مراحل و علائم زایمان فیزیولوژیک و 12 مزیت آن

شاید شنیدن این حقیقت شما را متعجب کند! بر اساس نتایج مطالعات محققان، 85٪ زنان باردار می‌توانند زایمان طبیعی را بدون مصرف دارو و درمان‌های پزشکی انجام دهند، در حالی که تنها 15٪ باقیمانده از این زنان برای به دنیا آوردن فرزند خود نیاز به مداخلات پزشکی مانند انجام عمل سزارین دارند. از لحاظ آماری، امروزه یک سوم زنان باردار ( بیش از 30٪ آن‌ها) از طریق عمل سزارین، بارداری خود را به پایان می‌رسانند. استفاده از روش سزارین از درد و اضطراب زنان در هنگام زایمان طبیعی جلوگیری می‌کند. اما انجام عمل جراحی برای تولد نوزاد می‌تواند در آینده منجر به بروز عوارض زیادی شده و بر خلاف زایمان طبیعی، روزهای بهبود یافتن فرد نیز طولانی شود. منبع.

زایمان طبیعی چیست؟

زایمان طبیعی روشی کاملا  طبیعی برای به دنیا آوردن نوزاد است. انجام زایمان طبیعی برای بسیاری از مادران دشوار نخواهد بود، مگر اينکه مادر شرايط طبيعی لازم را در بدن خود نداشته باشد. علاوه بر این، انجام زایمان طبیعی برای تولد ایمن نوزاد و حفظ سلامت او بسیار کمک‌کننده بوده و روند بهبود مادران را سرعت می‌بخشد. اگرچه تا به امروز هیچ فرمول یا راه میانبری برای راحت‌تر نمودن زایمان طبیعی زنان وجود ندارد، اما انجام برخی اقدامات ساده می‌تواند شانس خانم‌های جوان را برای تولد نوزاد سالم به کمک زایمان طبیعی بهبود بخشد.

در زایمان فیزیولوژیک ، خانم باردار با دردهای کاملا طبیعی خود مراجعه میکند . اما دیگر از وصل کردن سرم و خوابیدن روی تخت و غذا نخوردن و ...خبری نیست ! در زایمان فیزیولوزیک تمام سعی  بر این است که فرد احساس راحتی کند . همه کس و همه چیز در اختیار مادر باردار قرار دارد که فقط راحت باشد . احساس غریبی نکند .وجود همراه زایمان (معمولا همسر یا مامای همراه) نیز از اصول زایمان فیزیولوزیک است . در این نوه زایمان ، سرم تراپی اجباری و آنژیوکت و ... ممنوع است . همه چیز فقط و فقط در صورت "لزوم" انجام می شود . مادر می تواند مایعات و غذاهای سبک استفاده کند . لزومی هم به دراز کشیدن روی تخت و تکان نخورن نیست ! اتفاقا در زایمان فیزیولوژیک سعی میکنیم از نیروهای طبیعی شکم و لگن برای پیشرفت زایمان استفاده کنیم.

زایمان فیزیولوژیک یعنی طی شدن روند طبیعی زایمان،  بدون هر گونه دخالت دارویی و پزشکی !

چه عواملی باعث بالا رفتن شانس مادران حامله برای انجام زایمان طبیعی می‌شود؟

وجود بعضی عوامل در بدن مادر باردار دست به دست هم داده و توانایی او را برای انجام زایمان طبیعی بالا می‌برد. هرچند ممکن است این نتیجه به صورت 100٪ تضمین نشود، ولی شانس فرد را بیشترتر از سایر مادران خواهد نمود. برخی از این عوامل عبارتند از:

• مادر در بارداری قبلی خود، نوزاد را به طور طبیعی و با زایمان واژینالی به دنیا آورده باشد.
• مادر هیچ گونه مشکل بهداشتی و درمانی مانند بیماری آسم نداشته باشد (بیماری که در حین بارداری و انجام زایمان طبیعی تشدید شود).
• همچنین، وزن مادر باردار باید برای انجام زایمان طبیعی ایده‌آل باشد، زیرا اضافه وزن این افراد می‌تواند باعث بالا رفتن وزن کودک درون رحم شده و شانس انجام زایمان طبیعی را کاهش دهد.
• اگر حاملگی زنی بدون هیچ گونه عارضه خاص پزشکی سپری شود، او می‌تواند زایمان طبیعی را برای به دنیا آوردن فرزند خود به راحتی انجام دهد.
• زنانی که دوست دارند زایمان طبیعی انجام دهند، باید در دوران بارداری خود از لحاظ جسمی فعال باشند، زیرا داشتن شرایط فیزیکی مناسب شانس مادر را برای تولد طبیعی نوزاد به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
• همچنین، شرایط فیزیولوژیکی بدن مادر (شامل فشار خون، قند خون و هموگلوبین) در بالا بردن شانس او برای انجام زایمان طبیعی موثر است. این موارد باید در دوران بارداری و زمان انجام زایمان طبیعی توسط پزشک معالج کنترل شده و تحت نظر گرفته شود.

در این مقاله، عوامل سلامت عمومی زنان که در دوران بارداری این افراد تاثیر‌گذار بوده و شانس آن‌ها را برای انجام زایمان طبیعی بالا می‌برد، ذکر شد. نکته مهم دیگر در چنین مواقعی زمان تولد نوزاد است! با پیشرفت دوران حاملگی و نزدیک شدن به تاریخ تولد نوزاد، بدن مادر سیگنال‌هایی را ارسال خواهد کرد که به طور طبیعی نشان‌دهنده تولد قریب‌الوقوع نوزاد می‌باشد.

علائم انجام زایمان طبیعی در زنان باردار:

‌اکثر تغییرات بدن مادر حامله جهت آماده شدن برای تولد طبیعی نوزاد ممکن است چند هفته پیش از تاریخ موردنظر زایمان رخ دهد. به همین دلیل، در هفته‌های آخر از دوران بارداری اکثر دکترها از بیماران خود می‌خواهند تا به دنبال نشانه‌های شروع زایمان طبیعی در بدن خود باشند. فراموش نکنید که اغلب این علائم ممکن است از مادری به مادر دیگر و از یک دوره حاملگی به بارداری دیگر متفاوت است. علائم قبل از زایمان طبیعی که معمولا یک تا چهار هفته قبل از موعد زایمان در بدن زنان ظاهر می‌شود، عبارتند از:

• عدم هماهنگی در حرکات جنین درون رحم مادر که با پایین آمدن او و ورود به منطقه لگن روی می‌دهد.
• درد مفاصل که با افزایش ترشح هورمون آرام‌بخش و نرم شدن رباط‌های اطراف مفاصل، به‌خصوص ناحیه لگن رخ می‌دهد.
• تکرر ادرار مادران حامله که با ورود جنین به کانال تولد رخ داده و نشان‌دهنده فشار بیشتر بر روی مثانه و دستگاه ادراری زنان حامله می‌باشد.
• شروع انقباضات Braxton که انقباضات کاذب بوده و قبل از شروع زایمان واقعی در شکم و رحم مادر باردار ایجاد می‌شود.
• شیوع مشکل کمردرد و افزایش میزان درد مفاصل و عضلات پاها که به دلیل ایجاد کشش در بدن مادر باردار رخ می‌دهد.
• باز شدن دهانه رحم زن حامله که توسط پزشک متخصص زنان و زایمان و در انجام معاینات قبل از زایمان مشخص می‌شود.
• شل شدن مدفوع مادر که سبب آرام شدن عضلات رکتوم و شروع روند زایمان طبیعی خواهد شد.

نشانه‌های زودرس زایمان که چند روز یا چند ساعت قبل از انجام زایمان طبیعی در بدن مادران حامله ظاهر می‌شود، عبارتند از:

• در مادران بارداری که احتمال زایمان وجود دارد، معمولا ترشحات واژن افزایش یافته و نسوج موجود در این ترشحات ضخیم‌تر و غلیظ‌تر از قبل می‌شود. به همین دلیل، هر بار که مادر ادرار می‌کند، قطعات پلاکت مخاطی نیز همراه آن از رحم خارج می‌شود. با توجه به این توضیحات، این مادران باید به دنبال ترشحات صورتی و ضخیم در بین مایع خروجی از رحم خود باشند، زیرا این حالت یک نشانه مهم از نزدیک شدن روند زایمان است.
• بروز انقباضات مکرر و قوی‌تر از قبل که با گذشت زمان پیشرفت کرده و افزایش می‌یابد.
• بروز درد در کمر و قسمت پشت مادر حامله که به سمت شکم و پاها نیز می‌رسد.
• پاره شدن کیسه آب و نشت مایع آمنیوتیک که نشان‌دهنده قریب‌الوقوع بودن زایمان و تولد نوزاد است.

بنابراین، هنگامی که به عنوان یک زن حامله در هفته‌های آخر از دوران بارداری خود این علائم را مشاهده کردید، مطمئن شوید که زمان تولد فرزندتان فرا رسیده است. در چنین شرایطی، شریک زندگی یا هر شخصی دیگری که در نزدیکی شما است، باید از وضعیت بدنی شما آگاه شده و با نظارت دقیق، شما را به نزدیک‌ترین بیمارستان انتقال دهد. علاوه بر موارد بررسی‌شده، نشانه‌های پیشرفته آغاز روند زایمان طبیعی در بدن زنان باردار عبارتند از:

• گرم شدن نواحی اطراف شکم زن حامله
• افزایش انقباضات رحمی در زن باردار
• بروز درد شدید بر اثر انقباضات رحمی که تقریبا بین 40 تا 60 ثانیه ادامه می‌یابد
• تقویت شدن درد پشت مادر باردار
• مواجه شدن خونریزی واژینال

اگر زنان باردار به طور مستقیم این علائم را در بدن خود مشاهده کنند، باید بدانند که زمان تولد نوزاد فرا رشسده است. در واقع، می‌توان ادعا کرد که این ناراحتی‌ها ارتباط نزدیکی  با تحرک طبیعی رحم و تولد واژینالی نوزاد دارد.

بر اساس نتایج مطالعات محققان، 85٪ زنان باردار می‌توانند زایمان طبیعی را بدون مصرف دارو و درمان‌های پزشکی انجام دهند، در حالی که تنها 15٪ باقیمانده از این زنان برای به دنیا آوردن فرزند خود نیاز به مداخلات پزشکی مانند انجام عمل سزارین دارند

دلایل پزشکان متخصص زنان و زایمان برای انجام زایمان فیزیولوژیک چیست؟

‌پاسخ این سوال خیلی ساده است! همانطور که می‌دانید تولد انسان یک فرایند طبیعی بوده و بدن مادر نیز برای این امر طراحی شده است. بنابراین، پزشکان متخصص زنان و زایمان تنها در صورت نیاز از روش سزارین استفاده می‌کنند. با این حال، برخی از زنان سالم هم ممکن است تحمل درد در ناحیه ملتحمه به اپیدورال خود را نداشته باشند. به همین دلیل، بعضی از پزشکان معتقدند که زنان برای تولد نوزاد خود به داروهای ضد درد نیاز دارند که روش سزارین به سادگی از مصرف چنین داروهایی توسط زنان باردار جلوگیری می‌کند. در ادامه این مقاله، به شما خواهیم گفت که چرا باید زنان حامله برای تولد فرزند خود از زایمان فیزیولوژیک بدون دارو‌، استفاده کنند. برخی از مهم‌ترین این دلایل عبارتند از:

1. کوتاه شدن روند زایمان فیزیولوژیک:

‌داروهای ضد درد و اپیدورالی که معمولا هم زمان با فرایند طبیعی زایمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، انقباضات رحمی را کاهش داده و مدت زمان زایمان را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد. هنگامی که بیمار انقباضات رحمی را احساس نکند، نمی‌داند که چه موقع به مرحله تولد نوزاد نزدیک شده و پیشرفت روند زایمان طبیعی را درک نخواهد کرد. بنابراین، زن حامله فرصت‌های مهم روند زایمان خود را از دست داده و ریتم هماهنگی بدن او در هنگام انجام زایمان فیزیولوژیک به هم می‌خورد. اما در صورت عدم مصرف دارو، فرد با فشار دادن نوزاد به محیط بیرون از رحم، عمل زایمان فیزیولوژیک را به پایان رسانده و در نتیجه مدت زمان انجام کار را کوتاه تر از قبل خواهد کرد.

2. مصرف اپیدورال‌ها منجر به دخالت پزشکی در انجام زایمان فیزیولوژیک می‌شود:

‌همانطور که می‌دانید مصرف اپیدورال‌ها روند زایمان طبیعی زنان حامله را طولانی‌تری کرده و اعمال فشار طبیعی را جهت خروج نوزاد از رحم دچار مشکل  می‌کند. در چنین مواردی، پرستاران و ماماها  مداخله کرده و با استفاده از محرک‌های رحم (مانند قطره پیتوکین) تحمل درد را برای بیمار آسان‌تر نموده یا با کمک خلاء یا دستگاه فورسپس نوزاد را به دنیا می‌آورند. لازم است بدانید که در چنین مواقعی، کادر بیمارستان باید میزان ضربان قلب جنین را با استفاده از یک الکترود پوستی جنین (که به پوست سر نوزاد متصل می‌شود) بررسی کنند، چون ممکن است استفاده از روش‌های کمکی برای تولد نوزاد، به سلامت کودک آسیب رسانده و انجام پروسه طبیعی زایمان را با مشکل مواجه نماید.

3. سلامت مادر و نوزاد در هنگام زایمان فیزیولوژیک حفظ می‌شود:

‌تولد واژینالی نوزاد، زمان بهبودی بعد از زایمان را برای مادران کوتاه‌تر می‌کند و نوزادانی که با این روش متولد می‌شوند، در برابر باکتری‌های تولد محافظت خواهند شد. در واقع، زایمان فیزیولوژیک به بالا رفتن سیستم ایمنی بدن نوزادان کمک زیادی می‌کند. علاوه بر این موارد، عبور از کانال تولد، به خروج مایع آمنیوتیک اضافی از ریه‌ها نوزاد کمک نموده و میزان آن را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد، در نتیجه، خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی در نوزاد را پایین خواهد آورد. اما، در صورت تمایل مادر باردار به استفاده از روش دارویی جهت تولد آسان نوزاد، پزشک معالج برای افزایش انقباضات رحمی به دنبال محرک‌های رحم (مانند قطره پیتوسین) بوده و به کمک آن‌ها، سرعت انجام زایمان  و انقباضات رحمی را  قوی‌تر از قبل خواهد کرد. در چنین شرایطی، بدن مادر زمان کافی جهت بهبودی و تطبیق خود با روند زایمان  نداشته و رسیدن اکسیژن به جنین دچار مشکل می‌شود. همچنین، استفاده از اپیدورال‌ها احتمال تب کردن مادر بعد از انجام زایمان فیزیولوژیک را افزایش داده و او را مجبور به مصرف آنتی بیوتیک‌ها خواهد کرد.

4. بالا رفتن احتمال تغذیه نوزاد با شیر مادر:

‌به عنوان یک خانم جوان و بی‌تجربه به خاطر داشته باشید که تغذیه نوزادان با شیر مادر بسیار آسان است اما داروهای ضد دردی که در هنگام انجام عمل سزارین به بدن مادر وارد می‌شود، از طریق تغذیه شیر مادر به بدن نوزاد منتقل می‌شود. در چنین شرایطی، کودک در مدت بسیار کوتاهی پس از تولد، رفتارهای غیرطبیعی از خود نشان می‌دهد. همچنین، مشکلات زیادی در مورد مکیدن نوزاد ، بلع شیر و پاسخ معده او به وجود می‌آید.

5. ارتباط مصرف داروهای آرام‌بخش با بدن مادر حامله:

‌هنگامی که یک زن باردار در روند انجام عمل زایمان و تولد نوزاد هیچ گونه داروی آرام‌بخشی را استفاده نکند، بدن او با آگاهی کامل از روند زایمان، نوزاد را به محیط بیرون از رحم هدایت خواهد کرد. ولی مصرف داروهای ضد درد احساسات مادر را از لحاظ جسمی تحت تاثیر قرار داده و انجام فرآیند خون‌رسانی به عروق بدن را با مشکل مواجه می‌کند.

6. بهبود سریع بدن مادر زائو پس از تولد نوزاد:

‌زمانی که نوزاد با زایمان طبیعی متولد شود، دوره بهبود مادر نسبت به روش سزارین کوتاه خواهد بود، زیرا هیچ نوع دارویی بدن را تحت تاثیر قرار نداده است. بنابراین این مادران می‌توانند بلافاصله بعد از زایمان فعالیت‌های جسمانی خود را آغاز کنند، زیرا این روش هیچ تاثیری بر سلامت مادر، مانند راه رفتن  نخواهد داشت. بدن مادران در طول انجام زایمان طبیعی، اندورفین که نوعی هورمون تسکین‌دهنده و آرام‌بخش است تولید می‌کند. اما اگر در حین زایمان یا انجام عمل جراحی جهت تولد نوزاد از داروهای ضد درد استفاده شود، بدن مادر هورمون اندورفین تولید نخواهد کرد.

7. بالا رفتن اعتماد به نفس مادران با انجام زایمان طبیعی:

‌زنانی که نوزاد خود را با زایمان طبیعی به دنیا می‌آورند، احساس اعتماد به نفس بالایی داشته و قدرت بدنی بیشتری در خود حس می‌کنند. علاوه بر این، این روش باعث می‌شود که بدن مادر زائو قوی‌تر از قبل شده و دچار چالش‌های موجود در زندگی روزمره مانند ترس و اضطراب نشود.

8. کوتاه شدن مدت بستری مادر در بیمارستان:

  همه ما می‌دانیم که انجام زایمان طبیعی می‌تواند برای مادران باردار بسیار دردناک و خسته‌کننده باشد، اما هنگامی که انجام گیرد، فرد احساس سبکی نموده و قدرت از دست رفته بدن خود را در کوتاه مدت به دست خواهد آورد! علاوه بر این موارد، یکی از بزرگ‌ترین مزایای تولد واژینالی نوزاد این است که در مقایسه با عمل سزارین، مدت اقامت بیمار در بیمارستان کوتاه بوده و زمان بازیابی قدرت بدنی و بهبود زخم‌ها بسیار کوتاه‌تر خواهد شد.

9. در روند زایمان فیزیولوژیک هیچ گونه جراحی بر روی بدن مادر حامله انجام نمی‌گیرد:

‌به عنوان یک زن حامله یادتان باشد که انجام عمل سزارین جهت تولد نوزاد یک جراحی بزرگ محسوب شده و دوران بهبود مادر نیز طولانی‌تر خواهد شد. بنابراین، اگر بتوانید فرزند خود را با تولد واژینالی به دنیا بیاورید، نه تنها از زیر چاقو فرار کرده‌، بلکه خطرهای متعدد سلامتی را که مرتبط با جراحی، از جمله خونریزی شدید، بروز زخم عمیق، عفونت بعد از عمل، واکنش به ماده بیهوشی و تحمل درد است، بدون هیچ مشکلی پشت سر خواهد گذاشت.

10. برقراری ارتباط آسان مادر و نوزاد با انجام زایمان فیزیولوژیک:

هنگام خروج نوزاد از کانل زایمان در روند زایمان واژینالی، پوست بدن نوزاد در تماس با پوست مادر قرار می‌گیرد که یک راه عالی برای برقراری پیوند عاطفی مادر با نوزاد خواهد بود. همچنین، از آن‌جایی که با انجام زایمان فیزیولوژیک، مادر برای در آغوش گرفتن کودک خود مشکلی ندارد، به سرعت با فرزند خود  پیوند عاطفی ایجاد می‌کند.

11. احتمال مبتلا شدن به مشکلات ریه در نوزادنی که با زایمان فیزیولوژیک متولد می‌شوند، بسیار کم است:

‌ماهیچه‌های بدن مادر که در حین انجام زایمان فیزیولوژیک به بدن کودک درون رحم فشار می‌آورند، باعث می‌شود که مایع موجود در ریه‌های او به راحتی تخلیه شود. به همین دلیل، نوزادانی از طریق زایمان فیزیولوژیک متولد می‌شوند، خیلی کم‌تر از بچه‌های دیگر از  مشکلات تنفسی رنج می‌برند.

12. تقویت سیستم ایمنی بدن نوزاد با انجام زایمان فیزیولوژیک:

آیا می‌دانستید که انجام زایمان فیزیولوژیک می‌تواند برای بالا بردن سیستم ایمنی بدن کودک شما مفید باشد؟ هنگامی که کودک از طریق کانال تولد متولد شود، باکتری‌های مفیدی که در این مسیر وجود دارد، وارد بدن نوزاد شده و سیستم ایمنی و دستگاه گوارش او را تقویت می‌کند.

فرایند زایمان فیزیولوژیک چگونه است؟

به عنوان یک زن باردار یادتان باشد که زایمان فیزیولوژیک در بدن زنان به سه مرحله تقسیم می‌شود که عبارتند از:

مرحله 1: این مرحله شامل سه فاز پنهان، فعال و گذار می‌باشد که با گسترش دهانه رحم آغاز شده و با  خالی شدن آن به اتمام می‌رسد. معمولا، فاز اولیه زایمان فیزیولوژیک در بدن زنان حامله مختلفريال متفاوت است، اما دهانه رحم با شروع روند زایمان 0-4 سانتی‌متر باز می‌شود. البته، مرحله اولیه زایمان فیزیولوژیک شش تا ده ساعت (در اولین بارداری زنان) طول کشده و می‌تواند در بعضی موارد، طولانی یا کوتاه‌تر هم شود. معمولا زنان بارداری که مرحله اول زایمان را تجربه می‌کنند، با حالاتی روبرو خواهند شد که به شرح زیر می‌باشد:

• در این مرحله گردن رحم از بین رفته و 3-4 سانتی‌متر باز می‌شود.
• انقباضات مکرر (بین 5 تا 30 دقیقه) به طور نامنظم رخ داده و هر درد 30 تا 45 ثانیه طول می‌کشد.
• ناراحتی شکمی نیز به دنبال تخلیه مایع صورتی بالا رفته و بیمار باید در بیمارستان بستری شود تا پزشک معالج بتواند درجه انقباضات رخ داده در رحم او را بررسی کند.

انجام چه کارهای در مرحله اول زایمان فیزیولوژیک می‌تواند به مادران باردار کمک کند؟

‌به عنوان یک زن حامله یادتان باشد که استراحت  کردن و مراقبت از خود در مراحل مختلف زایمان فیزیولوژیک بسیار مهم است. اگر می‌خواهید فعالیت‌های مختلی را در بین استراحت در حین زایمان فیزیولوژیک انجام دهید، بدانید که پیاده‌روی کوتاه مدت و بعد از آن، دوش گرفتن، بهترین ایده خواهد بود. بعد از این کار، لازم است مادر مقدار زیادی مایعات نوشیده و غذاهایی با  هضم آسان میل کنید. بهترین مکان در هنگام پشت سر گذاشتن مرحله اول زایمان فیزیولوژیک، اقامت در خانه یا بیمارستان است تا بیمار نتواند حرکت زیادی داشته باشد. اگر در این مرحله کسی همراه زن حامله باشد، او آرام‌تر بوده و مطمئن خواهد شد که تنها نیست!

آموزش 9 ماساژ طب فشاری برای القای زایمان طبیعی

همچنین، وقتی انقباضات رحمی مادر باردار قوی‌تر از قبل می‌شود، او باید آرامش خود را حفظ کرده و با انجام تمرینات تنفسی، قدرت بدنی خود را افزایش دهد. علاوه بر این موارد، ماساژ دادن شانه‌های زن حامله توسط شریک زندگی او بسیار مفید بوده و او می‌تواند حتی برای ایجاد محیطی دلپذیر به پخش موسیقی بپردازد تا همسرش با گوش دادن به آن، آرام شده و استرس و اضطراب را از خود دور نماید.

معمولا در فاز فعال از اولین مرحله زایمان فیزیولوژیک، دهانه رحم مادر از حالت انسداد خارج شده و به اندازه  4-7 سانتی‌متر گسترش می‌یابد. فراموش نکنید که این مرحله از زایمان در بارداری اول زنان به مدت سه تا شش ساعت طول می‌کشد.

در مرحله فعال زایمان فیزیولوژیک، مادر باردار چه حالاتی را تجربه می‌کند؟

معمولا در مرحله فعال زایمان، مادر حامله با بروز هر انقباض، درد و فشار شدیدی در ناحیه شکم و پشت بدن خود احساس خواهد کرد. همچنین، زمان هر یک از این انقباضات بین سه تا پنج دقیقه طول کشیده و در امتداد پشت بدن، شکم و ران‌ها خود را نشان می‌دهد. در این مرحله، مادر باردار احساس خواهد کرد که رحمش با فشار شدیدی به پایین می‌آید. بنابراین تمرکز بیشتری بر این ناحیه از بدن نموده و ممكن است با ترشح مایع صورتی یا قهوه‌ای تیره از واژن خود روبرو شود.

انجام چه کارهای می‌تواند در مرحله فعال زایمان فیزیولوژیک به تولد نوزاد کمک کند؟

‌مادر با شروع مرحله فعال زایمان باید مثانه خود را به موقع خالی کرده و مایعات زیادی بنوشد. همچنین، او باید سعی کند تا با تمرینات آرامش‌بخش مانند کشیدن  نفس عمیق بین انقباضات، خود را آرام نموده و قدرت بدنش را حفظ نماید. بهتر است مادر باردار موقعیت قرارگیری بدن خود را تغییر دهد تا احساس راحتی کند، زیرا با این کار روند زایمان فیزیولوژیک را به راحتی پشت سر می‌گذارد. همانطور که انقباضات رحم زن حامله قوی‌تر می‌شود، شریک زندگی او باید با ماساژ دادن پشت بدن، بازوها و ران‌های همسرش، او را به آرامش دعوت نماید. علاوه بر این موارد، اگر پزشک متخصص زنان و زایمان اجازه دهد، زن حامله با گرفتن دوش گرم بسیار آرام و راحت خواهد شد. در نهایت، به عنوان یک خانم جوان و بی‌تجربه به یاد داشته باشید که یک زن باردار برای پشت سرگذاشتن مرحله فعال زایمان می‌تواند محیط استراحت خود را با خاموش کردن چراغ‌ها و پخش موسیقی آرام، لذت‌بخش کند.

در مرحله گذار زایمان، دهانه رحم تا 10 سانتی متر باز خواهد شد.  معمولا آخرین مرحله، بین بیست دقیقه تا دو ساعت در بارداری اول بوده و در بارداری‌های دوم و سوم مدت زمان کمتری طول خواهد کشید.

زنان حامله در مرحله گذار ار زایمان فیزیولوژیک چه حالاتی را در بدن خود تجربه  می‌کنند؟

در این مرحله، گردن رحم مادر به طور کامل باز شده و انقباضات آن به طور مداوم و پشت سرهم خود را نشان خواهد داد. همچنین با شدت گرفتن انقباضات  مکرر و دردناک، رحم بیمار هر 3 تا 4 دقیقه یک بار آن را احساس می‌کند. در این مرحله، مادر باردار به طور فزاینده‌ای احساس خستگی کرده و قوای بدنی خود را از دست می‌دهد. با این حال، او  مجبور است فشار زیادی برای کاهش درد ایجاد کند، زیرا فشار دادن به داخل واژن و قسمت بیرونی، آن را نیز بازتر نموده و خروج نوزاد از کانل تولد را آسان‌تر خواهد کرد. یادتان باشد تا زمانی که دکتر معالج به میزان فشار در بدن زن حامله راضی نشود، او باید به فشار دادن خود ادامه دهد.

انجام چه کارهای در مرحله گذار از زایمان فیزیولوژیک می‌تواند به تولد نوزاد کمک کند؟

‌در نهایت، به عنوان یک زن حامله یادتان باشد که تمرکز کردن بر تنفس عمیق و استفاده از  تکنیک‌های آرامش‌بخش در مرحله گذار زایمان از اهمیت خاصی برخوردار است. اگر فشار وارده بر رحم مادر قوی باشد، اما این اعمال فشار در زمان مناسب انجام نگیرد، بی‌استفاده بوده و پزشک معالج در مورد راه‌های درست مقاومت کردن در برابر این فشارها به بیمار خود آموزش‌های لازم را خواهد داد. شریک زندگی فرد نیز می‌تواند در این مرحله همسر خود را به تحمل بیشتر درد و فشار تشویق کرده و توصیه‌های پزشک را جدی بگیرد!

مرحله 2: در این مرحله، کودک درون رحم با خروج از کانل تولد به دنیا خواهد آمد. در واقع، دهانه رحم مادر کاملا باز می‌شود. البته زمان باز شدن دهانه رحم در حاملگی اول به مدت نیم ساعت تا دو ساعت طول کشیده، اما در حاملگی‌های بعدی این مدت کاهش می‌یابد.

زنان در مرحله دوم از زایمان فیزیولوژیک چه حالاتی را تجربه می‌کنند؟

معمولا در این مرحله از زایمان فیزیولوژیک، بدن از انقباض‌های شدید رهایی یافته و با فشار زیاد سبب عبور نوزاد از کانل تولد می‌شود. فشار وارده بر بدن کودک نیز  باعث خواهد شد که او از طریق منطقه لگن و کانال تولد پایین بیاید. نرم بودن سر نوزاد در این مرحله بسیار مهم بوده و به بدن او اجازه می‌دهد تا از طریق کانال تولد به دنیا بیاید! ولی درست قبل از اینکه کودک متولد شود، مادر  احساس خارش، سوزش و کشش شدیدی در نزدیکی منطقه واژن احساس خواهد کرد. سر نوزاد قسمتی از بدن اوست که اول از همه اندام‌ها بیرون آمده و سپس، با راحت شدن مادر از  فشار، بقیه بدن نیز خارج می‌گردد. معمولا در این مواقع ماما یا پرستار موجود در اتاق زایمان، با گرفتن نوزاد بند ناف او را بریده و از کیسه آب جدا می‌کند.

انجام چه کارهای در این مرحله از زایمان فیزیولوژیک می‌تواند به مادر باردار کمک کند؟

‌در این مرحله، لازم است تا بیمار به راحتی نفس کشیده و به شریک زندگی یا دیگر اعضای خانواده خود نگاه کند، زیرا آنها مجبور هستند که در این شرایط او را به تحمل درد تشویق کنند. به عنوان یک خانم باردار یادتان باشد که اگر روند زایمان فیزیولوژیک به آرامی پیشرفت می‌کند، سعی کنید تا موقعیت قرارگیری خود را تغییر داده و در موقعیت راحتی باشید، زیرا این کار می‌تواند كمك زیادی به شما در حین انجام زایمان فیزیولوژیک بکند. البته شما به عنوان مادر حامله ممکن است در این مرحله، تنش شدیدی در ناحیه  واژن خود احساس کنید، ولی فشارهای شدید قبلی به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. معمولا در این مرحله از زایمان فیزیولوژیک، پزشک معالج راه درست نفس کشیدن و فشار دادن را به بیمار خود آموزش می‌دهد و او مجبور می‌کند تا تمام دستورالعمل‌های را با دقت کامل دنبال کند.

مرحله 3: در این مرحله از زایمان فیزیولوژیک، جفت از بدن مادر حامله خارج می‌شود. به همین دلیل، این مرحله دوره "پسا-زایمان" نیز نامیده می‌شود که درست بلافاصله پس از تولد نوزاد اتفاق می‌افتد. این مرحله، معمولا حدود چند دقیقه تا نیم ساعت طول خواهد کشید.

در مرحله سوم از از زایمان فیزیولوژیک مادر حامله چه حالاتی را تجربه می‌کند؟

‌در این مرحله، بند ناف نوزاد بریده شده و کودک پس از تمیز شدن بر روی شکم مادر قرار می‌گیرد. سپس از بیمار خواسته می‌شود تا جفت را به محیط بیرون از رحم فشار دهد، البته طبیعی است که در این مرحله دوباره مادر درد و گرفتگی عضلات رحم را تجربه کند. در این مرحله، مادر با در آغوش گرفتن نوزاد خود، همه دردها را فراموش می‌کند.

انجام چه کارهایی در این مرحله، می‌تواند به مادر زائو کمک کند؟

در این مرحله پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما کودک را بر روی پستان مادر قرار داده و با این کار تماس پوستی را بین مادر و فرزند ایجاد می‌کند، زیرا مادر با لمس کردن و نوازش نوزاد خود به آرامش خواهد رسید. اینک زمان آن است که مادر برای اولین بار شیر دادن به نوزاد را آغاز کند، زیرا این کار باعث می‌شود که انقباضات رحمی تشدید شده و میزان خونریزی کاهش یابد. مهم نیست که انجام این مرحله چه مدت طول می‌کشد، شما می‌توانید در این مدت با دیدن چهره کودک خود و نگه داشتن او در آغوشتان، این درد و ناراحتی را تحمل کنید.

روند زایمان فیزیولوژیک در زنان حامله چه مدت طول می‌کشد؟

معمولا انجام زایمان فیزیولوژیک در زنان، در حالت عادی 12 تا 14 ساعت طول می‌کشد. البته این حالت در مورد تولد اولین فرزند صدق کرده و روند آن برای تولدهای بعدی کوتاه‌تر خواهد شد. با این حال، زمان و شدت انقباضات رحمی در هنگام انجام زایمان فیزیولوژیک زنان، با توجه به عوامل زیر متغیر است:

• تعداد زایمان‌های فیزیولوژیک قبلی: دهانه رحم زنان در بارداری‌های دوم به بعد با سرعت بیشتری گسترش می‌یابد.
• آستانه تحمل درد و انقباضات رحمی مادر باردار: بدن هر زن با فشار و انقباضات متفاوتی سازگار است.
• موقعیت قرارگیری جنین در داخل رحم مادر: در صورتی که کودک در موقعیت رو به پایین قرار گرفته باشد (موقعیت قدامی)، روند زایمان فیزیولوژیک مادر سریع‌تر و مدت آن کوتاه‌تر خواهد شد.
• داشتن ذهن آرام در حین زایمان فیزیولوژیک: داشتن ذهن آرام به زنان باردار کمک می‌کند تا به راحتی و با قدرت بدنی بالا برای خروج نوزاد از کانل تولد تلاش کنند.

چه مواقعی نباید زایمان فیزیولوژیک انجام شود

به‌طورکلی اگر امکان زایمان طبیعی واژینال وجود نداشته باشد، زایمان فیزیولوژیک را نیز نمی‌توان انجام داد. همچنین در مواردی که مادر به القای زایمان احتیاج داشته باشد نیز زایمان فیزیولوژیک صورت نمی‌گیرد. در صورت وجود هر کدام از موارد زیر، زایمان فیزیولوژیک انجام نمی‌شود:

• ابتلا به پره‌اکلامپسی
• پرولاپس بند ناف
• خونریزی شدید مادر باردار
• تبخال تناسلی
• بارداری سه‌قلو یا بیشتر
• بیماری قلبی یا ریوی مادر
• اختلالات رشد چنین
• قرارگیری غیرطبیعی جنین
• اختلالات لانه‌گزینی مانند جفت چسبنده یا جفت سرراهی