غیر قابل پیش بینی بودن وقت زایمان باعث می شود که تمام زنان باردار مضطرب و نگران شوند، به خصوص مادرانی که برای اولین بار باردار شده اند. آیا شما جز مادرانی هستید که به طور مداوم دچار انقباض یا گرفتگی عضلات می شوید و یا فقط در ناحیه شکم خود احساس ناراحتی می کنید؟ اگر این گونه است، نگران نباشید! بررسی و مطالعه این مقاله، به افزایش آگاهی شما درباره علائم زایمان طبیعی کمک خواهد کرد.
صبور باشید! میتوانید فیلم زایمان واقعی با حضور همسر در آخر مقاله مشاهده نمائید
نشانه های شروع زایمان طبیعی:
وقتی که زمان متولد شدن نوزاد در یک مادر باردار فرا برسد، تغییرات هورمونی و فیزیکی زیادی برای نشان دادن وقت به دنیا آمدن نوزاد، در بدن مادر رخ خواهد داد. برخی از رایج ترین علائم زایمان طبیعی که در بین بیشتر مادران باردار مشترک است، عبارتند از:
-
حرکت نوزاد به طرف لگن مادر اولین نشانه زایمان است:
حرکت نوزاد به طرف لگن و استقرار او در منطقه لگن مادر، از جمله مهم ترین علائم اولیه نزدیک شدن وقت تولد فرزند شما می باشد. این علامت حتی ممکن است چند هفته یا چند ساعت قبل از تولد نوزاد رخ بدهد. به یاد داشته باشید که این عمل سبب افزایش تعداد دفعات دفع ادرار در مادر باردار خواهد شد. اما این حالت در بدن تمام زنان باردار اتفاق نخواهد افتاد، چون برخی از زنان باردار ممکن است حرکت جنین به داخل لگن خود را تجربه نکنند.
-
تخلیه موکوس پلاگین :
در دوران بارداری، مخاط پلاگین در دهانه رحم مادر تجمع می کند که یک راه طبیعی برای حفاظت جنین از عفونت ها است. همان طور که می دانید با پیشرفت علائم زایمان، گردن رحم مادر باردار شروع به باز شدن و ترشح موکوس به داخل رحم خواهد کرد. این تغییر از جمله نشانه های اولیه زایمان طبیعی می باشد که ممکن است یک یا دو هفته قبل از دردهای شروع زایمان طبیعی اتفاق بیافتد. همچنین، شما که در ماه آخر دوران بارداری خود قرار دارید، می توانید این مخاط خونین را در اندازه کم مشاهده کنید. اما زود نگران نشوید، چون بروز این علائم در هر مادر بارداری کاملا طبیعی است.
-
شروع انقباضات رحمی :
به وجود آمدن انقباضات رحمی، یکی از علائم بارز شروع زایمان طبیعی در هر مادر بارداری است. بروز انقباضات رحمی در مادر باردار باعث ناراحتی شدید و یا احساس درد مبهم در قسمت تحتانی شکم و پشت او خواهد شد. همچنین شما مادر باردار به خاطر داشته باشید که همراه این انقباضات رحمی فشار لگن هم بیشتر می شود. این فشار و درد از پشت بدن شروع شده و در سراسر شکم و اطراف آن انعکاس می یابد. اگر این انقباض خفیف باشد، می توان آن را نادیده گرفت و استراحت کرد، اما اگر احساس کردید که این دردها در حال پیشرفت است، بلافاصله شروع به بسته بندی ساک بیمارستان خود و فرزندتان نمایید، چون وقت تولد نوزاد فرا رسیده است. با نزدیک شدن وقت به دنیا آمدن نوزاد، کم کم این انقباضات در رحم شما طولانی تر و مکرر خواهد شد.
-
پاره شدن کیسه آب :
به یاد داشته باشید که پارگی خود به خودی غشا و یا "کیسه آب" در یک زن باردار یکی از نشانه های قوی آغاز زایمان طبیعی است. این اتفاق زمانی می افتد که کیسه آمنیوتیک پاره شده و در نتیجه مایع آمنیوتیک از واژن به بیرون بریزد. شما مادر باردار لازم است بدانید که تقریبا 80٪ زنان باردار در عرض 12 ساعت پس از "پاره شدن کیسه آب" فرزند خود را به دنیا می آورند. با این حال با توجه به مطالعه انجام شده فقط 8٪ زنان پارگی کیسه آمنیوتیک خود را قبل از داشتن انقباضات رحمی تجربه می کنند.
-
اسهال مادر :
بروز اسهال، نشانه دیگری از نزدیک شدن وقت زایمان در هر مادر بارداری است. چون در اوایل شروع علائم زایمان، بدن مادر شروع به انتشار پروستاگلاندین می کند تا باعث آماده شدن رحم شود. ترشح پروستاگلاندین باعث تحریک حرکات روده هم در مادر می شود، به این ترتیب بدن به طور طبیعی شروع به خالی نمودن روده می کند، تا راه خروج نوزاد را باز نماید.
-
درد کمر و پشت :
وجود درد کمر در مادر حامله در طول دوران بارداری طبیعی است، اگر درد کمر و پشت مادر بیشتر شود ممکن است نشانه ای از رسیدن وقت زایمان باشد. به طور معمول، یک نوزاد بعد از مواجه شدن مادر با درد ستون فقرات از کانال تولد عبور می کند. در برخی موارد، جمجمه نوزاد در هنگام خروج ممکن است به ستون فقرات مادر ضربه بزند و باعث درد شدید و مشقت باری در مادر باردار شود.
چه زمانی به دنبال کمک های پزشکی باشید؟
به یاد داشته باشید که عجله کردن در مراجعه به یک پزشک الزامی است، اگر شما مادر باردار هر یک از علائم زیر را در خود ببینید:
- اگر خونریزی واژینال در شما رویت شود.
- اگر تغییر در حس بینایی خود که همراه با درد شکم است، تجربه کنید.
- اگر نوزاد شما زیاد در حال حرکت است و یا تحرک او کمتر از حد معمول شده باشد.
- اگر مایع آمنیوتیک به رنگ قهوه ای، سبز، زرد یا هر رنگ دیگر غیر از صورتی روشن در بیاید.
- اگر حالت استفراغ در شما قطع نمی شود.
- اگر شما از درد مشقت بار رنج می برند.
چطور علائم کاذب زایمان طبیعی را از علائم حقیقی تشخیص دهم؟
همان طور که شما به تاریخ زایمان خود نزدیک می شوید، انقباضات رحمی شما موزون تر و دردناک تر خواهد شد و شانس شما برای تجربه کردن یک زایمان غیر متعادل هم بالا می رود. به وجود آمدن انقباضات Braxton در هر زن بارداری، کمک زیادی برای آماده شدن بدن او به زایمان خواهد کرد. این انقباضات، سبب نرم تر و نازک تر شدن گردن رحم می شود. پس شما چگونه می توانید تشخیص دهید که وقت زایمان فرا رسیده است و یا این علامت یک هشدار اشتباه است؟ خواندن ادامه مقاله به دانستن نشانه های زایمان کاذب کمک خواهد کرده، و چگونگی تشخیص زایمان کاذب و حقیقی را به شما خواهد آموخت.
نشانه هایی از زایمان کاذب:
- انقباضات نامنظم رحمی
- احساس سفتی در شکم
- مشاهده نشدن پیشرفتی در روال طبیعی زایمان، در حال راه رفتن مادر
- مشاهده نشدن خون
- پاره نشدن غشای کیسه آب
نشانه های زایمان واقعی نسبت به زایمان کاذب:
- به خاطر داشته باشید که فرکانس انقباضات رحمی در زایمان واقعی ممکن است در ابتدا نامنظم بوده، اما در طول زمان این دردها در فواصل منظم رخ خواهد داد، اما انقباضات رحمی در زایمان کاذب نامنظم و غیر قابل پیش بینی هستند که می تواند با خواب شما تداخل پیدا نموده و شما را بد خو و بی حال نماید.
- شدت انقباضات رحمی و فرکانس آن ها با گذر زمان افزایش پیدا کرده و بدون توجه به تسکین دهنده هایی که استفاده می شود شدیدتر خواهند شد، اما در زایمان کاذب انقباضات رحمی بعد از مدتی فروکش کرده و زمانی دوباره شروع خواهد شد. به یاد داشته باشید که در زایمان کاذب، متوقف شدن و فعالیت این انقباضات هم با تغییر موقعیت شما هیچ فرقی نمی کند.
- طول انقباضات رحمی واقعی بیش از 30 ثانیه بوده و به تدریج طولانی تر می شود، اما این انقباضات در زایمان کاذب، در طول زمان متفاوت می باشد.
- مرکز تولید انقباضات در زایمان درست از پایین کمر شروع شده و از طریق شکم به اطراف منعکس خواهد شد. اما در یک زایمان کاذب، این انقباض در مراکز کشاله ران و قسمت های پایین شکم خواهد بود.
- همچنین، قدرت این انقباضات در زایمان واقعی با پیشرفت زمان قوی تر خواهد شد، در حالی که قدرت انقباضات در زایمان کاذب در طول زمان افزایش نمی یابد، به صورتی که این انقباضات در ابتدا قوی بوده، اما با گذشت زمان به تدریج ضعیف تر خواهد شد.
- تغییرات ایجاد شده در دهانه رحم مادر باردار در زایمان واقعی، گردن رحم را نازک تر و نرم تر خواهد کرد. اما در زایمان کاذب کشش دهانه رحم زیاد نخواهد شد.
نکاتی برای آسان نمودن تحمل دردهای زایمان کاذب:
به عنوان یک مادر باردار، به خاطر داشته باشید که ایجاد شدن انقباضات Braxton در زایمان کاذب، کاملا طبیعی بوده و ممکن است در هر زمان از سه ماهه سوم بارداری رخ دهد. اگر این انقباضات، احساس ناراحت کننده ای در شما به عنوان یک مادر بارداری به وجود می آورد، می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- قدم زدن
- تغییر موقعیت قرارگیری خودتان
- کمی استراحت کردن
- نوشیدن مقدار زیادی آب
- به دست آوردن آرامش بدن با گرفتن حمام آب گرم
- ماساژ دادن کل بدن
مادر باردار چه زمانی باید به دنبال کمک های پزشکی باشد؟
این نکته بسیار مهم است که اگر مادر بارداری در سه ماهه آخر بارداری خود تغییرات زیر را در بدنش مشاهده کرد، حتما به دکتر مراجعه کند:
- مشکل خونریزی واژینال و این که خون بیرون آمده قرمز روشن باشد.
- نشت مداوم مایع و یا آب از رحم حتی در صورت استراحت.
- به وجود آمدن تغییر قابل ملاحظه در حرکت نوزاد (شما به عنوان یک مادر باردار ممکن است کمتر از 6 تا 10 جنبش در یک ساعت در شکم خود احساس کنید.)
اگر شما به عنوان یک مادر باردار قبل از هفته سی و هفتم دوران بارداری خود، متوجه هرگونه نشانه ای از زایمان طبیعی در خود شدید، احتمال دچار شدن به زایمان زودرس در شما وجود دارد و حتما با ماما یا دکتر معالج خود تماس بگیرید. اما اگر این علائم بعد از هفته سی و هفتم بارداری شما روی دهد، نشستن در خانه طی این انقباضات اشکالی ندارد، مگر اینکه دکتر شما قبلا توصیه دیگری کرده باشد. اگر شما در این مورد مطمئن نیستید، حتما دکتر یا مامای معالج خود تماس بگیرید. به همین دلایل است که پزشکان زنان و زایمان باید در هر زمانی در دسترس بیماران خود باشند، تا برای بحث در مورد این نگرانی ها آن ها را همراهی کنند و دریابند که آیا بروز انقباضات رحمی، نشانه ای از زایمان است و یا زایمان کاذب
اقدامات لازم قبل از زایمان طبیعی که میتوانید در خانه انجام دهید:
1. اولین اقدام برای راحتی زایمان طبیعی قدم بزنین و حرکت کنید
قدم زدن، تکان خوردن، نشستن روی یک زانو، نشستن کامل، حرکت نوسانی(همانند تاب خوردن)، به پهلوهای مختلف خوابیدن در زمان استراحت ، به انقباضات بدن شما برای زایمان طبیعی آسانتر ، کمک می کند چرا که حرکت ، به خروج نوزاد از کانال زایمانی کمک می کند. به علاوه تحرک از فشار وارده می کاهد و ذهنتان را به موضوع دیگری غیر از درد متمرکز می کند ، تحرک داشتن در خانه بدون محدودیت های بیمارستان بسیار آسان تر است. زمانی که انقاباضات جداگانه ۵ دقیقه ای در هر ساعت یا بیشتر داشتید و این انقباضات هر لحظه قوی تر و به هم نزدیک تر می شوند در این موقع نوع حرکت اهمیتی ندارد با ماما، دکتر و یا اورژانس تماس بگیرید. اگر انقباضات با فاصله ۵ دقیقه ای باشند و شما روی تخت دراز کشیده اید اما فواصل انقباضات با رفتن به وان حمام یا قدم زدن افزایش یافته احتمالا این زمان وقت مناسب برای رفتن به بیمارستان نیست.
2. آب داغ ، بهترین اقدام قبل از رفتن به بیمارستان:
کمپرس داغ، حمام و دوش داغ روش های مطلوبی هستند، آب داغ درد را کاهش می دهد و عضلات پشت، شکم، پاها و ناحیه تناسلی را در حالت استراحت می برد این در حالی است که رحم کار خود را انجام می دهد. اگر وان حمامتان بزرگ نیست می توانید دوش بگیرید، قرار دادن کمپرس داغ روی پشت و شکم از کارهای معجزه آسا است. گذراندن مراحل اولیه در وان بسیار مناسب است اما ممکن است که فواصل بین انقباضات را برای مدتی افزایش دهد ، نگران نباشید، انقباضات دوباره به حالت طبیعی برمی گردد. بسیاری از مراکز زایمان وان و یا جکوزی زایمان دارند بنابراین از پرسش در مورد امکان زایمان در آب داغ غافل نشوید.
زمانی که انقباضات در حال شدت گرفتن بودند یا حتی زمانی که در وان حمام یا زیر دوش هستید و آب داغ دیگر دردتان را آرام نمی کند از همسرتان کمک بخواهید، بسیاری از پزشکان حمام کردن بعد از پاره شدن کیسه آمنیوتیک را کاملا ایمن در نظر گرفته اند در حالی که برخی در مورد احتمال کم عفونت نگران اند.
3. آرامش درونی و مدیتیشن یکی از بهترین اقدامات مادر قبل از زایمان :
تنفس منظم، مدیتیشن، خود هیپتونیزمی و سایر تکنیک های آرام بخش ابزارهای ایده آلی برای تمامی مراحل زایمان هستند ، اما انجام آن ها زمانی راحت تر است که در جایی گرفتار نباشید ، وقتی در بیمارستان هستید پرستار مرتبا علائم حیاتی تان را چک می کند، مانیتورها را بررسی می کند، خون گیری می کند، ترزیقات داخل وریدی انجام می دهد که این کارها می تواند با انجام مدیتیشن تداخل داشته باشد ، اما در خانه می توانید شمع روشن کنید، چشمانتان را ببندید، نفس عمیق بکشید و مدیتیشن انجام دهید و فضای مناسبی را برای آرامش خودتان ایجاد کنید. اگر انقاباضات به اندازه ای شدید است که تکنیک های آرام بخشی آن را قطع نمی کند، وان حمام یا دوش گرفتن را امتحان کنید، حالت نشستن خود را عوض کنید یا از دکتر و ماما خود درباره آمدن به بیمارستان سوال کنید.
4. برای داشتن زایمان طبیعی راحت ، صبور باشید:
حتی بعد از منظم شدن الگوی انقباضات، مراحل اولیه زایمان طبیعی ، در زایمان اول ۸ ساعت و در زایمان های بعدی ۵ ساعت یا بیشتر طول می کشد ، با وجود این که می خواهید زایمان زودتر تمام شود اما نیازی به عجله کردن نیست. خودتان را سرگرم، آرام، هیدراته (رساندن آب کافی به بدن) و سیر نگه دارید و برای ماراتن دوی سرعت زایمان برنامه بریزید ، اگر خسته شدید به ماما یا دکتر خود اطلاع دهید، آن ها به شما کمک خواهند کرد درباره این که مرحله بعدی زایمان ، در خانه یا بیمارستان باشد تصمیم بگیرید.اگر خونریزی شدید دارید، نوزداتان حرکت نمی کند، احساس بدی دارید یا هر مشکل دیگری دارید که باعث می شود زایمان تان به طور طبیعی پیش نرود، ماندن در خانه را فراموش کرده و به بیمارستان بروید تا تحت بررسی های بیشتر قرار گیرید. اما اگر به بیمارستان رسیدید و متوجه شدید همه چی طبیعی است و شما همچنان در مرحله اول زایمان هستید بهتر است فکر برگشتن به خانه باشید، در این مورد هیچ خجالت زدگی نداشته باشید چرا که این کار شانس زایمان که قبلا برنامه ریزی کرده بودید افزایش می دهد.
11 موقعیت مناسب برای کمک به تمرکز مادران در طول روند زایمان طبیعی:
-
A. مراحل مقدماتی روند زایمان طبیعی:
زمانی که متوجه شروع فرایند زایمان طبیعی در خودتان شدید، زیاد حرکت نکنید و تمام انرژی خود را برای انجام این روال مهم نگه دارید، چون هر مادر بارداری برای به پایان رساندن یک زایمان خوب نیاز به انرژی و قوای بدنی زیاد دارد. استراحت کافی در بین دردها، دراز کشیدن و یا نشستن راحت بر روی صندلی و تکیه دادن پشت به یک جای صاف می تواند برای کاهش درد و تمرکز بیشتر مادران، بسیار کمک کننده باشد. عمل استراحت کردن را تا زمانی که ممکن است ادامه دهید. زمانی که انقباضات رحمی در شما قوی تر شود، سعی کنید با تمرکز بر روی سیستم واکنشی بدنتان به تغییرات حاصل از آغاز فرایند زایمان خوب پاسخ دهید.
ثابت شده است که تمرینات تنفسی عمیق و منظم در انجام روند زایمان خوب و طبیعی بسیار موثر خواهد بود. همچنین، به یاد داشته باشید که ایستادن و یا راه رفتن مادر در حین شروع دردهای زایمانی، می تواند سرعت کار را افزایش دهد. قرار دادن دست ها بر دور گردن شریک زندگیتان می تواند سبب آرامش شما مادر باردار شود. در این حالت شما با حمایت شریک زندگی خود دستهایتان را به پشت او تکیه داده و با حرکت آرام بدن خود باعث تسکین درد شدید زایمان خواهید شد.
-
B. مرحله فعال زایمان طبیعی:
مرحله بعدی از روند زایمان طبیعی که شما را به زمان واقعی تولد فرزندتان نزدیک می کند، مرحله دوم و فعال است. موقعیت های متعددی وجود دارند که استفاده از آن ها به شما حس آرامش و قدرت مقابله با درد را خواهد داد. خود مرحله فعال زایمان زیر مراحلی دارد که عبارتند از:
-
تاب خوردن آرام مادر:
ثابت شده است که تکان خوردن آرام مادر در حالی که بر روی یک سطح راحت و صاف نشسته است و یا نشستن در لبه تخت می تواند یک عامل پشتیبانی او باشد.
-
قرار گرفتن در حالت خیز برداشتن:
قرار گرفتن در موقعیت خیز به مادر باردار کمک خواهد کرد تا حرکت خود به محیط اطراف را افزایش دهد، می توانید سر پا ایستاده با بالا بردن یک پا و استراحت دادن آن بر روی یک صندلی بر درد شکم و انقباضات رحمی خود بیشتر تمرکز کنید. هنگامی که شما در این موقعیت قرار گرفتید، می توانید در طول انقباضات رحمی، به سمت پای استراحت کننده خم شوید و تا شروع انقباض بعدی صبر کنید.
-
خم شدن مادر در حال زایمان طبیعی:
مادر برای به دنیا آوردن نوزاد، به جلو خم می شود، به عضلات خود کمک خواهد کرد تا زمانی را به استراحت کردن اختصاص دهد و باعث افزایش ظرفیت حرکت نوزاد در داخل محیط رحم خواهد شد.
-
بالا بردن پاهای مادر باردار:
شما به عنوان یک مادر باردار، می توانید پای خود را در حالی که در بر روی صندلی نشسته اید، بالا ببرد. سپس، با شروع هر انقباض جدید رحمی به سمت پاهای خودتان خم شوید.
-
زانو زدن مادر باردار:
این نوع نشستن موقعیتی است که کمک می کند تا درد عضلات و پشت شما ، کاهش یابد. اگر شما از این موقعیت، در حالی که به جلو خم شده اید، استفاده کنید، می تواند به باز شدن بیشتر لگن شما کمک کند. در این حالت، شما با استفاده از یک بالش و یا یک توپ بزرگ برای حمایت از بدنتان در زمان خم شدن به جلو کمک بگیرید. لازم است بدانید که تاثیر مثبت این روش در پیشبرد زایمان ثابت شده است، پس حتما این موقعیت را با آغاز علائم اولیه زایمان طبیعی در خود امتحان کنید.
-
چمباتمه زدن مادر در حال زایمان :
حالت چمباتمه زدن در مادران در حین انجام زایمان طبیعی به باز شدن بیشتر لگن آن ها کمک می کند. این حالت به جنین داخل رحم مادر فضای بیشتری را برای حرکت نمودن فراهم خواهد کرد. همچنین، حالت چمباتمه زدن به مادر کمک خواهد کرد تا فشار زیادی را که انقباضات شدید به وجود می آورند، به راحتی تحمل نماید. استفاده از یک صندلی در محل چمباتمه زدن و گرفتن پشت آن صندلی توسط دست های مادر، کار را برای او آسان خواهد کرد. بنابراین، به عنوان یک مادر باردار حتما این موقعیت را برای بهتر شدن روند زایمان خود امتحان کنید.
-
تکیه دادن مادر:
مادر بارداری که در حال زایمان است، می تواند در محل نشستن خود بالشی را در پشت خود قرار دهد و یا به هر شخص دیگری که بخواهید تکیه دهد، تا در زمان روی دادن هر انقباض، به سمت جلو بدن خودش خم شود و زانوها را در جهت بدنش جمع نماید.
-
موقعیت چهار دست و پا:
قرار گرفتن مادر در این حالت رسیدن اکسیژن بیشتر به نوزاد او را تضمین خواهد داد. موقعیت چهار دست و پا بهترین موقعیتی خواهد بود که شما به عنوان یک مادر در حال زایمان، می توانید از آن به منظور کاهش فشار بر روی ستون فقرات خودتان استفاده نمایید. با انجام این کار، کمر درد شما کاهش زیادی خواهد یافت. همچنین، لازم است به یاد داشته باشید که قرار گرفتن مادر در حال زایمان در موقعیت چهار دست و پا، به چرخش و حرکت نوزاد او در یک موقعیت بهتر کمک شایانی خواهد کرد.
-
تکیه دادن به سمت چپ بدن در حالت نشسته:
قرار گرفتن در این وضعیت، جریان خون را به رحم و نوزاد او افزایش خواهد داد. همچنین، در این حالت، وزن جنین هم تحت پوشش قرار خواهد گرفت. این موقعیت زمانی به مادر باردار توصیه می شود که او دارای کمر درد شدید باشد. شما می توانید با استفاده از یک بالش بین زانوهای خود، فشار وارده را کاهش دهید. همچنین، لازم است بدانید که عمل کردن به این توصیه به مادرانی که دارای فشار خون بالا هستند، هم بسیار مفید خواهد بود.
نمی توان گفت که جایگاه خاصی برای همه مادران وجود دارد، چون ممکن است موقعیت قرارگیری هر فرد متفاوت باشد. با این حال، شما همیشه می توانید انعطاف پذیر بوده و ترکیبی از موقعیت های مختلف را که ممکن است در طول فرآیند زایمان به سهولت و راحتی زایمان شما کمک کند، را امتحان کنید.
به همان اندازه که قرار گرفتن در موقعیت های مختلف بدنی می تواند به انجام آسان روند زایمان طبیعی در شما کمک کند، تنفس عمیق و منظم هم بسیار موثر خواهد بود. همه این کارها کمک می کند تا مادر برای مقابله با هر نوع فشار جسمی و روحی مقاوم شود. حفظ آرامش و عصبی نشدن مادر هم بسیار مهم است. حمایت شریک زندگی هم در این مرحله به کاهش درد، کوتاه شدن مدت آن و همچنین به دنیا آمدن سریع نوزاد کوچک شما کمک زیادی خواهد نمود.
اتفاقاتی که زمان ورود نوزاد به لگن مادر حیت زایمان طبیعی رخ می دهد:
آیا زمان مشخصی برای ورود نوزاد به لگن مادر وجود دارد؟
به یاد داشته باشید که زنان باردار، درباره گذراندان روزهای آخر از دوران بارداری خود و در مورد حرکت نوزاد به سمت لگن تجربه های متفاوتی دارند، چون بدن هر فرد با فرد دیگر تفاوت زیادی دارد. بنابراین، هیچ فرمول خاصی برای پیش بینی زمان رها شدن نوزاد از رحم و ورود او به لگن وجود ندارد، تنها می توان ادعا کرد که روی دادن این اتفاق، معمولا در هفته های آخر دوران بارداری اتفاق می افتد.
معمولا یک جنین در چه زمانی از رحم مادر عبور کرده و وارد لگن می شود؟
دراصطلاحات علمی، زمان ورود نوزاد به قسمت لگن مادر، روشن است. اگر مادر اولین بار است که بارداری را تجربه می کند، نوزاد او ممکن است دو تا چهار هفته قبل از زمان شروع زایمان ، به سمت لگن او رها شود. اما لازم است بدانید که در مورد مادرانی که تجربه زایمان های دیگری را داشته اند، این کار درست قبل از شروع درد اتفاق می افتد.
چرا نوزاد در مرحله عبور از رحم و ورود به لگن، آهسته عمل می کند؟
نیرویی باعث می شود تا هر نوزادی، سفر دشوار خود را برای ورود به این جهان آغاز کند. بدن مادر باردار هم در روزهای آخر دوران بارداری تحت تاثیر آن نیرو تغییراتی را به منظور تسهیل در خروج نوزاد از رحم و ورودش به این جهان متحمل خواهد شد. اولین گام برای تولد نوزاد زمانی که او به سمت پایین لگن مادر حرکت می کند. این گام، آمادگی نوزاد و نزدیک شدن موعد تولد او را به مادر نشان خواهد داد. انجام این مرحله ، عضله لگنی مادر را آماده تر نموده و باعث می شود فرایند تولد نوزاد آسان تر انجام شود.
علائمی که نشان دهنده حرکت آرام نوزاد از سمت رحم و ورود او به لگن مادر است:
چگونه شما به عنوان یک مادر باردار می فهمید که حرکت نوزاد در رحمتان کاهش یافته است؟ برخی نشانه-هایی که به شما هشدار می دهد که فرزندتان سفر خود را رو به پایین و به سمت لگن آغاز کرده است و آماده زایمان است ، شاید سبب بروز برخی علائم جدید در بدن شما هم بشوند، که این علائم عبارتند از:
-
تکرر ادرار :
همانطور که جنین داخل رحم شما در جهت رو به پایین حرکت می کند، مثانه شما به عنوان یک مادر حامله، بیشتر تحت فشار اعمال شده توسط نوزاد قرار می گیرد و این شرایط باعث تکرر ادرار در شما خواهد شد. با این حال، بسیاری از زنان باردار علاوه بر تکرر ادرار، از عفونت دستگاه ادراری خود هم (UTI) که بسیار شایع است، رنج می برند.
-
احساس فشار بیشتر در لگن :
زمانی که نوزاد در نزدیکی لگن مادر جایگزین می شود، شما به عنوان مادری که روزهای پایانی بارداری خود را سپری می کنید، فشار ناراحت کننده ای را در قسمت پایین شکم خود احساس خواهید کرد. لازم است بدانید که این احساس فشار با راه رفتن بدتر هم خواهد شد و می تواند به عنوان نشانه ای از نزدیک شدن وقت زایمان در شما باشد. فراموش نکنید که ممکن است این شرایط، حتی در مدل راه رفتن مادر هم تغییراتی به وجود آورد.
3.نزدیک شدن به زمان زایمان طبیعی و افزایش اشتهای مادر باردار:
در نه ماه اخیر شما به عنوان یک مادر باردار، همیشه از حملات سوزش سر دل شکایت داشتید و از آن رنج می بردید. بروز این حالات در مادر حامله، به دلیل رقابت رحم و معده برای به دست آوردن فضای بیشتر خواهد بود. بر خلاف باور عموم که می گویند: "سوزش سر دل شدید به معنی پرپشت بودن موهای سر نوزاد است." جالب توجه این است که مطالعات علمی نشان می دهد، حقیقتی متفاوت در پشت این ادعا وجود دارد.
هنگامی که جنین داخل رحم شما، آرام آرام به سمت لگن حرکت می کند، در نهایت فضای بیشتری برای معده مادر باز خواهد شد. بالاخره مادر باردار، در هفته های آخر بارداری خود می تواند با سوزش سر دل خداحافظی نموده و مواد غذایی بیشتری میل کند، بدون این که احساس فشار ناراحت کننده ای در معده و شکم خود داشته باشد.
-
تنفس راحت تر مادر باردار با حرکت نوزاد به سمت لگن :
زمانی که جنین داخل رحم شما در حال حرکت به پایین رحم و جایگزین شدن در لگن مادر است، ریه های شما فضای بیشتری را برای تنفس راحت به دست خواهند آورد. در این شرایط، دیگر لازم نیست برای انجام هر کار ناچیزی به نفس نفس بیفتید!
-
به وجود آمدن تغییراتی در شکل شکم مادر:
اگر شما مادر باردار به فرم بدن خود دقت کنید، با نزدیک شدن به وقت زایمان خودتان، خواهید دید که شکل شکمتان نسبت به قبل متفاوت شده است و وقتی که نوزاد داخل رحم شما آهسته آهسته به سمت لگن حرکت کند، کاملا قابل مشاهده خواهد بود. با حرکت نوزاد به سمت لگن، دست اندازهای شکم شما کمتر خواهد شد. حتی اگر خود شما متوجه این موضوع نشوید، مردم اطراف شما، قطعا بر روی به وجود آمدن این موضوع نظر خواهند داد!
-
ظاهر شدن بواسیر در روزهای نزدیک به زایمان طبیعی :
به خاطر داشت باشید که این نتیجه ناخوشایند بر اثر ورود نوزاد به لگن مادر اتفاق خواهد افتاد! بسیاری از زنان حامله در طول هفته های پایانی بارداری، یبوست یا بواسیر شدیدی را تجربه می کنند. پس، شما هم مانند مادران باردار دیگر، زیاد نگران نباشید. تنها لازم است فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کرده و نوشیدن آب بیشتر را در این دوره اصلا فراموش نکنید.
برای از بین بردن عوارض ناشی از ورود نوزاد به لگن مادر چه باید بکنید؟
اگر شما فکر می کنید که تحرک نوزادتان کاهش یافته است، حتما در اسرع وقت با دکتر معالج خود تماس بگیرید، چون او با بررسی و تایید ورود نوزاد به لگن مادر، شما را از نگرانی دور خواهد نمود است. اگر این علائم قبل از هفته 30 بارداری در شما مادر حامله مشاهده شده است، بدانید که نیاز به مراقبت های بهداشتی بیشتری دارید. اگر دکتر معالج شما با دیدن علائم فکر کند که ممکن است در معرض خطر زایمان پیش از موعد قرار بگیرید، اقدامات پیشگیرانه خاصی، مانند استراحت مطلق و ماندن در بستر را برای شما تجویز خواهد کرد.
اما اگر همه چیز مسیر عادی خود را طی کند، به عنوان یک مادر باردار دیگر نیازی به انجام اقدامات فوری دکتر برای آماده کردن خود نسبت به تولد نوزاد و زایمان غیرطبیعی نخواهید داشت. اما این نکته را به خاطر بسپارید که با آغاز ماه آخر بارداری، همیشه ساک بیمارستان خود و فرزندتان را آماده نموده و در دسترس قرار دهید. همیشه به یاد داشته باشید شما به عنوان مادری که درد زایمانش شروع شده است، نمی خواهید گرفتار نگرانی و استرس شوید!
زمان درست وارد کردن فشار در هنگام زایمان طبیعی چه موقع است؟
ممکن است شما هم به عنوان یک زن باردار شنیده باشید که فشار دادن به رحم در هنگام تولد نوزاد مانند تمایل رفتن به دستشویی جهت اجابت مزاج است. لازم است بدانید که فشار دادن، مرحله دوم از روند زایمان زنان را تشکیل می دهد. در واقع، انجام این فاز پس از کامل شدن انقباضات رحمی در زنان، به منظور خروج سر نوزاد از دهانه رحم موثر می باشد. در غیر این صورت، روند زایمان کامل نمی شود! پس زمانی که نوزاد وارد کانال تولد شد، فشار دادن مادر می تواند او را زودتر از زمان معمول به دنیا بیاورید. مقاله زیر، ایجاد فشار توسط مادر را به طور کامل توضیح می دهد. اگر روند فشار دادن مادر به طور صحیح صورت گیرد، بهترین موقعیت را برای تولد نوزاد ایجاد نموده و سبب آسان تر شدن روند کار خواهد گردید.
تشخیص زمان وارد کردن فشار برای تولد نوزاد:
وقتی دهانه رحم زنی با شروع انقباضات رحمی، به اندازه 10 سانتی متر و یا بیشتر از آن باز شد، بدن او آماده است تا کودک را به بیرون از محیط رحم انتقال دهد. در چنین مواقعی، مادر می تواند فشار سر کودک را در بین پاهای خود احساس کرده و خود را برای فشار دادن او به بیرون آماده کند. انگیزه فشار دادن در هنگام زایمان بسیار قوی است، زیرا اکثر زنان در هنگام فشار دادن احساس راحتی کرده و به طور طبیعی نوزاد خود را به دنیا می آورند. البته فراموش نکنید که تحمل سختی در هنگام تولد نوزاد برای همه مادران ضروری است. معمولا مادران در زمان ایجاد فشار، حالات خاصی را در بدن خود احساس خواهند کرد، که عبارتند از:
افزایش فشار موجود در داخل کف لگن
قوی شدن حرکات روده زنان در هنگام انجام زایمان
ترشح شدید هورمون آدرنالین در خون مادر
احساس فشار و سنگینی در ناحیه مهبل (واژن)
با تجربه نمودن چنین حالاتی، بدن مادر به سادگی تحت تاثیر رفلکس خروجی جنین قرار گرفته و مادر می تواند با ایجاد فشار به رحم خود، روند خروج نوزاد را سرعت ببخشد. به عنوان یک خانم باردار به یاد داشته باشید که اگر پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما در هنگام بروز انقباضات رحمی برای زایمان به شما یک اپیدورال داد، نیازی به وارد کردن فشار نخواهید داشت. اما در چنین مواردی، باز هم در صورت لزوم دکتر معالج، زمان وارد نمودن فشار را به شما یادآوری خواهد کرد.
علائم شروع زایمان که حتما باید بدانید:
روند فشار دادن به رحم زنان در هنگام انجام عمل زایمان باید با تنفس و موقعیتی که در آن قرار گرفته است، هماهنگ داشته باشد تا فشار وارده بتواند با کارآمدی کامل، باعث خروج نوزاد از کانال تولد گردد. معمولا در چند مورد، مرحله فشار دادن برای برخی مادران طولانی است. یکی از این موارد زمانی است که مادر قبل از درک احساسات ذکرشده، شروع به وارد کردن فشار بکند. بنابراین، همه زنان برای جلوگیری از روند طولانی شدن فشار ، باید منتظر بمانند تا بدن سیگنال های لازم جهت انجام کار را ارسال نماید. در واقع، می توان ادعا کرد که باز شدن دهانه رحم هر مادر بارداری به اندازه دهانه 10 سانتی متر به این معنی نیست که زمان فشار دادن به رحم، جهت خروج نوزاد از کانال زایمان فرا رسیده است، هر مادری باید در چنین شرایطی اجازه دهد تا کودک خود به تنهایی حرکت کرده و وارد کانل تولد شود.
کسانی که فشار دادن بر روی رحم را جهت خروج نوزاد انجام داده اند، فلسفه های مختلفی دارند. برخی از ان ها توصیه می کنند که مادر باید در هنگام فشار دادن، تمرکز و دقت بیشتری داشته باشد تا بتواند به رحم خود کمک کرده و تولد نوزاد را آسان تر کند. برخی دیگر از آن ها می گویند که فشار مادر پیش از تکمیل شدن انقباضات رحمی می تواند باعث منقبض شدن گردن رحم شده و فرآیند تولد نوزاد را با مشکل مواجه گرداند. البته، طبق نظر پزشکان متخصص زنان و زایمان وارد نمودن فشار در اوایل شروع درد زایمان می تواند باعث ایجاد پارگی در گردن رحم شود. با این حال، مواردی ثبت نشده است که نشان دهد پاره شدن گردن رحم زنان در حین زایمان ناشی از وارد کردن فشار قبل از تکمیل انقباضات رحمی می باشد.
مادر باردار چه موقع و چگونه باید به رحم خود فشار وارد کند؟
به عنوان یک زن حامله به خاطر داشته باشید که موقعیت قرار گرفتن نوزاد در درون رحم در زمان شروع انقباضات رحمی باعث می شود که در اکثر موارد، فشار به رحم و شکم مادر وارد شود. بنابراین، درخواست برای وارد کردن فشار جهت تولد نوزاد باید از داخل بدن به مادر ارسال گردد. معمولا در چنین مواردی، پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما به بیمار توصیه می کند که برای فشار دادن به رحم خود کمی صبر کند تا پوست اطراف ناحیه واژن تنظیم شده و دچار پارگی و درد شدید نشود. با این حال، خود بدن مادر عنصر اصلی برای تنظیم روند تولد نوزاد بوده و وقتی که نوزاد وارد کانال تولد شود، همراه با بروز انقباض های شدید فرمان وارد کردن فشار نیز به مادر القا خواهد شد.
مراحل فشار دادن مادر در هنگام زایمان طبیعی:
در مرحله استقرار زایمان، انقباضات رحمی زن حامله منظم تر شده و پیشرفت روند زایمان و نزدیک شدن تولد نوزاد (مرحله انتقالی) را به دکتر متخصص زنان و زایمان یا ماما نشان می دهد. معمولا در این مرحله، رحم زن باردار هر پنج دقیقه یکبار دچار انقباض شده و هر انقباض 45 تا 90 ثانیه طول می کشد. تحمل درد ناشی از انقباضات واقعی رحم زنان ی آسان نیست، اما یک دوره استراحت مناسب بین هر انقباض وجود دارد که به مادر زمان می دهد تا نیروی از دست رفته بدن خود را بازیابد. البته در برخی موارد، انقباضات معمولا به حدی نیرومند و قوی است که دیگر فرد تمایلی به فشار دادن برای تولد نوزاد ندارد. اما هر مادری در چنین لحظاتی وقتی فکر می کند که تولد فرزندش بسیار نزدیک است، قطعا احساس انرژی جدید نموده و به راحتی درد را تحمل خواهد کرد. در این لحظات پایانی، مادر باید به تمام قسمت های بدن خود، به جز ماهیچه های شکم آرامش ببخشد تا کودک درون رحم بتواند وارد کانل تولد شده و متولد شود.
چگونگی کمک مادران در زایمان طبیعی به تولد نوزاد؟
رویکرد متفاوت برای فشار دادن مادر جهت تولد نوزاد وجود دارد، که عبارتند از:
فشار دادن خود به خودی مادر (فشار فیزیولوژیکی مادر): این نوع فشار برای تولد نوزاد در لحظات پایانی زایمان توسط اکثر پزشکان متخصص زنان و زایمان و ماماها به مادر توصیه شده و انجام می گیرد. البته، در این روش، باید بدن مادر آماده بوده و با دریافت سیگنال از مغز، هنگامی که نیاز به فشار دادن وجود دارد، آن را انجام دهد. کالج آمریکایی مأمورهای پرستار (ACNM) این عمل را به همه مادران توصیه می کنند، چرا که هم مادر و هم نوزاد از این فرایند سود برده و تولد نوزاد به آسانی و سریع صورت می گیرد.
آموزش دادن به مادر و مدیریت فشار توسط دکتر متخصص زنان و زایمان: امروزه این روش به طور گسترده زنان مورد استفاده قرار گرفته و معمولا ، عمل فشار دادن پس از باز شدن کامل دهانه رحم مادر انجام می گیرد. در واقع، بدون این که پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما به مادر دستور دهد، بدن او عمل فشار دادن را به طور غیرارادی انجام خواهد داد. اگر چه فشار دادن غیرارادی مادر در هنگام زایمان طبیعی یک روال معمول است، اما کارشناسان زنان و زایمان بر این باورند که این نوع فشار برای مادر یا کودک سودمند نیست، زیرا می تواند سبب آسیب رسیدن به نوزاد داخل رحم شده و مادر را با عوارض جدی بعد از زایمان روبرو کند.
فشار دادن خود به خود چگونه در بدن زن حامله انجام می شود؟
در این رویکرد، ماما یا پزشک متخصص زنان و زایمان از بیمار خود می خواهد که به نوای بدن خود گوش کرده و هر زمان که احساس کند این کار باید انجام شود، تلاش خود را برای فشار دادن شروع کند. در چنین مواردی، دکتر متخصص زنان و زایمان ممکن است این موارد را به بیمار خود پیشنهاد کند:
اول این که هر زمان بروز انقباضات رحمی فشار زیادی به مادر می آورد باید نفس عمیق کشیده و ، آرامش خود را حفظ کند زیرا با این کار به بیرون آمدن سریع نوزاد و راحتی بدن خود کمک زیادی خواه نمود.
دوم این که مادر باید سعی کند تا نفس های عمیق بیشتری کشیده و عمل فشار دادن را به طور متناوب تکرار نماید. انجام این کارها باید کاملا صحیح و اصولی صورت گرفته و صدای نفس کشیدن مادر در حال فشار دادن به وضوح شنیده شود.
در مرحله بعد، مادر هر پنج تا شش ثانیه تنفس عمیق کرده و تا زمانی که پزشک متخصص زنان و زایمان دستور دوباره برای فشار دادان را به او نداده باشد، از این کار به صورت خودسرانه اجتناب می نماید. زنان باردار هرگز نباید نفس خود را برای مدت طولانی نگه دارند.
در مرحله بعد که دوره استراحت بین انقباضات نامیده می شود، بدن مادر ارام شده و او باید با کشیدن نفس راحت تا زمان بروز انقباضات دیگر استراحت کند.
در مراحل پایانی، هنگامی که مادر دوباره نیاز به فشار را در رحم خود احساس کرد، می تواند برای چند ثانیه در اوج بروز انقباضات رحمی دوباره عمل فشار دادن را تکرار کند.
در مرحله نهایی، همانطور که کودک به سمت پایین رحم حرکت می کند، فشار روی کف لگن بیش از حد شده و فرد احساس می کند که باید در طول انقباضات عمل فشار دادن را بیشتر از قبل تکرار کند.
دقیق ترین مراحل زایمان طبیعی :
آموزش انجام عمل فشار دادن به مادر باردار زمانی شروع می شود که دهانه رحم او تا حدود 10 سانتی متر باز شده و مرحله دوم روند زایمان طبیعی آغاز گردیده باشد. لازم است بدانید که این روند تا زمانی که نوزاد متولد شود، ادامه خواهد یافت. معمولا این مرحله چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد که میزان آن در بدن زنان مختلف، متفاوت است. در زمان نزدیک شدن به تولد نوزاد، ماما یا پزشک متخصص زنان و زایمان از بیمار خود می خواهد که در ابتدای انجام هر انقباض رحمی، نفس عمیق بکشد، زیرا در این شرایط با سفت شدن ماهیچه های شکمی، عمل فشار دادن توسط مادر به راحتی انجام می گیرد. زنان هم باید در چنین مواردی با پزشک متخصص زنان و زایمان یا مامای خود همکاری نموده و این مجموعه را به اتمام برسانند، که معمولا تا ده شماره باید تکرار گردد. روند فشار دادن در شبیه فشار دادن برای حرکت روده ها در هنگام اجابت مزاج با مدفوع سفت است! در واقع، شما به عنوان یک زن باردار برای تولد سریع و آسان نوزاد خود باید تنفس عمیقی کشیده و فشار دادن را تا ده مرتبه تکرار کنید. هدف پزشک متخصص زنان و زایمان، سه مرتبه فشار به ازای هر انقباض رحمی است. البته فراموش نکنید که برای جلوگیری از پاره شدن رحم، از بیمار خواسته می شود تا از فشار دادن در لحظه خروج سر نوزاد خودداری کند، زیرا این لحظه زمانی است که سر نوزاد، که بزرگ ترین قسمت بدن او است، وارد دهانه رحم شده و از طریق باز شدن واژن ظاهر می شود.
چرا پزشکان نباید برای تولد سریع نوزاد دخالت کنند، حتی اگر مرحله دوم زایمان طولانی شود؟
عمل فشار دادن مادر در هنگام انجام زایمان در مراکز تولد کشورمان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که مرحله دوم زایمان طبیعی برای نوزادان بسیار خطرناک است، به همین دلیل این مرحله باید کوتاه تر شده و با سرعت بیشتری صورت گیرد. از این رو کالج آمریکایی متخصص زنان و زایمان (ACOG) دستورالعمل هایی را برای تعیین زمان مرحله دوم تعیین نموده است که می توان ان ها را در زمان طولانی شدن مرحله پایانی زایمان به بیمار ارائه داد. در این دستورالعمل، مرحله دوم می تواند دو ساعت (بدون اپیدورال برای مادران) در بار اول طول بکشد، اما پس از سه ساعت (با اپیدورال برای مادران) در بار اول باید به اتمام برسد. اما در مادرانی که برای بار دوم یا سوم زایمان می کنند، زمان مرحله دوم از یک ساعت کمتر خواهد بود.
به همین دلیل اگر مرحله دوم در زنان باردار بیشتر از زمان ذکرشده طول بکشد، پزشکان متخصص زنان و زایمان یا ماماها انجام عمل سزارین یا زایمان با کمک خلاء و استفاده از فورسپس را به بیمار خود توصیه می کنند. اما فراموش نکنید که اگر در چنین شرایطی، حال مادر و کودک خوب بوده و روند زایمان به صورت طبیعی پیش برود، همیشه لازم نیست که پزشک متخصص زنان و زایمان مداخله کرده و با استفاده از راهکارهای کمکی تولد نوزاد را سریع تر انجام دهد. بیشتر مادرانی که قبلا تجربه طولانی شدن مرحله دوم زایمان طبیعی را داشتند، توصیه می کنند که بیمار باید از مداخله پزشکی در تولد نوزاد خود جلوگیری نموده و فرزندش را با روند طبیعی خود متولد نماید.
نتایج تحقیقات انجام شده توسط محققان در اواخر دهه 1970 نشان داده است که اگر مرحله دوم ، زنان بیش از دو ساعت طول بکشد، نظارت دقیق پزشکانمتخصص زنان و زایمان هم سلامت نوزاد را تأمین نخواهد کرد. نتایج پژوهش های محققان در مورد فشار دادن مادر می گوید:
مطالعاتی که در سال 2006 منتشر شد (از 300 زنی که بدون ایجاد زخم های اپیدورال روند را انجام دادند)، مشخص کرد که فاصله زمانی مرحله دوم زایمان طبیعی بین زنانی که فشار قوی تری برای تولد نوزاد از خود بروز می دادند، نسبت به زنانی که بدن آن ها فشار خود به خودی از خود نشان می داده است، اختلاف ناچیزی دارد. در واقع، این تحقیقات نشان داد که فشار دادن مادر برای خود او و تولد نوزاد داخل رحمش هیچ مزیتی ندارد. نتایج تحقیقات همین گروه که قبلا هم در یک گزارش منتشر گردیده بود، نشان می دهد مادرانی که برای تولد سریع نوزاد خود فشار بیش از حدی به رحم خود وارد نموده اند، پس از سه ماه به بیماری نشت ادرار مبتلا شده اند. اما برخی دیگر از مقالات اثبات کرد که فشار دادن خودبه خودی مادر در حین زایمان هیچ نوع اثرات نامطلوبی بر روی بدن خود مادر و فرزند داخل رحم او ندارد. با این حال، به عنوان یک زن باردار یادتان باشد که فشار دادن زیاد زنان در هنگام زایمان ممکن است عوارض متعددی را در بدن شما به دنبال داشته باشد، که تعدادی از آن ها عبارتند از:
- احتمال اپیزیوتومی یا پارگی پروینیال در زنان
- افزایش خطر ابتلا به آسیب ساختاری ادراری و لگنی در مادران بعد از تولد نوزاد
- افزایش میزان خستگی و استرس در مادران، زیرا هر بار فشاردادن مادر به انرژی نیاز دارد و مصرف زیاد انرژی در این مرحله باعث می شود که بدن انرژی مورد نیاز را برای زمانی که مادر تحت فشار است، تامین نکند.
- روبرو شدن با الگوهای ضربان قلب جنینی غیر قابل اطمینان (که نشان دهنده ناراحتی جنین است)
- افزایش احتمال تولد نوزاد با انجام عمل سزارین
مادر باردار چگونه باید در طول زایمان با روش اپیدورال برای خروج نوزاد از رحم خود فشار دهد؟
همانطور که می دانید روش اپیدورال تا حد زیادی بدن مادر را در حین انجام زایمان تحت تاثیر قرار خواهد داد. بنابراین، اگر در ناحیه لگن او هیچ گونه حساسیتی وجود نداشته باشد، مادر برای تولد سریع نوزاد خود با عمل فشار دادن، مشکل خاصی نخواهد داشت، زیرا مادر باردار نمی تواند فقط با بروز انقباضات رحمی فرزند خود را به دنیا بیاورد. اما برای زنانی که در طول عمر خود اولین بار مادر می شوند، فشار دادن اصولی برای خروج نوزاد از کانال زایمان خیلی دشوار است، زیرا آن ها با روند فشار دادن در حین زایمان آشنا نیستند.
نکته مهمی که همه زنان باید در مورد وارد کردن فشار به رحم خود در نظر داشته باشند، این است که پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما بعد از شروع انقباضات رحمی در بدن زن حامله یک معاینه واژینال انجام می دهد تا ببیند که دهانه رحم به طور کامل باز شده است یا نه. بعد از این مرحله، او از بیمار خود خواهش خواهد کرد تا با انجام عمل فشار دادن به تولد سریع نوزاد خود کمک کند. بنابراین، در چنین شرایطی، مادر ممکن است احساس فشار بیشتری را در مهبل یا کف لگن خود کند. البته ماما یا پرستاران باتجربه در این شرایط میزان و زمان فشار دادن مادر را با دقت کنترل خواهند کرد. معمولا ماما برای کنترل میزان انقباضات رحمی مادر باردار به نقطه اوج انقباضات نگاه کرده و سپس به او می گوید که برای فشار دادن اصولی، انقباضات موجود در رحم خود را مورد استفاده قرار دهد. همچنین، در چنین شرایطی ماما حتما موقعیت کودک را در درون رحم تعیین خواهد کرد، زیرا در بعضی موارد، استفاده از روش اپیدورال ممکن است آسیب جدی به کودک وارد کند. تا زمانی که وزن مادر و کودک درون رحم در سطح نرمال بوده و انقباضات رحمی جهت انجام زایمان در بدن مادر باردار کافی باشد، بدن خود به خود نوزاد را از طریق کانال تولد به جهت پایین رحم و دنیای خارج فشار می دهد؛ که این روش با عنوان "روش خودکار زایمان طبیعی" نامیده می شود.
رسیدن به مرحله پیشرفت باید موقعیت مناسب را برای اسکان خود پیدا کنند تا با راحتی و آرامش بتوانند دستورالعمل های پزشکان معالج خود را دنبال کرده و نوزاد سالمی به دنیا بیاورند. برای این کار زنان حامله که انقباضات منظم رحمی آن ها شروع شده است، می توانند در فواصل منظم و در هر سه بار انقباض، یکبار عمل فشار دادن را انجام دهند. البته فراموش نکنید که وقتی مادر احساس نیاز به فشار دادن را بکند، باید آن را انجام داده و به خروج راحت نوزاد خود از رحم کمک نماید. اگر در چنین مواردی به عنوان یک مادر باردار احساس خستگی زیاد کردید، باید در بین انقباضات که دوره استراحت نامیده می شو،د استراحت کرده و نیروی از دست رفته خود را به دست بیاورد.
نظر (35)