در آنچه درباره سقط دیررس نمی دانید (بخش دوم) عوامل ایجاد سقط دیررس بیان شد ، برای آگاهی بیشتر با ما همراه باشید.
آیا می توان به مشکلاتی که باعث سقط دیررس میشود، پی برد؟
آزمایشاتی وجود دارند که به پزشکان در یافتن عاملی که باعث سقط دیررس شده کمک می کنند، پزشکتان برای یافتن علائم عفونت و مشکلات انعقادی همانند APS (سندرم آنتی فسفولیپید) و ترومبوفیلی از شما آزمایش خون خواهد گرفت.
همچنین پزشک می تواند جفت را از لحاظ نشانه های عفونت بررسی کند، ممکن است کروموزوم های شما و همسرتان به منظور شناشایی ناهنجاری ها بررسی شود، این آزمایش زمانی به شما توصیه می شود که نوزادتان کروموزوم های غیر طبیعی داشته باشد. همچنین به منظور بررسی شکل و قوام رحم، اسکن سونوگرافی به شما توصیه می شود.
ممکن است تمایل داشته باشید به پزشک اجازه انجام معاینه پس از مرگ (کالبدگشایی) نوزادتان را دهید. کالبدگشایی موارد زیر را شناسایی می کند:
• علت یا عوامل ایجاد سقط
• هر مشکل بهداشتی که در بارداری های بعدی اهمیت داشته و باید در نظر گرفته شوند
• این که رشد نوزادتان طبیعی بوده یا خیر
• جنسیت نوزادتان
هرچند با تاسف باید گفت که احتمال یافتن عامل سقط دیررس بسیار کم است، پیدا نکردن پاسخ مناسب از کالبدگشایی می تواند بسیار آشفته کننده باشد و ممکن است از یافتن دلیل سقط احساس ناامیدی کنید.
با این حال تنها داشتن یکسری اطلاعات اضافی می تواند کمک کننده باشد، به عنوان مثال اگر هیچ مشکلی در آزمایش ها شناسایی نشد، دانستن این که هیچ دلیل مشخصی برای سقطتان وجود ندارد به شما احساس آرامش و امیدواری داده و شانس بارداری های موفق بعدی را افزایش می دهد.
بعضی از مادرها به دلایل شخصی، عقیدتی یا فرهنگی برای انجام کالبدگشایی نوزداشان مقاومت می کنند. پزشکتان برای کمک به تصمیم گیری، اقداماتی که در طی کالبدگشایی صورت می گیرد را بازگو کرده و وقت کافی برای دریافت اطلاعات را در اختیارتان قرار می دهد. اگر ترجیح می دهید چیزی از جزئیات ندانید با پزشکتان در میان بگذارید، دانستن این نکته که والدینی که با انجام کالبدگشایی نوزاد موافقت کرده اند خیلی بعید است که بعدا از تصمیم شان پشیمان شوند، می تواند برای تان راه گشا باشد.
اگر تصمیم به انجام کالبدگشایی گرفته اید، پزشک باید بازه زمانی احتمالی در دسترس بودن نتایج بررسی های کالبدگشایی را به شما بگوید و برای بازگو کردن این نتایج با شما قرار ملاقاتی ترتیب دهد. زمان مورد انتظار برای بیرون آمدن نتایج معمولا حدود ۶ هفته است.
اگر تصمیم به عدم انجام کالبدگشایی گرفته اید، اگر تمایل داشته باشید هنوز هم می توانید برای معاینه جفت و معاینه ظاهری نوزاد درخواست دهید.
چگونگی بهبودی بدن بعد از یک سقط دیررس
در هفته های اول کمی خونریزی از واژن و دردهای گهگاه مشابه دردهای قاعدگی خواهید داشت، معمولا این خونریزی به طور تدریجی کاهش می یابد، اما اگر این خونریزی یا درد تشدید شود یا اگر ترشحات واژنی با بوی نامطبوع دارید سریعا با ماما یا پزشک تان تماس بگیرید، ممکن است بافت هایی از بارداری باقی مانده باشد یا دچار عفونت شده باشید.
در هفته های اول ماماها مراقب شما خواهند بود، بسته به محلی که زندگی می کنید می توانید از ماماهایی که در مورد از دست دادن نوزاد به شما مشاوره می دهند، بهره ببرید. بنابراین اگر نیاز داشته باشید می تواند برای مدت طولانی به شما کمک کند، همچنین بعد از ۶ هفته می توانید برای چک آپ به پزشکتان مراجعه کنید و در ادامه هم ملاقاتی با متخصص زایمان بیمارستان داشته باشید.
ملاقات با متخصص زایمان فرصت مناسبی برای پرسش سوالاتی درباره دلایل احتمالی از دست دادن نوزاد و اثر آن روی بارداری بعدی است. در این ملاقات می توانید در صورت وجود نتایج کالبدگشایی را هم بحث کنید. اگر نتایج موجود نباشد در ملاقات بعدی نتایج برای تان ارائه خواهد شد.
ممکن است تا مدت ها بعد از سقط دیررس احساس ضعف و تهی شدن داشته باشید، بدنتان برای بهبودی از مشکلاتی که بر آن وارد شده به زمان نیاز دارد، برای مدتی همه چیز را آسان بگیرید و با خودتان خوب باشید. اگر به زمانی بیشتری برای بهبودی نیاز دارید، پزشک آن را درک کرده و به شما برگه گواهی برای ارائه به کارفرما خواهد داد.
کمک های مادی و معنوی که از طرف دوستان و خانواده پیشنهاد می شود را در صورتی که واقعا کمک کننده باشند، بپذیرید.