همه چیز درباره اختلال نعوظ | علائم و درمان

اختلال در نعوظ یکی از مشکلات رایج در میان همسران است که ممکن است رابطه جنسی و حتی زندگی مشترک را با مشکل مواجه هستند

تشخیص اختلال نعوظ

برای بسیاری از افراد ، معاینه فیزیکی و پاسخ دادن به سوالات (سابقه پزشکی) تمام مواردی است که پزشک برای تشخیص اختلال نعوظ و توصیه درمان نیاز دارد. اگر به بیماری مزمن سلامتی مبتلا هستید یا پزشک شما احتمال دارد که یک بیماری زمینه ای در آن وجود داشته باشد ، ممکن است نیاز به آزمایش های بیشتر یا مشاوره با یک متخصص داشته باشید.

آزمایشات مربوط به شرایط زمینه ای ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه بدنی: این ممکن است شامل بررسی دقیق آلت تناسلی و بیضه ها و بررسی اعصاب برای احساس باشد.
• آزمایش خون: ممکن است نمونه ای از خون شما برای بررسی علائم بیماری قلبی ، دیابت ، سطح پایین تستوسترون و سایر شرایط سلامتی به آزمایشگاه ارسال شود.
• آزمایش ادرار: مانند آزمایش خون ، از آزمایش ادرار برای یافتن علائم دیابت و سایر بیماری های زمینه ای استفاده می شود.
• سونوگرافی: این تست معمولاً توسط یک متخصص در مطب انجام می شود. این شامل استفاده از یک وسیله مانند گرز (مبدل) است که بر روی رگهای خونی تأمین کننده آلت تناسلی مرد نگه داشته می شود. این وسیله یک تصویر ویدئویی ایجاد می کند تا به پزشک شما اجازه دهد ببیند که آیا مشکل جریان خون دارید.این آزمایش گاهی اوقات همراه با تزریق داروها به آلت تناسلی برای تحریک جریان خون و تولید نعوظ انجام می شود.
• امتحان روانشناسی: پزشک شما ممکن است برای غربالگری از افسردگی و سایر دلایل احتمالی روانشناختی اختلال نعوظ سوال کند.

درمان اختلال نعوظ

اولین کاری که پزشک شما انجام خواهد داد این است که مطمئن شود برای هر شرایط سلامتی که می تواند باعث اختلال در نعوظ شود یا باعث بدتر شدن شما شود ، درمان صحیح را انجام می دهید.

بسته به علت و شدت اختلال نعوظ و هر بیماری زمینه ای سلامتی ، ممکن است گزینه های مختلف درمانی داشته باشید. پزشک شما می تواند خطرات و مزایای هر روش درمانی را توضیح دهد و ترجیحات شما را در نظر می گیرد. وضعیت شریک زندگی شما نیز ممکن است در انتخاب روش های درمانی شما نقش داشته باشد.

داروهای خوراکی اختلال نعوظ

داروهای خوراکی یک درمان موفقیت آمیز برای نعوظ برای بسیاری از مردان است. آنها عبارتند از:

• سیلدنافیل (ویاگرا)
• تادالافیل (Adcirca، Cialis)
• وردنافیل (لویترا ، استاکسین)
• آوانافیل (استندرا)

هر چهار دارو اثرات اکسید نیتریک را تقویت می کنند - یک ماده شیمیایی طبیعی که بدن شما تولید می کند و عضلات آلت تناسلی را شل می کند. این جریان خون را افزایش می دهد و به شما امکان می دهد در پاسخ به تحریک جنسی نعوظ داشته باشید.

مصرف یکی از این قرص ها به طور خودکار نعوظ ایجاد نمی کند. برای ایجاد نیتریک اکسید از اعصاب آلت تناسلی شما ابتدا تحریک جنسی لازم است. این داروها با تقویت این سیگنال ، عملکرد طبیعی آلت تناسلی را در بعضی از افراد امکان پذیر می کنند. داروهای خوراکی نعوظ خوراکی مسکن نیستند، هیجان ایجاد نمی کنند و در افرادی که نعوظ طبیعی دارند ، مورد نیاز نیستند.

دوز دارو ، مدت زمان اثر آنها و عوارض جانبی متفاوت است. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، گرفتگی بینی ، سردرد ، تغییرات بینایی ، کمردرد و ناراحتی معده است.

پزشک شما شرایط خاص شما را در نظر خواهد گرفت تا مشخص کند کدام دارو ممکن است بهترین نتیجه را داشته باشد. این داروها ممکن است مشکل نعوظ شما را بلافاصله درمان نکنند. شاید لازم باشد با پزشک خود کار کنید تا دارو و دوز مناسب دارو را پیدا کنید. قبل از مصرف هر دارویی برای اختلال نعوظ ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی ، پزشک خود را خوب کنید. داروها برای این مشکل در همه افراد موثر نیستند و ممکن است در شرایط خاص ، مانند بعد از جراحی پروستات یا اگر دیابت دارید ، اثر کمتری داشته باشند. بعضی از داروها همچنین ممکن است خطرناک باشند.

سایر داروهای اختلال نعوظ

سایر داروها برای اختلال نعوظ عبارتند از:

• خود تزریق آلپروستادیل: با استفاده از این روش ، از یک سوزن خوب برای تزریق آلپروستادیل (Caverject ، Edex) به قاعده یا سمت آلت تناسلی خود استفاده می کنید. در برخی موارد ، داروهایی که عموماً برای سایر شرایط استفاده می شوند ، به صورت خودکار یا به صورت ترکیبی برای تزریق آلت تناسلی استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به آلپروستادیل و فنتولامین اشاره کرد. غالباً این داروهای ترکیبی با نام های bimix (در صورت داشتن دو دارو) یا trimix (در صورت وجود سه دارو) شناخته می شوند.
• هر تزریق برای ایجاد نعوظ بیشتر از یک ساعت انجام می شود. از آنجا که سوزن استفاده شده بسیار ظریف است ، درد از ناحیه تزریق معمولاً جزئی است.
• عوارض جانبی می تواند شامل خونریزی خفیف از تزریق ، نعوظ طولانی مدت (پریاپیسم) و به ندرت ، تشکیل بافت فیبری در محل تزریق باشد.
• شیاف مجرای ادرار آلپروستادیل: درمان داخل ادرار با آلپروستادیل (موز) شامل قرار دادن شیاف آلپروستادیل کوچک در داخل آلت تناسلی در مجرای ادرار آلت تناسلی است. برای قرار دادن شیاف در مجرای ادرار آلت تناسلی خود از یک اپلیکاتور مخصوص استفاده می کنید.
• نعوظ معمولاً در عرض 10 دقیقه شروع می شود و در صورت موثر بودن ، بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. عوارض جانبی می تواند شامل احساس سوزش در آلت تناسلی مرد ، خونریزی جزئی در مجرای ادرار و تشکیل بافت فیبری در داخل آلت تناسلی شما باشد.
• جایگزینی تستوسترون: برخی از افراد اختلال نعوظ دارند که ممکن است به دلیل کم بودن سطح هورمون تستوسترون پیچیده باشد. در این حالت ، درمان جایگزینی تستوسترون ممکن است به عنوان اولین مرحله توصیه شود یا در ترکیب با سایر روش های درمانی انجام شود.

راه های غیر دارویی درمان اختلال نعوظ

اگر داروها در مورد شما موثر و مناسب نیستند ، پزشک ممکن است یک روش درمانی متفاوت را توصیه کند. سایر درمان ها عبارتند از:

پمپ های آلت تناسلی مرد

پمپ آلت تناسلی مرد (دستگاه نعوظ خلا) لوله ای توخالی با پمپ دستی یا باتری است. این لوله بر روی آلت تناسلی شما قرار می گیرد و سپس از پمپ برای مکش هوای داخل لوله استفاده می شود. این پمپ خلا ایجاد می کند که خون را به آلت تناسلی شما می کشاند.

هنگامی که نعوظ پیدا کردید ، حلقه تنش را در اطراف قاعده آلت تناسل خود می لغزید تا در خون نگه داشته شود و آن را محکم نگه دارید. سپس دستگاه خلا را برمی دارید. نعوظ معمولاً به اندازه کافی طول می کشد تا زن و شوهر رابطه جنسی برقرار کنند. حلقه تنش را بعد از مقاربت بر می دارید. کبودی آلت تناسلی مرد یکی از عوارض جانبی احتمالی است و انزال توسط باند محدود می شود. آلت تناسلی شما ممکن است در اثر لمس احساس سرما کند.

اگر پمپ آلت تناسلی مرد گزینه درمانی خوبی برای شما باشد ، ممکن است پزشک یک مدل خاص را توصیه یا تجویز کند. به این ترتیب می توانید مطمئن باشید که متناسب با نیازهای شما بوده و توسط یک تولید کننده معتبر ساخته شده است.

کاشت آلت تناسلی مرد

این روش درمانی قرار دادن وسایل جراحی در هر دو طرف آلت تناسلی مرد است. این ایمپلنت ها از میله های بادی یا قابل انعطاف (قابل خم شدن) تشکیل شده اند. دستگاه های بادی به شما امکان می دهند چه زمانی و چه مدت نعوظ داشته باشید. میله های شکل پذیر آلت تناسلی مرد را محکم اما قابل خم شدن نگه می دارد.

کاشت آلت تناسلی مرد معمولاً تا زمانی که روشهای دیگر آزمایش نشوند ، توصیه نمی شود. ایمپلنت ها از رضایت بالایی در بین افرادی که درمان های محافظه کارانه تری را امتحان کرده و ناموفق بوده اند برخوردار هستند. مانند هر عمل جراحی ، خطر عوارضی مانند عفونت نیز وجود دارد. اگر در حال حاضر عفونت ادراری دارید ، جراحی کاشت آلت تناسلی مرد توصیه نمی شود.

ورزش

مطالعات اخیر نشان داده است که ورزش ، به ویژه فعالیت هوازی متوسط ​​تا شدید ، می تواند اختلال نعوظ را بهبود بخشد. حتی ورزش های منظم و حتی شدید کمتر ممکن است خطر اختلال نعوظ را کاهش دهند. افزایش سطح فعالیت شما همچنین ممکن است خطر شما را بیشتر کاهش دهد. یک برنامه ورزشی را با پزشک خود در میان بگذارید.

مشاوره روانشناسی

اگر اختلال نعوظ شما به دلیل استرس ، اضطراب یا افسردگی ایجاد شده باشد - یا این شرایط باعث ایجاد تنش در روابط و روابط شما شده است - پزشک ممکن است به شما یا شما و همسرتان پیشنهاد کند که به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.

قبل از استفاده از هرگونه مکمل ، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شود که برای شما بی خطر است - مخصوصاً اگر بیماری مزمن دارید. برخی از محصولات جایگزین که ادعا می کنند برای اختلال نعوظ کار می کنند می توانند خطرناک باشند. سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد چندین نوع "ویاگرا گیاهی" هشدارهایی داده است زیرا آنها داروهای بالقوه مضر دارند که روی برچسب ذکر نشده است. دوزها نیز ممکن است ناشناخته باشند ، یا ممکن است در طول فرمولاسیون آلوده شده باشند.

برخی از این داروها می توانند با داروهای تجویز شده تداخل داشته و فشار خون را به طور خطرناکی پایین آورند. این محصولات به ویژه برای هر کسی که نیترات مصرف می کند خطرناک است.

درمان های خانگی اختلال نعوظ

برای بسیاری از افراد ، اختلال نعوظ ناشی از انتخاب سبک زندگی است یا بدتر می شود. در اینجا چند مرحله وجود دارد که ممکن است کمک کند:

• اگر سیگار می کشید ، آن را ترک کنید. اگر در ترک کردن مشکلی دارید ، کمک بگیرید. جایگزینی نیکوتین مانند لثه بدون نسخه یا قرص های لوزی را امتحان کنید یا از پزشک خود در مورد داروی تجویز شده ای که می تواند به ترک شما کمک کند سال کنید.
• پوندهای اضافی را از دست دهید. اضافه وزن می تواند باعث اختلال شود یا آن را بدتر کند.
• فعالیت بدنی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. ورزش از طرق مختلفی از جمله کاهش استرس ، کمک به کاهش وزن و افزایش جریان خون به شرایط زمینه ای کمک می کند که در اختلال نقش دارند.
• برای مشکلات الکلی یا دارویی درمان کنید. نوشیدن بیش از حد یا مصرف برخی داروهای غیرقانونی می تواند نعوظ را به طور مستقیم یا ایجاد مشکلات سلامتی طولانی مدت بدتر کند.
• مسائل مربوط به روابط را حل کنید. اگر در بهبود ارتباط با شریک زندگی خود مشکل دارید یا به تنهایی از پس کار بر می آیید ، مشاوره زوجین را در نظر بگیرید.

این که علت جسمی باشد ، روانی یا ترکیبی از هر دو ،می تواند منبع استرس روحی و روانی شما و همسرتان باشد. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید:

• تصور نکنید که شما یک مشکل طولانی مدت دارید. مشکلات گاه به گاه نعوظ را به عنوان تأملی در سلامتی یا مردانگی خود ملاحظه نکنید و به طور خودکار انتظار نداشته باشید که در برخورد بعدی جنسی خود دوباره دچار نعوظ شوید. این می تواند باعث اضطراب شود ، که ممکن است اختلال نعوظ را بدتر کند.
• شریک جنسی خود را درگیر کنید. شریک زندگی شما ممکن است ناتوانی شما در نعوظ را به عنوان نشانه کاهش علاقه جنسی ببیند. اطمینان شما از اینکه اینگونه نیست می تواند کمک کند. در مورد شرایط خود صریح و صادقانه ارتباط برقرار کنید. وقتی شریک زندگی خود را درگیر می کنید ، درمان می تواند برای شما موفقیت آمیزتر باشد.
• استرس ، اضطراب یا سایر نگرانی های بهداشت روان را نادیده نگیرید. برای رفع این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید یا با یک ارائه دهنده بهداشت روان مشورت کنید.