چرا سزارین نه ؟ (بخش اول)

زایمان

سزارین بهتر است یا زایمان طبیعی؟

اگر در زمان بارداری یا زایمانتان مشکلی وجود ندارد زایمان طبیعی بهتر و ایمن تر از سزارین است، این مورد برای این بارداری و همه بارداری های بعدی صدق می کند، زایمان طبیعی برای باروری های بعدیتان نیز بهتر است، هر عملی یک ریسکی دارد، سزارین عملی مهم در ناحیه شکمی و لگنی بوده و امکان مشکلات و مراجعه مجدد به بیمارستان بعد از عمل وجود دارد.
با این وجود سزارین خصوصا نوع برنامه ریزی شده آن روشی معمول و مطمئن است، گاهی اوقات سزارین برای نجات جان مادر یا نوزاد لازم می شود، در این موارد بدون شک مطمئن ترین روش است.گاهی اوقات تصمیم خیلی قطعی نیست. بر عهده شما و پزشکتان است که مزایا و معایب سزارین را سبک سنگین کرده و تصمیم بگیرید که کدام یک برای شما بهتر است، سلامت عمومی و سبک زندگی تان در تصمیمی که می گیرید نقش دارد، در موارد زیر بعد از عمل سزارین خطر بالایی برای ایجاد مشکل وجود دارد:
• وزن تان بسیار بالا بوده و خیلی چاق باشید
• سزارین قبلی داشته باشید
• سابقه مشکلات پزشکی همانند بیماری قلبی داشته باشید
اگر زایمانتان القا شده و هنوز اتفاقی نیفتاده، نیاز است که سزارین را در نظر بگیرید.
القای زایمان به مداخله پزشکی بیشتری منجر می شود، همانند زایمان کمک شده با مکش و پنس و این مداخله ها هم خود خطراتی دارد، پس شما و پزشکتان باید این خطرها را در برابر خطرهای سزارین بسنجید.

سزارین چه خطراتی دارد؟

درد سزارین

برای مدتی بعد از عمل سزارین احساس درد خواهید داشت و بهبودی بعد از عمل نسبت به زایمان طبیعی بیشتر طول می کشد، احتمالا در ناحیه زخم عمل احساس درد کرده و برای چند هفته بعد از عمل همزمان بهبودی در ناحیه شکمتان احساس ناخوشایندی خواهید داشت.
برای کاهش درد به شما دارو داده خواهد شد، اما روی زندگی روزانه تان تاثیر خواهد گذاشت.

عفونت بعد از عمل سزارین

قبل از شروع جراحی یک دوز آنتی بیوتیک دریافت خواهید کرد تا خطر عفونت کاهش یابد، با این حال عفونت بعد از عمل سزارین در زنان رایج است.
اگر خون ریزی شدید، غیر طبیعی، ترشحات بدبو یا تب دارید به ماما خود اطلاع دهید، این موارد می توانند نشانه های عفونت باشند.

سه عفونت عمده بعد از عمل سزارین ، شامل موارد زیر هستند:

• عفونت در محل زخم:

نشانه ها شامل قرمزی و ترشح، درد تشدید شونده در محل زخم و باز شدن زخم است، این نوع از عفونت در هر مورد از ۱۰ زن حتی با دریافت آنتی بیوتیک در موقع جراحی اتفاق می افتد، اگر دیابت یا چاقی مفرط داشته باشید احتمال این نوع از عفونت بیشتر است.

• عفونت لایه داخلی پوشاننده رحم (اندومتریت):

اگر قبل از شروع زایمان سزارین کیسه آب تان پاره شده یا اگر قبل از عمل معاینات واژنی متعددی داشته باشید احتمال این نوع از عفونت بیشتر خواهد بود.

• عفونت مجاری ادراری:

لوله باریکی (سوند یا کاتتر) که در حین عمل برای تخلیه مثانه کارگذاری می شود می تواند باعث ایجاد عفونت شود، ادرار کردن در این حالت سخت و دردناک بوده و باعث احساس سوزش می شود.

ایجاد لخته خون در عمل سزارین

هر جراحی احتمال ایجاد لخته خون را افزایش می دهد و این بسته به محل چسبیدن لخته می تواند جدی باشد، اگر این لخته ها به ریه بچسبند (امبولی ریوی)، این حالت حتی می تواند کشنده باشد، علائم آن شامل سرفه، تنگی نفس یا درد و تورم در ساق پا است، اگر بعد از عمل متوجه هر کدام از این نشانه ها شدید به پزشک تان اطلاع دهید.
تیم درمانی به شما داروهای ضد انعقاد خون و ساق بند کشی خواهند داد تا جریان خون به پاها بهبود یابد، بلافاصله بعد از عمل ترغیب خواهید شد تا کمی قدم بزنید، این کار به گردش خون کمک کرده و خطر تشکیل لخته را کاهش می دهد.

چسبندگی ها بعد از سزارین

در حین بهبودی بعد از سزارین احتمال چسبندگی ها هم وجود دارد، چسبندگی ها باندهای بافت جوانه ای هستند که می توانند باعث چسبیدن ارگان های محوطه شکمی به هم یا به دیواره داخلی شکم شوند، حدود نیمی از زنانی که سزارین کرده اند چسبندگی داشتند، روشی که جراح استفاده می کند در ایجاد چسبندگی اثر دارد مثلا این که کدام لایه ها و با چه روشی بعد از عمل بخیه می شوند. ایجاد چسبندگی همچنین به تعداد سزارین های قبلی بستگی دارد چرا که میزان چسبندگی بعد از سزارین دوم به ۷۵ درصد و بعد از سزارین سوم به ۸۳ درصد افزایش می یابد.
چسبندگی ها می توانند دردناک باشند چون حرکت اندام های داخلی را محدود می کنند، چسبندگی ها اگر روی ارگان های مجاور فشار آورده یا آن ها را بلوکه کنند می توانند باعث ایجاد مشکلاتی همچون انسداد گوارشی و ناباروری شوند.

اثرات بیهوشی در عمل سزارین

اکثر عمل های سزارین با بی حسی اپیدورال یا نخاعی انجام می شوند تا ناحیه شکمی بی حس شود چرا که بی حسی مطمئن تر از بیهوشی عمومی است، اما استفاده از هر کدام به هر حال خطراتی دارد.