قبل از شروع درمان، نگرانی های خود را با پزشک خود در میان بگذارید.

هورمون درمانی

اگر نوع سرطان سینه شما به هورمون ها حساس است ، پزشک ممکن است شما را با هورمون درمانی شروع کند. استروژن و پروژسترون ، دو هورمون زنانه ، می توانند رشد تومورهای سرطان پستان را تحریک کنند. هورمون درمانی با جلوگیری از تولید این هورمون ها در بدن یا انسداد گیرنده های هورمونی در سلول های سرطانی کار می کند. این عمل می تواند به کاهش سرعت و احتمالاً توقف رشد سرطان کمک کند. داروها روشهای درمانی خاصی برای حمله به ناهنجاریها یا جهش های خاص سلول های سرطانی طراحی شده اند.

به عنوان مثال ، هرسپتین (تراستوزوماب) می تواند تولید پروتئین HER2 در بدن شما را مسدود کند. HER2 به رشد سلول های سرطانی کمک می کند ، بنابراین مصرف دارویی برای کاهش سرعت تولید این پروتئین ممکن است به کند شدن رشد سرطان کمک کند. پزشک در مورد هر نوع درمان خاصی که برای شما توصیه می کنند بیشتر به شما می گوید.

عوامل خطر سرطان سینه

چندین عامل خطر وجود دارد که احتمال ابتلا به این نوع سرطان را افزایش می دهد. با این حال ، داشتن هر یک از اینها به معنای ابتلا به بیماری شما نیست. نمی توان از برخی عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی جلوگیری کرد. می توانید سایر عوامل خطر مانند سیگار را تغییر دهید. عوامل خطر سرطان پستان عبارتند از:

•  سن: خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن افزایش می یابد. بیشتر سرطان های مهاجم پستان در زنان بالای 55 سال دیده می شود.
• نوشیدن الکل: نوشیدن مقادیر زیاد الکل خطر شما را افزایش می دهد.
• بافت متراکم پستان: بافت متراکم پستان ، خواندن ماموگرافی را سخت می کند. همچنین خطر سرطان پستان را افزایش می دهد.
• جنسیت: زنان سفیدپوست 100 برابر بیشتر از مردان سفید پوست و زنان سیاهپوست 70 برابر بیشتر از مردان سیاه پوست به سرطان پستان مبتلا می شوند.
• ژن ها: زنانی که جهش ژن BRCA1 و BRCA2 دارند ، بیشتر از زنانی که مبتلا نیستند ، به سرطان پستان مبتلا می شوند.جهش های ژنی دیگر نیز ممکن است خطر شما را تحت تأثیر قرار دهد.
• قاعدگی زودرس: اگر اولین قاعدگی خود را قبل از 12 سالگی انجام داده اید ، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتر است.
• زایمان در سنین بالاتر: زنانی که تا قبل از 35 سالگی فرزند اول ندارند ، خطر سرطان پستان افزایش می یابد.
• هورمون درمانی: زنانی که برای کاهش علائم علائم یائسگی از داروهای استروژن و پروژسترون در دوران یائسگی استفاده می کنند و یا از آنها استفاده می کنند ، بیشتر در معرض خطر سرطان پستان هستند.
• خطر ارثی: اگر یکی از نزدیکان زن نزدیک به سرطان پستان داشته باشد ، خطر ابتلا به آن بیشتر است. این شامل مادر ، مادربزرگ ، خواهر یا دخترتان می شود. اگر سابقه خانوادگی سرطان پستان ندارید ، هنوز می توانید به سرطان پستان مبتلا شوید. در حقیقت ، اکثریت زنانی که به آن مبتلا می شوند ، سابقه خانوادگی بیماری ندارند.
• یائسگی دیررس: زنانی که یائسگی را تا بعد از 55 سالگی شروع نمی کنند ، بیشتر در معرض سرطان پستان هستند.
• حامله نشدن: زنانی که هرگز باردار نشده و یا هرگز حاملگی را به طور کامل طی نکرده اند ، بیشتر در معرض سرطان پستان هستند.
• سرطان پستان: قبلی اگر در یک پستان سرطان پستان داشته باشید ، احتمال ابتلا به سرطان پستان در سینه دیگر یا در ناحیه دیگری از پستان که قبلاً آسیب دیده است ، افزایش می یابد.

پیشگیری از سرطان سینه

اگرچه عوامل خطر وجود دارد که نمی توانید کنترل کنید اما پیروی از یک سبک زندگی سالم ، انجام غربالگری منظم و اقدامات پیشگیرانه ای که پزشک توصیه می کند می تواند به شما در کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کند.

 عوامل سبک زندگی

عوامل سبک زندگی می توانند خطر ابتلا به سرطان را تحت تأثیر قرار دهند. به عنوان مثال ، زنان چاق بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند. حفظ رژیم غذایی سالم و ورزش بیشتر می تواند به کاهش وزن و کاهش خطر کمک کند. نوشیدن بیش از حد الکل نیز خطر شما را افزایش می دهد. این در مورد نوشیدن دو یا بیشتر نوشیدنی در روز و نوشیدن بیش از حد مجاز است. با این حال ، یک مطالعه نشان داد که حتی یک نوشیدنی در روز خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. اگر الکل می نوشید ، با پزشک خود در مورد مقدار توصیه شده برای شما صحبت کنید.

 غربالگری

انجام ماموگرافی منظم ممکن است مانع از سرطان پستان شود ، اما می تواند به کاهش احتمال عدم شناسایی آن کمک کند. کالج پزشکان آمریکا (ACP) توصیه های کلی زیر را برای زنان در معرض خطر متوسط ​​سرطان پستان ارائه می دهد: زنان 40 تا 49 ساله: انجام ماموگرافی سالانه توصیه نمی شود ، اما زنان باید درمورد ترجیحات خود با پزشکان در میان بگذارند.زنان 50 تا 74 ساله: انجام ماموگرافی هر سال در میان افراد توصیه می شود.زنان 75 سال به بالا: انجام ماموگرافی دیگر توصیه نمی شود.ACP همچنین برای زنان با امید به زندگی 10 سال یا کمتر ، انجام ماموگرافی را توصیه نمی کند. 

 درمان پیشگیرانه

برخی از زنان به دلیل عوامل وراثتی در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. به عنوان مثال ، اگر مادر یا پدر شما جهش ژنی BRCA1 یا BRCA2 داشته باشند ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید. این به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. اگر در معرض خطر این جهش هستید ، با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی تشخیصی و پیشگیری کننده صحبت کنید. ممکن است بخواهید آزمایش شوید تا بفهمید آیا به طور قطع جهش دارید یا خیر. و اگر یاد گرفتید که به آن مبتلا هستید ، در مورد اقدامات پیشگیرانه ای که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان انجام دهید ، با پزشک خود در میان بگذارید. این مراحل می تواند شامل ماستکتومی پروفیلاکتیک (برداشتن پستان توسط جراحی) باشد.