چرا نوزادم در عمل چهار دست و پا رفتن مشکل دارد؟

اگر ، نوزاد شما نیز در عمل چهار دست و پا رفتن دچار مشکل شده است، قبل از اینکه دچار استرس شده و آرامش خود را از دست بدهید، حتماً مقاله زیر را با دقت بخوانید. در این مقاله، تمام نکات لازم برای راهنمایی والدین در مورد این مشکل نوزادان بیان شده است.

برای اطلاع از سن مناسب چهار دست و پا رفتن نوزادان این مطلب نوزادان در چه سنی شروع به چهار دست و پا رفتن می­کنند؟ را بخوانید

زمان چهار دست و پا رفتن هر نوزادی متفاوت از سایر همسالان او است:

اگر روند رشد نوزادی طبیعی باشد، او می‌تواند اولین عمل چهار دست و پا رفتن را در شش ماهگی خود انجام دهد؛ اما زمان انجام این کار در نوزادان، دارای دامنه‌های متفاوتی بوده و از سن 6 تا 12 ماهگی فرق می‌کند. در واقع، می‌توان ادعا کرد که هر نوزادی برای یادگیری این مهارت، جدول زمان‌بندی منحصربه‌فردی داشته و تا زمانی که به طور طبیعی، رشد او کامل نشود، نمی‌تواند عمل چهار دست و پا رفتن را یاد بگیرید. بنابراین، در چنین مواردی لازم نیست که والدین نگران شوند، زیرا می‌توانند به راحتی، با تکرار برخی فعالیت‌ها فرزند خود را به یادگیری مهارت چهار دست و پا رفتن تحریک کنند.

نوزادان نارس ممکن است عمل چهار دست و پا رفتن را با تأخیر یاد گیرند:

هیچ وقت نباید میزان رشد مهارت‌های یک نوزاد نارس را با روند رشد یک نوزاد طبیعی مقایسه کرد، زیرا هر کار نوزاد نارس با تأخیر صورت خواهد گرفت. با این حال، بررسی وضعیت نوزاد نارس به طور منظم، توسط یک دکتر متخصص اطفال الزامی است؛ او در صورت مشاهده شرایط غیر استاندارد در بدن نوزاد، حتماً از یک مددجو استفاده خواهد کرد تا میزان تأخیر در شروع مهارت‌های مختلف را به حداقل برساند. بنابراین، به عنوان پدر و مادر یک نوزاد نارس، برای اطمینان کامل از سلامت فرزند خود حتماً تمام مراحل رشد او را به کمک یک دکتر متخصص اطفال بررسی کنید.

وجود عفونت‌های مختلف در بدن نوزاد ممکن است عمل خزیدن او را به تأخیر بیندازد:

جالب است بدانید که مبتلا شدن نوزادان به بیماری‌های عفونی در اوایل زندگی، ممکن است بر نقاط قوت رشد آن‌ها تأثیر منفی بگذارد؛ به عنوان مثال، اگر فرزند کوچک شما به بیماری ریوی به نام دیسپلازی برونکولومونیک (BPD) مبتلا شده باشد، این امر باعث بروز مشکلاتی در رشد فیزیکی بدن نوزاد شده و او را از نشستن به موقع دور نگه خواهد. توانایی نشستن نیز لازمه چهار دست و پا رفتن نوزادان است؛ پس، می‌توان ادعا کرد که مبتلا شدن نوزادان به دیسپلازی برونکولومونیک مانع دست‌یابی نوزادان به مهارت چهار دست و پا رفتن خواهد شد.

وجود مشکلات عصبی در نوزادان می‌تواند یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن را در آن‌ها به تأخیر بیندازد:

مبتلا شدن نوزادان به برخی از مشکلات ژنتیکی ناشی از اختلالات عصبی مانند اوتیسم، فلج مغزی، سندرم داون و سندرم Rett ممکن است تأخیر زیادی در یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن آن‌ها ایجاد کند. بنابراین، اگر نوزاد شما تحت این شرایط قرار گرفت، باید در فواصل منظم برای اطمینان کامل از سلامت او و تشخیص زودهنگام بیماری، مورد معاینه یک دکتر متخصص اطفال قرار گیرد. نوزادان در هنگام ابتلا به اختلالات عصبی نشانه‌ها و علائمی دیگری را نیز از خود بروز خواهند داد که اکثر آن‌ها فقط در طول معاینه منظم توسط پزشک متخصص اطفال تشخیص داده می‌شود.

بر اساس این توضیحات، مشاهده هرگونه تأخیر در روند رشد مهارت‌های نوزادان بسیار مهم می‌باشد؛ شما باید برای یافتن علل این فرایند از تجربه پزشکان متخصص اطفال استفاده کنید. یادتان باشد که وضعیت سلامت نوزادان در چنین شرایطی، خطرناک است.

علائم شایع بروز تأخیر در رشد مهارت چهار دست و پا رفتن نوزادان:

در ادامه این مقاله، علائم شایعی را که نشان‌دهنده تأخیر در رشد نوزاد بوده و می‌تواند بر توانایی چهار دست و پا رفتن او تأثیر بگذارد، برای والدین عزیز بیان شده است که عبارتند از:

1- دو ماهگی:

هنگامی که نوزاد را بر روی شکم قرار می‌دهید، او نمی‌توانید سرخود را بالا نگه دارد.

2- چهار ماهگی:

نوزاد نمی‌تواند سر خود را ثابت نگه داشته و دست خود را به سمت دهان ببرد.

3- شش ماهگی:

رول خوردن به اطراف بدن، برای نوزاد امکان‌پذیر نیست، زیرا عضلات او هنوز سفت و محکم نشده است.

4- نه ماهگی:

نوزادانی که با تأخیر در روند رشد خود مواجه هستند، در نه ماهگی قادر به نشستن نخواهند بود.

اگر به عنوان والدین یک نوزاد با علائم تأخیر در روند رشد فرزند خود مواجه شدید، حتماً نوزاد خود را برای معاینه کامل نزد یک پزشک متخصص اطفال ببرید. با این حال، فراموش نکنید که همیشه وجود ناهنجاری‌های رشدی در نوزادان، دلیل بروز تأخیر در امر چهار دست و پا رفتن آن‌ها نیست و ممکن است برخی از نوزادان بدون چهار دست و پا رفتن، یکباره راه بروند!

آیا نوزادان می‌توانند قبل از یاد گرفتن عمل چهار دست و پا رفتن، راه بروند؟

بله، بعضی از نوزادان می‌توانند بدون یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن، مستقیماً بر روی پاهای خود ایستاده و راه بروند. در ادامه این مقاله، نکات ضروری در این مورد بیان شده است که به خاطر سپردن آن‌ها برای والدین ضروری است. این نکات عبارتند از:

1- عمل راه رفتن قبل ازخزیدن، در نوزادان رایج نیست:

همان‌طور که می‌دانید یک نوزاد نمی‌تواند در ابتدای کار، وزن کل بدن خود را بر روی پاها تحمل کند، زیرا در این سن کم زانوهای او توان حمایت از کل بدن را ندارند. به همین دلیل است که نوزادان بسیار کمی قبل از چهار دست و پا رفتن، قادر به راه رفتن می‌باشند. مطالعاتی که در مورد راه رفتن نوزادان توسط دانشمندان انجام شده است، نشان می‌دهد که نوزادان قبل از چهار دست و پا رفتن باید به آرامی حرکت کرده و سپس، به موقع عمل چهار دست و پا رفتن را یاد بگیرند. در واقع، این محققین ادعا می‌کنند که در همه موارد، ارتقاء تدریجی بدن نوزادان برای یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن و راه رفتن اجباری است.

اگر نوزادتان دچار کمبود کلسیم است این مطلب علت بروز کمبود کلسیم در نوزادان را بخوانید.

2- راه رفتن نوزادان قبل از یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن می‌تواند اثرات جانبی بر روی سلامت آن‌ها بگذارد:

بعضی از کارشناسان معتقدند که راه رفتن نوزاد قبل از انجام عمل چهار دست و پا رفتن می‌تواند مزایای کمتری نسبت به حالت طبیعی داشته باشد؛ به عنوان مثال، انجمن آمریکایی AOA اعلام کرده است نوزادانی که قبل از چهار دست و پا رفتن، راه رفتن را یاد می‌گیرند، هماهنگی حرکت و بینایی لازم را به دست نیاورده و با عدم تکامل عضلات بدن مواجه می‌شوند. با انجام عمل چهار دست و پا رفتن، این توانایی‌ها در نوزادان بهبود می‌یابد. با این حال، این عوارض جانبی در نوزادان بسیار ناچیز است و در مراحل بعدی رشد به دست خواهد آمد.

با وجود تمام اضطراب و استرس والدین در مورد بروز تأخیر در یادگیری عمل چهار دست و پا رفتن و با این که اکثر پزشکان متخصص اطفال عقیده دارند که چهار دست و پا رفتن نوزاد قبل از راه رفتن برای پیشرفت بدن ضروری او است، اما  بسیاری از کارشناسان نیز عقیده دارند که روی دادن این امر در برخی نوزادان کاملاً طبیعی است. نوزادانی که ماه‌ها پیش عمل چهار دست و پا رفتن را شروع کرده‌اند، با راه رفتن به آن خاتمه خواهند داد. بنابراین، بروز چنین شرایطی نمی‌تواند برای والدین نوزادان زیاد هشداردهنده باشد. جالب توجه است که حدود 40 درصد از نوزادان در ایالات متحده در اوایل قرن بیست و یکم به خاطر پوشاندن لباس‌های بلند، نمی‌توانستند عمل چهار دست و پا رفتن را انجام دهند. این نوزادان به طور معمول بدون چهار دست و پا رفتن، مستقیم بر روی پاها قرار گرفته و بدون هیچ گونه نقص در رشد خود راه می‌رفتند.