چرا حرکات جنین را حس نمی‌کنم؟ | الگوی حرکات طبیعی جنین

حرکات جنین به حرکات عضلانی کودک در حال رشد در داخل رحم مادر اشاره دارد. این حرکت ممکن است در ابتدا حرکات رفلکس باشد یا در پاسخ به سر و صدا یا لمس ایجاد شود. 

انواع حرکت جنین

تمام حرکات جنین یکسان نیستند. در ابتدا مادر ممکن است حرکات لرزاننده ای را احساس کند که بعداً به ضربات قوی تر تبدیل می شود و سپس متوجه حرکت، غلتیدن یا لرزیدن کودک می شود. حرکات سکسکه نیز وجود دارد. بنابراین حرکات جنین به عناوین زیر دسته بندی می شوند:

•  ضعیف
• قوی
• متحرک

رشد حرکات جنین در طول زمان

قبل از 9 هفته همه اندام ها با هم حرکت می کنند ، زیرا اعصاب هنوز در حال رشد هستند. جنین سر و پشت خود را قوس می دهد. در 9 هفتگی خمیازه و کشش در سونوگرافی قابل مشاهده است. در 10 هفته پس از لقاح ، ممکن است اندام ها را به طور جداگانه در حال حرکت و حرکات مبهوت مشاهده کنید. 

در 11 هفتگی کودک می تواند دهان خود را باز کرده و انگشتان خود را بمکد. در 12 هفته ، می توان کودک را مایع آمنیوتیک بلعید. در 13 هفتگی ، کودک با قدرت دستها و پاها را در لگد و ضربات حرکت می دهد و همچنین می تواند به لمس پوست پاسخ دهد. در هفته 14 و 20 ، یک رویداد بزرگ به نام سریع شدن رخ می دهد. این اولین برداشت از حرکت جنین توسط مادر است.

در حاملگی های اول معمولاً حدود 18-20 هفته احساس می شود ، در حاملگی های بعدی می تواند از 14 هفته زودتر باشد ، زیرا حساسیت عضلات شکم آرامتر است. از هفته 20 تا 36 ، انواع حرکات احساس می شود - حرکات ضعیف ، قوی و چرخشی. کودک تمام مفاصل و ستون فقرات را حرکت داده و از رشد مناسب مفصل اطمینان حاصل می کند. الگوی حرکت تغییر می کند ، با حرکات ضعیف با گذشت زمان به تدریج کاهش می یابد ، در حالی که حرکات قوی و چرخشی بیشتر می شود. 

در هفته 28 ، همه نوزادان رفلکس حیرت انگیز را نشان می دهند. در اینجا کودک هر دو دست و پا را به سمت قفسه سینه می آورد که ناگهان با صدای بلند ، حرکت ناگهانی یا احساس زمین خوردن از پا در می آید. در سه ماهه سوم ، کودک یک حرکت دوچرخه سواری از هر دو پا را نشان می دهد که به آن قدم زدن می گویند. این در کمک به وارونه نگه داشتن کودک برای زایمان طبیعی مهم است. در این زمان ، حرکات با فضای محدودی که جنین اکنون بزرگتر است ، تا حدودی محدود می شود.

الگوی حرکات جنین

فعالیت جنین در تمام دوران بارداری ثابت نیست. از هفته 20 تا 36 یا 37 ، در ابتدا بیشتر حرکات ضعیف وجود دارد. اینها به تدریج کاهش می یابد ، اما حرکات قوی و غلتکی افزایش می یابد. از هفته 36 یا 37 تا ترم کامل ، این حرکات قوی و غلتکی دوباره کاهش می یابد ، در حالی که حرکات ضعیف افزایش می یابد. 

ریتم های فعالیت جنین

حرکات ریتم زمان-شبانه و فعالیت خواب خود را دارند. جنین اغلب بین ساعات 9 صبح تا 2 بعدازظهر و 7 عصر تا 4 صبح بیشتر فعال است. در ماه آخر بارداری یا بیشتر ، کودک در هنگام خواب سبک بیشتر لگد می زند. گاهی اوقات جنین در طول چرخه های خواب کمتر حرکت می کند. هر چرخه به طور کلی 20-40 دقیقه طول می کشد ، اما ممکن است 90 دقیقه طول بکشد. چرخه فعالیت استراحت جنین با مادر هماهنگ نمی شود. 

درک حرکت جنین

مادر معمولاً حرکات جنین را هنگام خوابیدن به پهلوی چپ یا نشسته با پاهای بالا و تمرکز روی حرکات ، بهتر احساس می کند. وقتی مشغول کار است ، حتی ممکن است متوجه آنها نشود. سایر عواملی که مادر را از احساس حرکات جنین به طور عادی جلوگیری می کند: 

• حجم کم مایع آمنیوتیک که مانع حرکت آزاد جنین می شود
• چاقی که منجر به دیواره شکم ضخیمی می شود
• جفت قدامی (این بعد از 28 هفته معتبر نیست) ، که باعث افزایش ضخامت دیواره رحم در آن نقطه می شود
• سیگار کشیدن
• اولین بارداری با عضلات شکم تنگ
• داروهایی مانند الکل ، بنزودیازپین ها ، مواد افیونی از جمله متادون که مادر و جنین را آرام می کند

کاهش حرکات جنین و تعداد لگد

هر زمان مادر احساس کند که حرکات کودک کاهش می یابد ، آزمایش برای اطمینان از سلامتی کودک انجام می شود. پیش از این ، وضعیت جنین با استفاده از "شمارش لگد" ارزیابی می شد. این کار ممکن است به یکی از دو روش انجام شود. 

اول اینکه به مادر دستور داده می شود که در سمت چپ برای رسیدن حداکثر جریان خون به جنین بنشیند یا دراز بکشد و شمارش ده ضربه را انجام دهد و یادآوری می کند که چه مدت برای رسیدن به ده لگدطول می کشد.

و یا از او خواسته می شود بعد از صرف یک وعده غذایی معمولی در سمت چپ خود استراحت کند و تعداد ضربات خود را در ده یا پانزده دقیقه بشمارد. بیش از 10 ضربه در 2 ساعت معمولاً طبیعی تلقی می شود. کاهش فعالیت جنین در 70٪ مادران قابل توجه نیست. 

پیامدهای حرکات تغییر یافته جنین

وقتی وضعیت حادی برای جنین وجود دارد ، غالباً یکباره اتفاقی می افتد که بیشتر اوقات حرکات ضعیف است. با این حال در وضعیت مزمن جنین ، نشان داده شده است که حداقل 12 ساعت قبل از توقف قلب جنین ، کاهش یا توقف قابل توجهی در حرکات وجود دارد. این سیگنال هشدار حرکات (MAS) نامیده می شود ، و نشان دهنده مرگ قریب الوقوع جنین است. اگر قبل از آن مرگ جنین رخ ندهد ، تغییرات در ضربان قلب جنین پس از 1-4 روز MAS را دنبال می کنند. عوامل مرتبط با کاهش حرکات جنین عبارتند از:

• تاخیر رشد داخل رحمی (IUGR)
• محدودیت رشد جنین (FGR)
• عملکرد ضعیف جفت (نارسایی جفت)
• مایع آمنیوتیک کاهش یافته (oligohydramnios)
• زایمان زودرس
• خونریزی جنینی
• عفونت های داخل رحمی

نتایج نوزادی که کاهش حرکات داشته است:

• ناهنجاریهای مادرزادی
• تولد زودرس
• فلج مغزی
• ناتوانی ذهنی
• وزن کم هنگام تولد
• افت قند خون
• مرگ جنین
• مرگ نوزاد در اوایل دوره نوزادی
• افزایش خطر سزارین

هنگامی که درک کاهش حرکات وجود دارد ، لازم است سابقه مادر را ارزیابی کنید و آزمایش فیزیکی و آزمایش دیگری انجام دهید. مسیر ارزیابی به وجود عوامل خطرزا یا اینکه مادر در هر بارداری قبلی نتیجه بدی داشته است بستگی دارد. معمولاً انجام یک قلب و عروق (CTG) و سونوگرافی توصیه می شود. این آزمایشی است که وجود حرکات جنین و همچنین وجود پاسخ های مناسب ضربان قلب به حرکت را ارزیابی می کند. اگر CTG غیرطبیعی باشد و سونوگرافی قبلی انجام نشده باشد ، انجام سونوگرافی ممکن است لازم باشد. این به ارزیابی رشد جنین ، مورفولوژی و میزان مایع آمنیوتیک کمک می کند.

از چه زمانی حرکات جنین احساس می شود؟

معمولا از هفته 9 حرکاتی مانند لرزش احساس می شود اما معمولا با آغاز سه ماهه دوم بارداری حرکات بیشتر و راحت تر حس می شود.

چرا حرکات جنین را احساس نمی کنم؟

حجم کم مایع آمنیوتیک که مانع حرکت آزاد جنین می شود، چاقی که منجر به دیواره شکم ضخیمی می شود، جفت قدامی (این بعد از 28 هفته معتبر نیست) ، که باعث افزایش ضخامت دیواره رحم در آن نقطه می شود، سیگار کشیدن، اولین بارداری با عضلات شکم تنگ و داروهایی مانند الکل ، بنزودیازپین ها ، مواد افیونی از جمله متادون که مادر و جنین را آرام می کند رباعث می شود حرکات کم شود.