آیا می توانم جنسیت جنینم را انتخاب کنم ؟ (بخش دوم)

در آیا می توانم جنسیت جنینم را انتخاب کنم ؟  (بخش اول) درباره درمان ناباروری و تعیین جنسیت جنین خواندید ، در ادامه می خوانید..

آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت برای تعیین جنسیت جنین چیست؟

آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت فرآیندی است که می تواند طی بارورسازی درون لولۀ آزمایش انجام می گیرد تا یک یا دو سلول از یک نطفه برداشته شده و اختلال آنها از لحاظ ژنتیکی یا کروموزومی آزمایش شود. این آزمایش ها دو نوع اند: تشخیص ژنتیکی قبل از کاشت (PGD) و آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت (PGS). از هردو می توان برای آزمایش جنسیت نطفه ها استفاده کرد، اما انتخاب هرکدام به دلیل شما برای تعیین جنسیت جنینتان بستگی دارد.
در PGD، والدین با اختلال های ژنتیکی جدی موروثی می توانند نطفه های خود را تحت آزمایش قرار داده و خطر داشتن کودکی با همان وضعیت را کاهش دهند، گاهی اوقات تعیین جنسیت نطفه اهمیت دارد زیرا اختلال های ژنتیکی معینی با جنسیت ارتباط داشته و بطور عمده برای جنس نر عوارضی ایجاد می کنند.
برای مثال، اگر خطر داشتن پسری با تحلیل عضلانی دوشن والدین را تهدید کند، PGD می تواند نطفه های نر با ژن های غیرعادی را شناسایی کند. درنتیجه این نطفه ها در داخل رحم کاشته نخواهند شد، در PGS، نطفه های والدینی که گمان می رود تعداد کروموزوم های عادی باشد تحت آزمایش های اختلال های کروموزومی از قبیل نشانگان داون قرار می گیرد. با PGS همچنین می توان جنسیت نطفه ها را آزمایش کرد، بنابراین بعضی از کلینیک های بارورسازی به دلایل غیرپزشکی از قبیل متعادل سازی خانواده این آزمایش را پیشنهاد می کنند.

کارایی آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت برای تعیین جنسیت جنین 

در تعیین جنسیت نطفه، PGD و PGS با دقت تقریبی ۱۰۰ درصد عمل می کنند.
روند کار تعیین جنسیت جنین چگونه است؟
طی مرحلۀ بارورسازی درون لولۀ آزمایش (IVF) تخمک ها توسط منی دانه درون یک ظرف پتری بارور می شوند. از هرکدام از نطفه های ۳ الی ۵ روزۀ بدست آمده یک سلول واحد یا چندین سلول برداشته شده و اختلال های ژنتیکی آنها و یا عادی بودن تعداد کروموزومهایشان و همچنین کروموزوم های جنسی X وY آنها آزمایش می شود.
طی یک دورۀ منظم IVF، دانشمندان با مشاهدۀ نطفه ها در زیر میکروسکوپ سعی می کنند تشخیص دهند کدام یک بیشترین شانس کاشته شدن را دارند. اما در آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت، غیر عادی بودن ژنتیکی یا کروموزومی و جنسیت نطفه ها به طور کامل آزمایش می شود.
با انتقال نطفه های کاملاً سالم به درون رحم، احتمال سقط جنین یا داشتن فرزندی با اختلال ژنتیکی کمتر می شود. اگر بالاتر از ۳۵ سال سن داشته باشید آزمایش های قبل از زایمان، از قبیل بزل درون شامه یا نمونه برداری کوریانیک ویلوس (CVS) همچنان به شما پیشنهاد می شود تا غیرعادی بودن ژنتیکی آزمایش شود.
در بارورسازی درون لولۀ آزمایش، پزشکان معمولاً بیش از یک نطفه را درون رحم شما منتقل می کنند، تعداد آن به سن، کیفیت نطفه ها، و سابقۀ تولید مثل شما بستگی دارد. (چنانچه ٤۰ ساله یا بالاتر باشید، طبق روال سه الی ٤ نطفه ممکن است منتقل شود.) ولی اگر آزمایش PGD یا PGS بدهید، پزشکان معمولاً نطفه های کمتری منتقل خواهند کرد زیرا قبلاً آنهایی را که احتمال کاشته شدن ندارند یا منجر به حاملگی سالم نمی شوند، ازبقیه جدا کرده اند.

دلایل موافقت با تعیین جنسیت جنین

اگر حامله شوید، PGD و PGS تقریباً با قطعیت ۱۰۰ درصد تضمین می کنند که نوزادی با جنسیتی که آرزویش را داشتید به دنیا خواهید آورد.
با دنبال کردن دورۀ PGD یا PGS، نطفه های باقیماندۀ هردو جنسیت را می توان منجمد کرد. ازاین ها می توان در آینده در صورتی که شما سقط جنین کردید یا تصمیم گرفتید کودکان بیشتری به دنیا بیاورید، استفاده کرد. درصد موفقیت نطفه های منجمد شده همانند نطفه های تازه است اما این فرایند شامل جراحت بوده و به طور قابل ملاحظه ای ارزان تر است.

دلایل مخالف تعیین جنسیت جنین

فقط یک دورۀ بارورسازی داخل لولۀ آزمایش به همراه آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت می تواند بیش از ٢۰۰۰۰ دلار هزینه به همراه داشته باشد.
این فرایند شامل جراحت بوده و خارج کردن تخمک ها از تخمدان های شما می تواند دردناک باشد.
داروهای بارورکننده ممکن است عوارض جانبی ناراحت کننده ای داشته باشند که عبارتند از افزایش وزن، متورم شدن، آماس کردن و تصویر مبهم.
چنانچه درمورد هر نوع بارداری با بارورسازی درون لولۀ آزمایش (IVF) صدق می کند، بیشتر احتمالش هست که چندقلو بزایید. طبق آخرین آمارها از مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری در آمریکا، از بین همۀ نوزادانی که از طریق IVF (و فرایندهای مرتبط از قبیل انتقال نطفۀ چندگانه) به دنیا آمده بودند، حدود ٤٦ درصد آنها دوقلو یا چندقلو بودند. اما با روش های PGD و PGS احتمال چندقلو بودن پایین تر است زیرا در بسیاری از موارد تنها یک نطفه منتقل می شود.
در زنانی که کمتر از ۳۵ سال سن دارند، حدود ٤٦ درصد دوره های IVF تازه منجر به تولد نوزاد زنده می شود، و این درصد با بالارفتن سن شما کاهش می یابد. (بیشتر مراکز IVF درصدهای موفقیت بیشتری را با PGD و PGS گزارش میدهند زيرا در این روش ها نطفه های غیرعادی بکار گرفته نمی شود.)
باید تصمیم بگیرید که با نطفه های بکارگرفته نشده چکار بکنید: می توانید آنها را منجمد کرده، یا دور بیندازید یا به عنوان فرزند خواندگی به افراد دیگریا جهت تحقیقات تحویل دهید.

هزینه تعیین جنسیت جنین

طبق آمارمرکز درمانی زاد و ولد در آمریکا میانگین هزینۀ یک دورۀ واحد IVF، ۱٢٤۰۰ دلار است. آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت بین ۵۰۰۰ الی ٨۰۰۰ دلار به این مقدار می افزاید.
قابلیت دسترسی
بعضی از کلینیک های بارور سازی فقط به دلایل پزشکی آزمایش ژنتیکی قبل از کاشت را توصیه می کنند، نه برای تعیین جنسیت جنین. در مراکز دیگر شما می توانید برای انتخاب جنسیت جنینتان از روش PGS استفاده کنید، حتی اگر دلیل پزشکی برای این کار نداشته باشید. با کلینیک های بارورسازی تماس بگیرید تا با روش های آنها برای تعیین جنسیت جنین آشنا شوید.

آیا می توانم جنسیت جنینم را انتخاب کنم ؟  (بخش سوم) روش های تعیین جنسیت بیان شده است.